ເຂດບາງເຂນ
|
ເຂດບາງເຂນ (ໄທ: เขตบางเขน) ແມ່ນ 1 ໃນ 50 ເຂດການປົກຄອງຂອງບາງກອກ ຢູ່ໃນກຸ່ມເຂດບາງກອກເໜືອ ເຊິ່ງຖືເປັນເຂດທີ່ຢູ່ອາໄສຮອງຮັບການຂະຫຍາຍຕົວຂອງເມືອງ ທາງທິດຕາເວັນອອກ (ຕອນເໜືອ) ຂອງບາງກອກ ແລະແມ່ນເຂດທີ່ມີຈຳນວນປະຊາກອນຫຼາຍເປັນອັນດັບທີ 3 ໃນບາງກອກຮອງຈາກເຂດບາງແຄ
ບ່ອນຕັ້ງແລະອານາເຂດ
ດັດແກ້ຕັ້ງຢູ່ບໍລິເວນຝັ່ງຕາເວັນອອກຂອງແມ່ນ້ຳເຈົ້າພະຍາຫຼືຝັ່ງພະນະຄອນ ມີອານາເຂດຕິດຕໍ່ກັບພື້ນທີ່ການປົກຄອງຕ່າງໆ ຮຽງຕາມເຂັມໂມງ ດັງນີ້
- ທິດເໜືອ ຕິດຕໍ່ກັບເຂດສາຍໄໝ ມີຖະໜົນພະຫົນໂຍທິນ ຄອງລຳຜັກຊີ ຄອງໜອງຈອກ ຄອງຕະແຄງ ຄອງໜອງບົວມົນ ຄອງບຶງພະຍາສຸເຣນ (ອໍເປັ້ງ) ເປັນເສັ້ນແບ່ງເຂດ
- ທິດຕາເວັນອອກ ຕິດຕໍ່ກັບເຂດຄອງສາມວາ ມີຄອງພະຍາສຸເຣນແລະຄອງຄູ້ຊຸມເຫັດເປັນເສັ້ນແບ່ງເຂດ
- ທິດໃຕ້ ຕິດຕໍ່ກັບເຂດຄັນນາຍາວ ເຂດບຶງກຸ່ມ ແລະເຂດລາດພ້າວ ມີຄອງຈໍລະເຂ້ບົວ (ຫົກຂຸດ) ຄອງລຳຊະລ່າ ຄອງຕາເຣັ່ງ ຄອງໂຄກຄາມ ຄອງສາມຂາ ແລະຄອງຫຼຸມໄຜ່ເປັນເສັ້ນແບ່ງເຂດ
- ທິດຕາເວັນຕົກ ຕິດຕໍ່ກັບເຂດຈະຕຸຈັກ ເຂດຫຼັກສີ່ ແລະເຂດດອນເມືອງ ມີຄອງບາງບົວແລະຄອງຖະໜົນເປັນເສັ້ນແບ່ງເຂດ
ປະຫວັດສາດ
ດັດແກ້ເຂດບາງເຂນເດີມມີຖານະແມ່ນ ອຳເພີບາງເຂນ ຈັດຕັ້ງຂຶ້ນເມື່ອປີ ຄ.ສ. 1897 ຂຶ້ນຢູ່ກັບຈັງຫວັດພະນະຄອນ ເດີມທິດຕາເວັນຕົກຂອງອານາເຂດແລະຂອງອຳເພີມີອານາເຂດຕິດຕໍ່ກັບຈັງຫວັດນົນທະບຸລີໂດຍໃຊ້ແນວຄອງເປມປະຊາກອນເປັນເສັ້ນແບ່ງເຂດຈັງຫວັດ ຈົນກະທັ່ງໃນເດືອນຕຸລາ ຄ.ສ. 1932 ທາງລາຊະການໄດ້ໂອນພື້ນທີ່ເຊິ່ງຕັ້ງຢູ່ທາງຟາກຕາເວັນຕົກຂອງນີ້ (ໄດ້ແກ່ ຕຳບົນທຸ່ງສອງຫ້ອງອຳເພີປາກເກັດ ແລະໝູ່ທີ່ 1-3 ຂອງຕຳບົນລາດຕະໂໜດອຳເພີເມືອງນົນທະບຸລີ) ມາຢູ່ໃນທ້ອງທີ່ການປົກຄອງຂອງອຳເພີບາງເຂນ ເພື່ອຄວາມສະດວກໃນການຕວດຕຣາຂອງເຈົ້າໜ້າທີ່ແລະຄວາມສະດວກໃນການຕິດຕໍ່ລາຊະການຂອງປະຊາຊົນໃນທ້ອງທີ່ດັງກ່າວ ຄອງປະປາຈຶ່ງກາຍເປັນເປັນແນວແບ່ງເຂດການປົກຄອງທັງສອງຈັງຫວັດແທນນັບແຕ່ນັ້ນ
ເນື່ອງຈາກອຳເພີບາງເຂນມີອານາເຂດກວ້າງຫຼາຍ ປະກອບກັບມີຊຸມຊົນ ຢ່ານການຄ້າ ແລະອຸສາຫະກຳເພີ່ມຂຶ້ນໃນທ້ອງທີ່ ໃນປີ ຄ.ສ. 1947 ກະຊວງມະຫາດໄທຈຶ່ງໄດ້ແບ່ງພື້ນທີ່ທາງທິດຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ຂອງຕຳບົນສາຍໄໝຕັ້ງເປັນຕຳບົນອໍເງິນ ຮວມພື້ນທີ່ບາງສ່ວນຂອງຕຳບົນອະນຸສາວະລີແລະຕຳບົນຕະຫຼາດບາງເຂນຕັ້ງເປັນຕຳບົນຄອງຖະໜົນ ແລະແບ່ງພື້ນທີ່ທາງທິດເໜືອຂອງຕຳບົນທຸ່ງສອງຫ້ອງຕັ້ງເປັນຕຳບົນສີກັນ ແລະໄດ້ຈັດຕັ້ງສຸຂາພິບານອະນຸສາວະລີຂຶ້ນໃນບາງສ່ວນຂອງຕຳບົນອະນຸສາວະລີ ເມື່ອປີ ຄ.ສ. 1956 (ພາຍຫຼັງໄດ້ຂະຫຍາຍເຂດຄອບຄຸມທັ້ງອຳເພີ ຈົນກະທັ່ງເທດສະບານນະຄອນບາງກອກໄດ້ໂອນຕຳບົນລາດຍາວເຂົ້າໄປຢູ່ໃນທ້ອງທີ່ໃນປີ ຄ.ສ. 1964)
ຕໍ່ມາໃນຊ່ວງປີ ຄ.ສ. 1971-1972 ມີການປ່ຽນແປງລັກສະນະການປົກຄອງພູມິພາກໄປສູ່ການປົກຄອງສ່ວນທ້ອງຖິ່ນໃນເຂດຈັງຫວັດພະນະຄອນແລະຈັງຫວັດທົນບຸລີ ກ່າວຄື ຮວມຈັງຫວັດທັງສອງເຂົ້າດ້ວຍກັນເປັນຈັງຫວັດນະຄອນຫຼວງກຸງເທບທົນບຸລີ ແລະປ່ຽນເປັນກຸງເທບມະຫານະຄອນ ຍຸບການປົກຄອງແບບເທດສະບານແລະສຸຂາພິບານ ຮວມທັ້ງແບ່ງໜ່ວຍການປົກຄອງອອກເປັນເຂດແລະແຂວງແທນອຳເພີແລະຕຳບົນ ອຳເພີບາງເຂນຈຶ່ງປ່ຽນແປງຖານະແມ່ນ ເຂດບາງເຂນ ບາງກອກ ແບ່ງອອກເປັນ 8 ແຂວງ
ຕໍ່ມາເມື່ອມີປະຊາກອນໜາແໜ້ນຂຶ້ນເນື່ອງຈາກຄວາມຈະເລີນທາງເສດຖະກິດແລະສາທາລະນູປະໂພກ ຮວມທັງທ້ອງທີ່ບາງແຫ່ງຢູ່ໄກຈາກສຳນັກງານເຂດ ເພື່ອສະດວກແກ່ການປົກຄອງແລະການອຳນວຍຄວາມສະດວກຂອງປະຊາຊົນ ກະຊວງມະຫາດໄທຈຶ່ງມີປະກາດແບ່ງພື້ນທີ່ທາງທິດຕາເວັນຕົກແລະທິດຕາເວັນຕົກສຽງໃຕ້ຂອງເຂດໄປຈັດຕັ້ງເປັນເຂດດອນເມືອງແລະເຂດຈະຕຸຈັກໃນປີ ຄ.ສ. 1989 ແລະເມື່ອປີ ຄ.ສ. 1997 ກໍໄດ້ແບ່ງພື້ນທີ່ທິດເໜືອຂອງເຂດໄປຈັດຕັ້ງເປັນເຂດສາຍໄໝ ແຕ່ໃນເວລາດຽວກັນກໍໄດ້ຮັບພື້ນທີ່ບາງສ່ວນຂອງແຂວງຈໍລະເຂ້ບົວ ເຂດລາດພ້າວ ມາຢູ່ໃນການປົກຄອງ ໂດຍປັດຈຸບັນມີຖານະເປັນໝູ່ທີ່ 8-10 ຂອງແຂວງທ່າແຮ້ງ
ການແບ່ງເຂດການປົກຄອງ
ດັດແກ້ທ້ອງທີ່ສຳນັກງານເຂດບາງເຂນແບ່ງເຂດການປົກຄອງຍ່ອຍອອກເປັນ 2 ແຂວງ (khwaeng) ໄດ້ແກ່
ອັກສອນລາວ | ອັກສອນໂລມັງ | ພື້ນທີ່ (ຕລ.ກມ.) |
ຈຳນວນປະຊາກອນ (ພຶດສະພາ 2017) |
ຈຳນວນບ້ານ (ພຶດສະພາ 2017) |
ຄວາມໜາແໜ້ນປະຊາກອນ (ພຶດສະພາ 2017) |
---|---|---|---|---|---|
ອະນຸສາວະລີ | Anusawari | 18.406 |
95,159 |
56,369 |
5,169.99
|
ທ່າແຮ້ງ | Tha Raeng | 23.717 |
95,229 |
49,785 |
4,015.22
|
ທັງໝົດ | 42.123 |
190,388 |
106,154 |
4,519.81
|
ປະຊາກອນ
ດັດແກ້ສະຖິຕິປະຊາກອນຕາມທະບຽນລາຊະດອນ ເຂດບາງເຂນ[1] | ||
---|---|---|
ປີ (ຄ.ສ.) | ປະຊາກອນ | ການເພີ່ມແລະການລົດ |
1992 | 258,571 | ບໍ່ຊາບ |
1993 | 241,611 | -16,960 |
1994 | 251,199 | +9,588 |
1995 | 256,759 | +5,560 |
1996 | 263,401 | +6,642 |
1997 | 162,765 | ແບ່ງເຂດ |
1998 | 165,357 | +2,592 |
1999 | 168,060 | +2,703 |
2000 | 170,089 | +2,029 |
2001 | 173,558 | +3,469 |
2002 | 175,190 | +1,632 |
2003 | 178,864 | +3,674 |
2004 | 177,062 | -1,802 |
2005 | 178,986 | +1,924 |
2006 | 181,390 | +2,404 |
2007 | 182,335 | +945 |
2008 | 183,836 | +1,501 |
2009 | 185,901 | +2,065 |
2010 | 188,164 | +2,263 |
2011 | 188,252 | +88 |
2012 | 189,737 | +1,485 |
2013 | 190,544 | +807 |
2014 | 190,659 | +115 |
2015 | 190,483 | -176 |
2016 | 190,828 | +345 |
ການຄົມມະນາຄົມ
ດັດແກ້- ທາງສາຍຫຼັກ
|
- ທາງສາຍຮອງແລະທາງລັດ
|
|
- ທາງນ້ຳ
- ຄອງຖະໜົນ
- ຄອງບາງບົວໃຊ້ສັນຈອນ
ສະຖານທີ່ສຳຄັນ
ດັດແກ້ໂຮງໝໍ
ດັດແກ້ໂຮງຮຽນ ສະຖາບັນ ສະຖານສຶກສາ
ດັດແກ້ສະຖາບັນອຸດົມສຶກສາ
ດັດແກ້- ມະຫາວິທະຍາໄລລາຊະພັດພະນະຄອນ
- ມະຫາວິທະຍາໄລນອດກຸງເທບ ວິທະຍາເຂດສະພານໃໝ່
- ມະຫາວິທະຍາໄລເກີກ
ສະຖາບັນອາຊີວະສຶກສາ
ດັດແກ້- ໂຮງຮຽນໄທບໍລິຫານທຸລະກິດແລະພະນິດຊະຍະການ
- ໂຮງຮຽນວິບູນບໍລິຫານທຸລະກິດ ຮາມອິນທາ
- ວິທະຍາໄລເຕັກໂນໂລຊີສະຫຍາມບໍລິຫານທຸລະກິດ
- ວິທະຍາໄລສະຫຍາມບັນດິດ
ໂຮງຮຽນ
ດັດແກ້ສັງກັດສຳນັກງານຄະນະກຳມະການການອຸດົມສຶກສາ
ດັດແກ້ສັງກັດສຳນັກງານຄະນະກຳມະການການສຶກສາຂັ້ນພື້ນຖານ
ດັດແກ້ສັງກັດກຸງເທບມະຫານະຄອນ
ດັດແກ້- ໂຮງຮຽນໄທນິຍົມສົງເຄາະ
- ໂຮງຮຽນວັດໄຕລັດຕະນາຣາມ (ຊື່ນຊູໃຈລາດອຸທິດ)
- ໂຮງຮຽນບ້ານຄອງບົວ
- ໂຮງຮຽນບ້ານບົວມົນ (ຈະເລີນລາດອຸທິດ)
- ໂຮງຮຽນປະຊາພິບານ
ສັງກັດສຳນັກງານຄະນະກຳມະການສົ່ງເສີມການສຶກສາເອກະຊົນ
ດັດແກ້- ໂຮງຮຽນກອງທັບບົກອຸປະຖຳເພັດຊະລາວຸດວິທະຍາ ໃນພະອຸປະຖຳ ສົມເດັດພະເຈົ້າພະຄິນີເທີ ເຈົ້າຟ້າເພັດຊະລັດລາຊະສຸດາ ສິລິໂສພາພັນນະວະດີ
- ໂຮງຮຽນປາໂມດຮາມອິນທາ
- ໂຮງຮຽນປາໂມດວິທະຍາທານ
- ໂຮງຮຽນອະມາດຕະຍະກຸນ
- ໂຮງຮຽນນິເວດວາລິນ
- ໂຮງຮຽນພູມໄພໂລດພິດທະຍາ
- ໂຮງຮຽນທະນະສິນ
- ໂຮງຮຽນອ່ຽມພານິດວິທະຍາ
- ໂຮງຮຽນອຸໄທວິທະຍາ
- ໂຮງຮຽນອະນຸບານວັດໄຕລັດຕະນາຣາມ
ສະຖານຮັບລ້ຽງເດັກ
ດັດແກ້ອ້າງອິງ
ດັດແກ້ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນອື່ນ
ດັດແກ້- ແຜນທີ່ເຂດບາງເຂນ Archived 2006-04-19 at the Wayback Machine
- ↑ สำนักบริหารการทะเบียน. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "จำนวนประชากรและบ้าน." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.dopa.go.th/xstat/popyear.html 2556. สืบค้น 3 เมษายน 2556.