ວິກິພີເດຍ

ວິທະຍຸສຽງອາເມຣິກາ

(ປ່ຽນເສັ້ນທາງມາຈາກ ສຽງອາເມຣິກາ)

ວິທະຍຸ​ກະຈາຍສຽງ​ອາ​ເມຣິກາ ( VOA ຫຼື VoA ) ​ແມ່ນ​ເຄືອ​ຂ່າຍ​ຂ່າວ ​ຂອງລັດຖະບານ​ລັດ ​ແລະ ວິທະຍຸ​ກະຈາຍສຽງ​ສາກົນ ​ຂອງ ​ສະຫະລັດ​ອາ​ເມ​ຣິກາ . ມັນແມ່ນວິທະຍຸກະຈາຍສຽງສາກົນທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດ [3] ແລະເກົ່າແກ່ທີ່ສຸດທີ່ໄດ້ຮັບທຶນຈາກລັດຖະບານສະຫະລັດ. [4] [5] ວີໂອເອຜະລິດເນື້ອຫາດິຈິຕອນ, ໂທລະພາບ, ແລະວິທະຍຸເປັນ 48 ພາສາ [6] ເຊິ່ງມັນແຈກຢາຍໃຫ້ສະຖານີທີ່ກ່ຽວຂ້ອງທົ່ວໂລກ. ມັນຖືກເບິ່ງຕົ້ນຕໍໂດຍຜູ້ຊົມທີ່ບໍ່ແມ່ນຊາວອາເມລິກາ.

ວິທະຍຸສຽງອາເມຣິກາ
ຊື່ຫຍໍ້VoA
ກໍ່ຕັ້ງ1 ກຸມພາ 1942; 82 ປີກ່ອນ (1942-02-01)
ປະເພດInternational broadcaster
ສໍານັກງານໃຫຍ່Wilbur J. Cohen Federal Building
ທີ່ຕັ້ງ
Director
Yolanda López (acting, since January 2021)[1]
ງົບປະມານ (Fiscal year 2021)
US$252 million[2]
ພະນັກງານ (2021)
961[2]
ເວັບໄຊvoanews.com

VOA ໄດ້​ຖືກ​ສ້າງ​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ​ໃນ​ປີ ຄ. ສ 1942​, [7] ແລະ​ກົດ​ບັນຍັດ VOA (ກົດ​ຫມາຍ​ວ່າ​ດ້ວຍ​ຂ່າວສາ​ທາ​ລະ​ນະ 94-350 ແລະ 103–415) [8] ໄດ້​ລົງ​ນາມ​ເປັນ​ກົດ​ຫມາຍ​ໃນ​ປີ 1976 ໂດຍ ​ທ່ານ Gerald Ford .

ວີ​ໂອ​ເອ ແມ່ນມີ​ສໍານັກງານ​ໃຫຍ່​ຢູ່ ​ນະຄອນຫຼວງ​ວໍ​ຊິງ​ຕັນ ດີ​ຊີ, ​ແລະ​ຖືກດູ​ແລ​ໂດຍ ​ອົງການ​ສື່​ມວນ​ຊົນ​ໂລກ (USAGM), ອົງການ ​ເອກະລາດ​ຂອງ​ລັດຖະບານ​ສະຫະລັດ . [9] ກອງທຶນແມ່ນເໝາະສົມສຳລັບໃນແຕ່ລະປີພາຍໃຕ້ງົບປະມານຂອງສະຖານທູດ ແລະສະຖານກົງສຸນ. ໃນປີ ຄ.​ສ 2016, ວີໂອເອໄດ້ອອກອາກາດລາຍການວິທະຍຸ ແລະໂທລະພາບປະມານ 1,800 ຊົ່ວໂມງໃນແຕ່ລະອາທິດໃຫ້ປະຊາຊົນປະມານ 236,6 ລ້ານຄົນໃນທົ່ວໂລກ, ວີໂອເອມີພະນັກງານປະມານ 1,050 ຄົນ ແລະວີໂອເອມີ ງົບປະມານປະຈໍາປີທີ່ໄດ້ຮັບທຶນຈາກຜູ້ເສຍພາສີແມ່ນ US$218.5 million . [10] [11]


ໃນ​ຂະ​ນະ​ທີ່ Voice of America ຖືກ​ຮັບ​ໂດຍ​ຜູ້​ຟັງ​ໃນຕ່າງ​ປະ​ເທດ​ບາງ​ຄົນ​ທີ່​ມີ​ຜົນ​ກະ​ທົບ​ໃນ​ທາງ​ບວກ​, [12] [13] ຄົນ​ອື່ນ​ຖື​ວ່າ​ມັນ​ເປັນ​ຮູບ​ແບບ​ຂອງ ​ການ​ໂຄ​ສະ​ນາ ​ແລະ​ປະກາດນະໂຍບາຍ​ສໍາ​ລັບ​ລັດ​ຖະ​ບານ​ສະ​ຫະ​ລັດ​. [14]

ພາສາໃນປັດຈຸບັນ

ດັດແກ້

​ເວັບ​ໄຊທ໌​ຂອງ​ວິທະຍຸ​ກະຈາຍສຽງ​ອາ​ເມ​ລິ​ກາ​ໄດ້​ອອກ​ອາກາດ​ເປັນ​ພາສາ​ອັງກິດ 5 ສະບັບ​ໃນ​ປີ ຄ.ສ 2014 (​ໃນ​ທົ່ວ​ໂລກ, ຮຽນ​ພາສາ​ອັງກິດ, ກຳປູ​ເຈຍ, ຊິມ​ບັບ​ເວ ​ແລະ ​ທິ​ເບ​ດ ). ນອກຈາກນັ້ນ, ເວັບໄຊທ໌ຂອງວີໂອເອຍັງມີສະບັບພາສາຕ່າງປະເທດ 47 ພາສາ (ລາຍການວິທະຍຸຖືກໝາຍດ້ວຍຕົວ “R”; ລາຍການໂທລະພາບຖືກໝາຍດ້ວຍຕົວ “T”)ດັ່ງລຸ່ມນີ້:

  • Spanish R, T

ຈໍາ​ນວນ​ພາ​ສາ​ທີ່ແຕກ​ຕ່າງ​ກັນ​ຕາມ​ບູ​ລິ​ມະ​ສິດ​ຂອງ​ລັດ​ຖະ​ບານ​ສະ​ຫະ​ລັດ​ອາ​ເມລິ​ກາ​ແລະ​ສະ​ຖາ​ນະ​ການ​ຂອງ​ໂລກ​. [15] [16]

ຄວາມເປັນມາ

ດັດແກ້

ການອອກອາກາດທາງຄື້ນສັ້ນຂອງສຽງອາເມຣິກາກ່ອນສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 2

ດັດແກ້

ກ່ອນສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 2, ສະຖານີຄື້ນສັ້ນທັງໝົດຂອງອາເມຣິກາຢູ່ໃນມືສ່ວນຕົວ. ເຄືອຂ່າຍຄື້ນສັ້ນທີ່ຄວບຄຸມໂດຍເອກະຊົນລວມມີເຄືອຂ່າຍສາກົນຂອງບໍລິສັດວິທະຍຸກະຈາຍສຽງແຫ່ງຊາດ (ຫຼືເຄືອຂ່າຍສີຂາວ), ເຊິ່ງອອກອາກາດເປັນ6ພາສາ, [17] ເຄືອຂ່າຍລະຫວ່າງປະເທດອາເມຣິກາລາຕິນຂອງ Columbia Broadcasting System, ເຊິ່ງປະກອບດ້ວຍ 64 ສະຖານີຢູ່ໃນ 18 ປະເທດທົ່ວໂລກ, [18] ບໍລິສັດ Crosley Broadcasting Corporation ໃນ Cincinnati, Ohio ແລະ General Electric ເຊິ່ງເປັນເຈົ້າຂອງແລະດໍາເນີນການ WGEO ແລະ WGEA, ທັງຢູ່ໃນ Schenectady, New York, ແລະ KGEI ໃນ San Francisco, ທັງຫມົດນີ້ມີເຄື່ອງສົ່ງສັນຍານຄື້ນສັ້ນ. ການທົດລອງໂຄງການໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນໃນຊຸມປີ ຄ.​ສ 1930, ແຕ່ມີເຄື່ອງສົ່ງສັນຍານຫນ້ອຍກວ່າ 12 ເຄື່ອງໃນການດໍາເນີນງານ. ໃນປີ ຄ.​ສ 1939, ຄະນະກໍາມະການສື່ສານຂອງລັດຖະບານກາງສະຫະລັດໄດ້ກໍານົດນະໂຍບາຍດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້:

ຜູ້​ຮັບ​ອະນຸຍາດ​ໃຫ້​ສະຖານີ​ວິທະຍຸ​ກະຈາຍສຽງ​ສາກົນ​ພຽງ​ແຕ່​ໃຫ້​ບໍລິການ​ວິທະຍຸ​ກະຈາຍສຽງ​ສາກົນ​ທີ່​ຈະ​ສະທ້ອນ​ເຖິງ​ວັດທະນະທຳແນວຄິດ​ຂອງ​ປະ​ເທດ​ນີ້ ​ແລະ ​ເຊິ່ງຈະ​ສົ່ງ​ເສີມທັງ​ນ້ຳ​ໃຈ​ມິດຕະພາບ, ຄວາມ​ເຂົ້າ​ໃຈ ​ແລະ ການ​ຮ່ວມ​ມື​ສາກົນ. ທຸກໆໂຄງການທີ່ມີຈຸດປະສົງເພື່ອ, ແລະມຸ່ງໝາຍໄປຫາຜູ້ຊົມໃນທະວີບຕ່າງໆ, ສະຫະລັດອາເມຣິກາບໍ່ເປັນໄປຕາມຄວາມຕ້ອງການສໍາລັບການບໍລິການນີ້. [19]

ນະໂຍບາຍນີ້ມີຈຸດປະສົງເພື່ອບັງຄັບໃຊ້ນະໂຍບາຍປະເທດເພື່ອນບ້ານທີ່ດີຂອງກະຊວງການ ຕ່າງປະເທດ, ແຕ່ຜູ້ອອກອາກາດບາງຄົນຮູ້ສຶກວ່າມັນເປັນຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຈະຄວບຄຸມການເຊັນເຊີຂ່າວ. [20]

ສັນ​ຍານ​ຄື້ນ​ສັ້ນ​ຕໍ່​ອາ​ເມຣິກາ​ລາ​ຕິນ​ໄດ້​ຮັບ​ຖື​ວ່າ​ເປັນ​ສິ່ງ​ສໍາ​ຄັນ​ເພື່ອ​ຕ້ານ​ການ​ໂຄ​ສະ​ນາ​ຂອງ​ນາ​ຊີ​ປະ​ມານປີ ຄ.​ສ 1940. ໃນເບື້ອງຕົ້ນ, ຫ້ອງການປະສານງານຂໍ້ມູນຂ່າວສານໄດ້ສົ່ງການປ່ອຍຂ່າວໄປຍັງແຕ່ລະສະຖານີ, ແຕ່ນີ້ເຫັນວ່າເປັນການຖ່າຍທອດຂ່າວທີ່ບໍ່ມີປະສິດທິພາບ. ຜູ້ອໍານວຍການຂອງການພົວພັນອາເມຣິກາລາຕິນຢູ່ລະບົບກະຈາຍສຽງຂອງໂຄລໍາເບຍແມ່ນ Edmund A. Chester, ແລະລາວໄດ້ຊີ້ນໍາການພັດທະນາເຄືອຂ່າຍວິທະຍຸ "La Cadena de las Americas" ຂອງ CBS ເພື່ອປັບປຸງການອອກອາກາດໄປຍັງອາເມຣິກາໃຕ້ໃນຊຸມປີ ຄ.​ສ 1940. [21]

ນອກຈາກນີ້ຍັງລວມຢູ່ໃນໂຄງການ ການທູດວັດທະນະທໍາ ຢູ່ໃນລະບົບກະຈາຍສຽງ ໂຄລຳເບຍ ແມ່ນການສະແດງດົນຕີ Viva America (ປີ ຄ.​ສ 1942-1949) ເຊິ່ງສະແດງເຖິງວົງດົນຕີ Pan American Orchestra ແລະສິລະປະຂອງນັກດົນຕີທີ່ມີຊື່ສຽງຫຼາຍຄົນຈາກອາເມລິກາເຫນືອແລະໃຕ້, ລວມທັງທ່ານ Alfredo Antonini, Juan Arvizu, Eva Garza, Elsa Miranda, Nestor Mesta Chaires, Miguel Sandoval, John Serry Sr. ແລະທ່ານ Terig Tucci . [22] [23] [24] ຈົນຮອດ​ປີ ຄ.​ສ 1945, ການ​ອອກ​ອາ​ກາດ​ຂອງ​ການ​ສະ​ແດງ​ໄດ້​ຖືກ​ນຳ​ໄປ​ໂດຍ 114 ສະ​ຖາ​ນີ​ໃນ​ເຄືອ​ຂ່າຍ "La Cadena de las Americas" ຂອງ CBS ໃນ 20 ປະ​ເທດ​ອາ​ເມ​ລິ​ກາ​ລາ​ຕິນ. ການອອກອາກາດເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ພິສູດໃຫ້ເຫັນວ່າປະສົບຜົນສໍາເລັດສູງໃນການສະໜັບສະໜູນນະໂຍບາຍຂອງປະທານາທິບໍດີ Franklin Roosevelt ກ່ຽວກັບລັດທິ Pan-American ໃນທົ່ວອາເມຣິກາໃຕ້ໃນລະຫວ່າງສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 2. [25]

ສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 2

ດັດແກ້

ເຖິງແມ່ນວ່າກ່ອນການໂຈມຕີຂອງຍີ່ປຸ່ນ ໃສ່ Pearl Harbor, ຫ້ອງການປະສານງານດ້ານຂໍ້ມູນຂ່າວສານຂອງ ລັດຖະບານສະຫະລັດ (COI, ໃນວໍຊິງຕັນ) ໄດ້ເລີ່ມໃຫ້ຂ່າວສົງຄາມແລະຄໍາຄິດຄໍາເຫັນຕໍ່ສະຖານີວິທະຍຸຄື້ນສັ້ນທາງການຄ້າຂອງອາເມຣິກາສໍາລັບການນໍາໃຊ້ໂດຍຄວາມສະຫມັກໃຈໂດຍຜ່ານການບໍລິການຂໍ້ມູນຂ່າວສານຕ່າງປະເທດຂອງຕົນເອງ. (FIS, ໃນນິວຢອກ) ນໍາພາໂດຍນັກຂຽນບົດລະຄອນ ທ່ານ Robert E. Sherwood, ເຊິ່ງໄດ້ຮັບຫນ້າທີ່ເປັນນັກຂຽນຄໍາເວົ້າແລະທີ່ປຶກສາດ້ານຂໍ້ມູນຂ່າວສານຂອງປະທານາທິບໍດີ Roosevelt . [26] ການຂຽນໂປຣແກລມໂດຍກົງໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນຫນຶ່ງອາທິດຫຼັງຈາກສະຫະລັດເຂົ້າໄປໃນສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 2 ໃນເດືອນທັນວາ ປີ ຄ.​ສ 1941, ດ້ວຍການອອກອາກາດຄັ້ງທໍາອິດຈາກຫ້ອງການສະຖານນີ San Francisco ຂອງ FIS ຜ່ານ KGEI 's General Electric ສົ່ງໄປຟີລິບປິນໃນພາສາອັງກິດ (ແລະພາສາອື່ນໆປະຕິບັດຕາມ). ຂັ້ນຕອນຕໍ່ໄປແມ່ນການອອກອາກາດໄປຍັງເຢຍລະມັນ, ເຊິ່ງເອີ້ນວ່າ Stimmen aus Amerika ("ສຽງຈາກອາເມລິກາ") ແລະໄດ້ຖ່າຍທອດໃນວັນທີ 1 ກຸມພາ ປີ ຄ.​ສ 1942. ມັນໄດ້ຖືກນໍາສະເຫນີໂດຍ " ເພງສູ້ຮົບຂອງສາທາລະນະລັດ " ແລະລວມທັງຄໍາຫມັ້ນສັນຍາ: "ມື້ນີ້, ແລະທຸກໆມື້ຈາກນີ້ໄປ, ພວກເຮົາຈະຢູ່ກັບທ່ານຈາກອາເມລິກາເພື່ອສົນທະນາກ່ຽວກັບສົງຄາມ. . . ຂ່າວ​ອາດ​ຈະ​ດີ​ຫຼື​ບໍ່​ດີ​ສໍາ​ລັບ​ພວກ​ເຮົາ - ພວກ​ເຮົາ​ຈະ​ບອກ​ຄວາມ​ຈິງ​ໃຫ້​ທ່ານ​ສະ​ເຫມີ​ໄປ​.” [27] Roosevelt ໄດ້ອະນຸມັດການອອກອາກາດນີ້, ເຊິ່ງໃນເວລານັ້ນທ່ານ Colonel William J. Donovan (COI) ແລະ Sherwood (FIS) ໄດ້ແນະນໍາໃຫ້ລາວ. ມັນແມ່ນ Sherwood ຜູ້ທີ່ສ້າງຄໍາວ່າ "ສຽງຂອງອາເມລິກາ" ເພື່ອອະທິບາຍເຄືອຂ່າຍຄື້ນສັ້ນທີ່ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນການສົ່ງຕໍ່ໃນວັນທີ 1 ກຸມພາ, ຈາກ 270 Madison Avenue ໃນນະຄອນນິວຢອກ.

ຫ້ອງການຂໍ້ມູນຂ່າວສານສົງຄາມ, ໄດ້ຖືກຈັດຕັ້ງຂຶ້ນໃນກາງປີ ຄ.​ສ 1942, ໄດ້ເຂົ້າຮັບໜ້າທີ່ຂອງ VOA ຢ່າງເປັນທາງການ. VOA ໄດ້ບັນລຸຂໍ້ຕົກລົງກັບວິທະຍຸກະຈາຍສຽງອັງກິດ ເພື່ອແບ່ງປັນເຄື່ອງສົ່ງສັນຍານຄື້ນກາງໃນ ອັງກິດ, ແລະໄດ້ຂະຫຍາຍໄປສູ່ Tunis ໃນອາຟຣິກາເໜືອ ແລະເມືອງ Palermo ແລະເມືອງ Bari, ປະເທດອີຕາລີ, ຍ້ອນວ່າພັນທະມິດໄດ້ຍຶດເອົາດິນແດນເຫຼົ່ານີ້. ແລະຕໍ່ມາ OWI ໄດ້ກໍ່ຕັ້ງ ສະຖານີວິທະຍຸກະຈາຍສຽງອາເມຣິກາໃນຢູໂຣ. ການສົ່ງສັນຍານໃນເອເຊຍໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍເຄື່ອງສົ່ງສັນຍານຫນຶ່ງໃນ ຄາລິຟໍເນຍ ໃນປີ ຄ.​ສ 1941; ການ​ບໍ​ລິ​ການ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຂະ​ຫຍາຍ​ຕົວ​ໂດຍ​ການ​ເພີ່ມ​ເຄື່ອງ​ສົ່ງສັນຍານ​ໃນ Hawaii ແລະ​, ຫຼັງ​ຈາກ​ການ​ຟື້ນ​ຟູ​, ຟີ​ລິບ​ປິນ ​.

ໃນຕອນທ້າຍຂອງສົງຄາມ, VOA ມີ 39 ເຄື່ອງສົ່ງສັນຍານ ແລະໃຫ້ບໍລິການໃນ 40 ພາສາ. ລາຍ​ການ​ໄດ້​ອອກ​ອາ​ກາດ​ຈາກ​ສູນ​ການ​ຜະ​ລິດ​ເນື້ອຫາໃນ​ນິວ​ຢອກ​ ແລະ ແຊນ ຟຣານຊິສໂກ ​, ມີ​ຫຼາຍ​ກ​່​ວາ 1,000 ໂຄງ​ການ​ທີ່​ມີ​ຕົ້ນ​ກໍາ​ເນີດ​ຈາກ​ນິວ​ຢອກ​. ລາຍ​ການ​ປະ​ກອບ​ດ້ວຍ​ດົນ​ຕີ, ຂ່າວ, ຄໍາ​ຄິດ​ເຫັນ, ແລະ ຜົນຂອງ​ລາຍ​ການ​ພາຍ​ໃນ​ສະ​ຫະ​ລັດ​ອາ​ເມລິ​ກາ, ນອກ​ເຫນືອ​ໄປ​ຈາກ​ລາຍ​ການ VOA ພາກພິ​ເສດ. [28]

ປະມານເຄິ່ງຫນຶ່ງຂອງການບໍລິການຂອງວີໂອເອ, ລວມທັງການບໍລິການ ພາສາອາຣັບ, ໄດ້ຢຸດເຊົາໃນປີ ຄ.ສ 1945. ໃນ​ທ້າຍ​ປີ ຄ.​ສ 1945 ວີ​ໂອ​ເອ​ໄດ້​ຖືກ​ຍົກ​ຍ້າຍ​ໄປຍັງ​ກະ​ຊວງ​ການ​ຕ່າງ​ປະ​ເທດ.

ສົງຄາມເຢັນ

ດັດແກ້

5ວີ​ໂອ​ເອ​ໄດ້​ເລັ່ງລັດ​ການ​ປະຕິບັດ​ງານ​ຂອງ​ຕົນ​ໃນ​ລະຫວ່າງ ​ສົງຄາມ​ເຢັນ ຊຶ່ງ​ຍັງ​ໄດ້​ເພີ່ມ​ອິດທິພົນ​ຂອງ​ຕົນ.  ຜູ້ ອໍານວຍການຂອງ VOA ທ່ານ ຟຣອຍ ຄໍເລີ ໃນລະຫວ່າງສົງຄາມເຢັນ, ເຊື່ອຢ່າງຫນັກແຫນ້ນວ່າ VOA ກໍາລັງຮັບໃຊ້ຈຸດປະສົງຂອງຕົນ, ເຊິ່ງລາວໄດ້ລະບຸວ່າເປັນການຊ່ວຍເຫຼືອໃນການຕໍ່ສູ້ຕ້ານຄອມມິວນິດ. [29] ທ່ານໄດ້ໂຕ້ຖຽງວ່າຈໍານວນຜູ້ຟັງທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບເຊັ່ນຜູ້ຟັງປົກກະຕິ 194,000 ຄົນໃນປະເທດສວີເດນ, ແລະ 2,1 ລ້ານຄົນທີ່ຟັງປົກກະຕິໃນປະເທດຝຣັ່ງ, ແມ່ນຕົວຊີ້ບອກເຖິງຜົນກະທົບທາງບວກ. ເປັນຫຼັກຖານເພີ່ມເຕີມ, ທ່ານສັງເກດເຫັນວ່າ ວີໂອເອໄດ້ຮັບຈົດໝາຍ 30,000 ສະບັບຕໍ່ເດືອນຈາກຜູ້ຟັງທົ່ວໂລກ, ແລະຫຼາຍຮ້ອຍພັນຄຳຮ້ອງຂໍຕາຕະລາງການອອກອາກາດ. [30] ມີ​ການ​ວິ​ເຄາະ​ກ່ຽວ​ກັບ​ບາງ​ຕົວ​ອັກ​ສອນ​ທີ່​ສົ່ງ​ໃນ​ປີ ຄ.​ສ 1952 ແລະ ປີ ຄ.​ສ 1953 ໃນ​ຂະ​ນະ​ທີ່ ທ່ານ Kohler ຍັງ​ເປັນ​ຜູ້​ອໍາ​ນວຍ​ການ​. ການສຶກສາພົບວ່າການຂຽນຈົດໝາຍສາມາດເປັນຕົວຊີ້ບອກເຖິງການຊັກຊວນໃຫ້ປະສົບຜົນສຳເລັດ. ມັນຍັງພົບວ່າການອອກອາກາດໃນປະເທດຕ່າງໆມີຜົນກະທົບທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ຢູ່​ປະ​ເທດ​ໜຶ່ງ, ຜູ້​ຟັງ​ເປັນ​ປະຈຳ​ໄດ້​ຮັບ​ເອົາ​ແລະ​ປະຕິບັດ​ຄຸນຄ່າ​ຂອງ​ອາ​ເມ​ລິ​ກາ​ທີ່​ນຳ​ສະ​ເໜີ​ໂດຍ​ວິທະຍຸ​ກະຈາຍສຽງ. ອາຍຸຍັງເປັນປັດໃຈ: ຜູ້ຊົມທີ່ມີອາຍຸນ້ອຍແລະຜູ້ສູງອາຍຸມັກຈະມັກລາຍການປະເພດຕ່າງໆບໍ່ວ່າຈະເປັນປະເທດໃດກໍຕາມ. [31] ທ່ານ Kohler ໄດ້ໃຊ້ສິ່ງທັງໝົດນີ້ເປັນຫຼັກຖານເພື່ອອ້າງວ່າ ວີໂອເອ ໄດ້ຊ່ວຍພັດທະນາ ແລະເສີມສ້າງໂລກທີ່ເສລີ. ມັນຍັງເປັນອິດທິພົນຕໍ່ສະຫະປະຊາຊາດໃນການຕັດສິນໃຈຂອງພວກເຂົາທີ່ຈະປະນາມການກະທໍາຂອງຄອມມິວນິດໃນເກົາຫລີ, ແລະເປັນປັດໃຈສໍາຄັນໃນການຫຼຸດລົງຂອງຄອມມິວນິດໃນ "ໂລກເສລີ, ລວມທັງປະເທດທີ່ສໍາຄັນເຊັ່ນອີຕາລີແລະຝຣັ່ງ. [29] . ໃນປະເທດອີຕາລີ, ວີໂອເອບໍ່ພຽງແຕ່ເຮັດໃຫ້ການສິ້ນສຸດຂອງຄອມມິວນິດ, ແຕ່ມັນເຮັດໃຫ້ປະເທດອາເມລິກາ. [32] ວີ​ໂອ​ເອ​ຍັງ​ມີ​ຜົນ​ກະ​ທົບ​ຢູ່​ເບື້ອງ​ຫລັງ ​ຜ້າ​ກັ້ງ​ເຫຼັກ . ຕົວຈິງແລ້ວ ຜູ້ຫຼົບໜີທັງໝົດໃນສະໄໝຂອງ ທ່ານ Kohler ອ້າງວ່າ ວີໂອເອ ໄດ້ຊ່ວຍໃນການຕັດສິນໃຈຂອງເຂົາເຈົ້າທີ່ຈະບົກພ່ອງ. ຕົວຊີ້ວັດຜົນກະທົບອີກອັນຫນຶ່ງ, ອີງຕາມການລາຍງານຂອງ ທ່ານ Kohler, ແມ່ນການຕອບໂຕ້ຂອງໂຊວຽດ. ທ່ານ Kohler ໂຕ້ຖຽງວ່າໂຊວຽດຕອບໂຕ້ຍ້ອນວ່າ VOA ກໍາລັງມີຜົນກະທົບ. ອີງຕາມການຕອບໂຕ້ຂອງໂຊວຽດ, ມັນສາມາດຄາດເດົາໄດ້ວ່າໂຄງການທີ່ມີປະສິດຕິຜົນທີ່ສຸດແມ່ນໂຄງການທີ່ປຽບທຽບຊີວິດຂອງຜູ້ທີ່ຢູ່ເບື້ອງຫລັງແລະນອກຜ້າມ່ານເຫຼັກ, ຄໍາຖາມກ່ຽວກັບການປະຕິບັດແຮງງານສໍາຮອງ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບການຕົວະແລະຄວາມຜິດພາດໃນ Marxism ສະບັບຂອງ ທ່ານ ສະຕາລິນ . . [29]

ໃນປີ ຄ.​ສ 1947, ວີໂອເອໄດ້ເລີ່ມອອກອາກາດຕໍ່ພົນລະເມືອງ ໂຊວຽດ ໃນຣດເຊຍ ພາຍໃຕ້ຂໍ້ອ້າງຂອງການຕອບໂຕ້ "ກໍລະນີທີ່ເປັນອັນຕະລາຍຫຼາຍກວ່າການໂຄສະນາເຜີຍແຜ່ຂອງ ໂຊວຽດ ທີ່ແນໃສ່ຜູ້ນໍາ ແລະນະໂຍບາຍຂອງອາເມຣິກາ" ໃນສ່ວນຂອງສື່ພາຍໃນຂອງໂຊວຽດທີ່ເປັນພາສາລັດເຊຍ, ອີງຕາມການບັນຍາຍຂອງ ທ່ານ John B. Whitton., ການໂຄສະ ນາເຜີຍແຜ່ສົງຄາມເຢັນ . [33] ສະຫະພາບໂຊວຽດໄດ້ຕອບໂຕ້ໂດຍການລິເລີ່ມການ ຕັດສັນຍານຂອງການອອກອາກາດຂອງ VOA ໃນວັນທີ 24 ເມສາ ປີ ຄ.​ສ 1949. [33]

ທ່ານ Charles W. Thayer ເປັນຫົວໜ້າ VOA ໃນປີ ຄ.​ສ 1948–49. [34] ໃນໄລຍະສອງສາມປີຂ້າງຫນ້າ, ລັດຖະບານສະຫະລັດໄດ້ໂຕ້ວາທີກ່ຽວກັບບົດບາດທີ່ດີທີ່ສຸດຂອງ Voice of America. ການ​ຕັດສິນ​ໃຈ​ດັ່ງກ່າວ​ໄດ້​ໃຊ້​ລາຍການ​ກະຈາຍສຽງ​ຂອງ VOA ​ເປັນ​ພາກສ່ວນ​ໜຶ່ງ​ຂອງ ​ນະ​ໂຍບາຍ​ການ​ຕ່າງປະ​ເທດ ​ຂອງ​ຕົນ ​ເພື່ອ​ຕໍ່ສູ້​ກັບ​ການ​ໂຄສະນາ​ເຜີຍ​ແຜ່​ຂອງ​ສະ ຫະພາບ​ໂຊ​ວຽດ ​ແລະ​ປະ​ເທດ​ອື່ນໆ.

ການບໍລິການອາຣັບໄດ້ເລີ່ມຄືນໃໝ່ໃນວັນທີ 1 ມັງກອນ ປີຄ.​ສ 1950, ດ້ວຍໂຄງການເຄິ່ງຊົ່ວໂມງ. ໂຄງ​ການ​ນີ້​ເພີ່ມ​ຂຶ້ນ​ເປັນ 14.5 ຊົ່ວ​ໂມງ​ຕໍ່​ມື້​ໃນ​ໄລ​ຍະ ​ວິ​ກິດ​ການ Suez ຂອງ​ປີ ຄສ 1956​, ແລະ​ແມ່ນ​6ຊົ່ວ​ໂມງ​ຕໍ່​ມື້​ໃນ​ປີ ຄ.ສ 1958​. ໃນລະຫວ່າງປີ ຄ.​ສ 1952 ແລະ ຄ.​ສ 1960, ສຽງອາເມຣິກາໄດ້ນຳໃຊ້ເຄື່ອງຕັດສັນຍານ ຝັ່ງຂອງສະຫະລັດ ທີ່ປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສ Courier ເປັນ ເຮືອກະຈາຍສຽງມືຖືລຳ ທຳອິດ. [35]

ການຄວບຄຸມຂອງວີໂອເອໄດ້ຜ່ານຈາກກະຊວງການຕ່າງປະເທດໄປຫາ ອົງການຂໍ້ມູນຂ່າວສານຂອງສະຫະລັດ ໃນເວລາຕໍ່ມາໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນປີ ຄ.ສ 1953 ເພື່ອສົ່ງໄປທົ່ວໂລກ, ລວມທັງໄປຍັງປະເທດທີ່ຢູ່ເບື້ອງຫຼັງຜ້າມ່ານເຫຼັກແລະສາທາລະນະລັດປະຊາຊົນຈີນ. ນັບ​ແຕ່​ປີ ຄ.​ສ 1955 ຫາ​ປີ ຄ.​ສ 2003, ວີ​ໂອ​ເອ​ໄດ້​ອອກ​ອາ​ກາດ​ໃນອາ​ເມ​ຣິກາ​ໃນ​ເວ​ລາ Jazz Hour ຂອງ​ສຽງ​ອາ​ເມ​ລິ​ກາ . ເປັນເຈົ້າພາບສໍາລັບສ່ວນໃຫຍ່ຂອງໄລຍະເວລານັ້ນໂດຍທ່ານ Willis Conover, ໂຄງການດັ່ງກ່າວມີຜູ້ຟັງເຖິງ 30 ລ້ານຄົນຢູ່ໃນຈຸດສູງສຸດ. ລາຍການທີ່ແນໃສ່ ອາຟຣິກາໃຕ້ ໃນປີ ຄ.​ສ 1956 ອອກອາກາດສອງຊົ່ວໂມງໃນຕອນກາງຄືນ, ແລະບັນດາລາຍການພິເສດເຊັ່ນ: The Newport Jazz Festival ຍັງໄດ້ຖ່າຍທອດ. ນີ້ແມ່ນເຮັດໃນການເຊື່ອມໂຍງການທ່ອງທ່ຽວໂດຍນັກດົນຕີສະຫະລັດ, ເຊັ່ນ ທ່ານ Dizzy Gillespie, Louis Armstrong, ແລະທ່ານ Duke Ellington, ສະຫນັບສະຫນູນໂດຍກະຊວງການຕ່າງປະເທດ. ຈາກເດືອນສິງຫາ ປີ ຄ.​ສ 1952 ຫາເດືອນພຶດສະພາ ປີ ຄ.​ສ 1953, ທ່ານ Billy Brown, ຜູ້ອາວຸໂສໂຮງຮຽນມັດທະຍົມໃນ Westchester County, New York, ມີໂຄງການໃນຕອນກາງຄືນວັນຈັນທີ່ລາວໄດ້ແບ່ງປັນເຫດການປະຈໍາວັນໃນ Yorktown Heights, New York . ລາຍ​ການ​ຂອງ Brown ໄດ້​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງ​ຍ້ອນ​ມີ​ຄວາມ​ນິ​ຍົມ​ຊົມ​ຊອບ: “ຄຳ​ບັນ​ຍາຍ​ທີ່​ມີ​ຄວາມ​ສົນ​ໃຈ” ຂອງ​ລາວ​ໄດ້​ດຶງ​ດູດ​ຈົດໝາຍ​ຂອງ​ຜູ້​ຟັງ​ເປັນ​ຈຳ​ນວນ​ຫລວງ​ຫລາຍ, VOA ບໍ່​ສາ​ມາດ​ຈ່າຍ​ເງິນ 500 ໂດ​ລາ​ຕໍ່​ເດືອນ​ໃນ​ຄ່າ​ສະ​ມາ​ຊິກ ແລະ​ຄ່າ​ໄປ​ສະ​ນີ​ທີ່​ຈຳ​ເປັນ​ເພື່ອ​ຕອບ​ສະ​ໜອງ​ຈົດໝາຍ​ຂອງ​ຜູ້​ຟັງ. [36] ໃນລະຫວ່າງປີ ຄ.​ສ 1953, ພະນັກງານຂອງວີໂອເອໄດ້ຢູ່ພາຍໃຕ້ນະໂຍບາຍຂອງ McCarthyist, ບ່ອນທີ່ VOA ຖືກກ່າວຫາໂດຍສະມາຊິກສະພາສູງ Joseph McCarthy, Roy Cohn, ແລະ Gerard David Schine ວ່າຕັ້ງໃຈວາງແຜນທີ່ຈະສ້າງສະຖານີສົ່ງສັນຍານທີ່ອ່ອນແອເພື່ອທໍາລາຍການອອກອາກາດຂອງ VOA. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ການກ່າວຫາໄດ້ຖືກຫຼຸດລົງຫຼັງຈາກຫນຶ່ງເດືອນຂອງການໄຕ່ສວນຂອງສານໃນເດືອນກຸມພາແລະເດືອນມີນາ ປີ ຄ.​ສ 1953. [37]

ບາງບ່ອນໃນປະມານປີ ຄ.​ສ 1954, ສໍານັກງານໃຫຍ່ຂອງວີໂອເອໄດ້ຍ້າຍຈາກນິວຢອກໄປວໍຊິງຕັນດີຊີ ການມາຮອດຂອງ transistors ລາຄາຖືກ, ລາຄາຖືກເຮັດໃຫ້ການຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຂອງຜູ້ຟັງວິທະຍຸຄື້ນສັ້ນ. ໃນລະຫວ່າງການ ປະຕິວັດຮັງກາຣີຂອງປີ ຄ.​ສ 1956, ລາຍການກະຈາຍສຽງຂອງວີໂອເອ ຖືວ່າເປັນການຖົກຖຽງກັນ, ຍ້ອນວ່າຊາວອົບພະຍົບ ແລະນັກປະຕິວັດຊາວຮັງກາຣີ ຄິດວ່າ ວີໂອເອ ເປັນສື່ກາງ ແລະເປັນການຊີ້ຂາດເຖິງການມາເຖິງຂອງການຊ່ວຍເຫຼືອຂອງຝ່າຍຕາເວັນຕົກ. [38]

ໄຟຕະຫຼອດ ສົງຄາມເຢັນ, ລັດຖະບານຂອງບັນດາປະເທດທີ່ເປັນເປົ້າໝາຍຫຼາຍແຫ່ງໄດ້ໃຫ້ການສະໜັບສະໜູນການ ຕັດສັນຍານ ຂອງວິທະຍຸກະຈາຍສຽງວີໂອເອ, ເຊິ່ງບາງຄັ້ງເຮັດໃຫ້ນັກວິຈານຕັ້ງຄຳຖາມກ່ຽວກັບຜົນກະທົບຕົວຈິງຂອງການອອກອາກາດ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ, ໃນປີຄ.​ສ 1956, ສາທາລະນະລັດປະຊາຊົນໂປແລນ ໄດ້ຢຸດການຕິດຂັດການຖ່າຍທອດ VOA, [39] ແຕ່ ສາທາລະນະລັດປະຊາຊົນບັນແກເລຍ ຍັງສືບຕໍ່ຕັດສັນຍານຜ່ານຊຸມປີ ຄ.​ສ 1970. ລາຍການກະຈາຍສຽງຂອງວີໂອເອພາກ ພາສາຈີນ ແມ່ນຖືກຕັດຕັ້ງແຕ່ປີ ຄ.​ສ 1956 ແລະຂະຫຍາຍໄປຈົນຮອດປີ ຄ.​ສ 1976. [40] ​ແນວ​ໃດ​ກໍ​ດີ, ພາຍຫຼັງ​ການ​ພັງ​ທະລາ​ຍລົງ​ຂອງ​ສົນທິສັນຍາ ​ວໍ​ຊໍ ​ແລະ​ສະຫະພາບ​ໂຊ​ວຽດ, ການ​ໃຫ້​ສຳພາດ​ຕໍ່​ຜູ້​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ໃນ​ການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ຕໍ່ຕ້ານ​ສະຫະພາບ​ໂຊ​ວຽດ​ໄດ້​ຢັ້ງຢືນ​ປະສິດທິພາບ​ຂອງ​ວິທະຍຸ​ກະຈາຍສຽງ​ວີ​ໂອ​ເອ​ໃນ​ການ​ສົ່ງ​ຂໍ້​ມູນ​ຕໍ່​ສັງຄົມ​ນິຍົມ. [41] ສາ​ທາ​ລະ​ນະ​ລັດ​ປະ​ຊາ​ຊົນ​ຈີນ​ພາກ​ພຽນ​ຕັດສັນຍານ​ການ​ອອກ​ອາ​ກາດ VOA. [42] ຄິວ​ບາ ​ຍັງ​ໄດ້​ຮັບ​ລາຍ​ງານ​ວ່າ​ໄດ້​ແຊກ​ແຊງ​ການ​ສົ່ງ​ດາວ​ທຽມ​ຂອງ​ວີ​ໂອ​ເອ ​ໄປ​ຍັງ ​ອີ​ຣ່ານ ຈາກ​ສະຖານ​ທີ່​ສົ່ງ​ສັນຍານ​ທີ່ຣັດ​ເຊຍ​ສ້າງ​ຢູ່​ທີ່ Bejucal . [43] David Jackson, ອະດີດຜູ້ອໍານວຍການວິທະຍຸສຽງອາເມລິກາ, ໃຫ້ຂໍ້ສັງເກດວ່າ: "ລັດຖະບານ ເກົາຫຼີເຫນືອ ບໍ່ໄດ້ຂັດຂວາງພວກເຮົາ, ແຕ່ພວກເຂົາພະຍາຍາມບໍ່ໃຫ້ປະຊາຊົນຟັງໂດຍການຂົ່ມຂູ່ຫຼືຮ້າຍແຮງກວ່າເກົ່າ. ແຕ່ປະຊາຊົນຊອກຫາວິທີທີ່ຈະຟັງເຖິງວ່າຈະມີບໍ່ລົງຮອຍກັນ. ເຂົາເຈົ້າມີຊັບພະຍາກອນຫຼາຍ.” [44]

ຕະຫຼອດຊຸມປີ 1960 ແລະ 1970, ວີໂອເອໄດ້ກວມເອົາບາງຂ່າວທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດຂອງຍຸກສະໄໝ, ລວມທັງຄຳປາໄສ " ຂ້ອຍມີຄວາມຝັນ " ປີ 1963 ຂອງ Martin Luther King Jr. [45] ແລະ ການຍ່າງເທິງດວງຈັນຂອງ Neil Armstrong ໃນປີ 1969, ເຊິ່ງໄດ້ດຶງເອົາຄວາມໝາຍອັນສຳຄັນອັນໜຶ່ງມາສູ່ວົງໂຄຈອນ. ຜູ້ຊົມປະມານ 615 ຫາ 750 ລ້ານຄົນ. ໃນ​ປີ 1973, ຍ້ອນ​ນະ​ໂຍ​ບາຍ​ກັກ​ຂັງ​ໃນ​ສົງ​ຄາມ​ເຢັນ, ການ​ຕິດ​ຂັດ​ຂອງ​ໂຊ​ວຽດ​ໄດ້​ຢຸດ​ສະ​ງັກ​ວີ​ໂອ​ເອ. 

​ໃນ​ຕົ້ນ​ຊຸມ​ປີ 1980, VOA ​ໄດ້​ເລີ່​ມຕົ້ນ​ໂຄງການ​ສ້າງ​ຄືນ​ໃໝ່ 1,3 ຕື້​ໂດ​ລາ​ສະຫະລັດ ​ເພື່ອ​ປັບປຸງ​ການ​ອອກ​ອາກາດ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ສາມາດ​ດ້ານ​ເຕັກນິກ​ທີ່​ດີ​ຂຶ້ນ. ​ໃນ​ລະຫວ່າງ​ການ​ປະຕິບັດ ​ກົດໝາຍ​ອາຍາ​ໃນ​ປະ​ເທດ​ໂປ​ແລນ ​ລະຫວ່າງ​ປີ 1981 ຫາ​ປີ 1983, ລາຍການ​ກະຈາຍສຽງ​ຂອງ​ວີ​ໂອ​ເອ​ໂປ​ແລນ​ໄດ້​ຂະຫຍາຍ​ອອກ​ເປັນ 7 ຊົ່ວ​ໂມງ​ທຸກ​ມື້. ຕະຫຼອດຊຸມປີ 1980, VOA ໄດ້ສຸມໃສ່ການລາຍງານເຫດການຕ່າງໆຈາກ 'ເຂດແດນຂອງອາເມຣິກາ', ເຊັ່ນ: ຄົບຮອບ 150 ປີຂອງ ເສັ້ນທາງ Oregon . [37] ນອກ​ນີ້​ໃນ​ຊຸມ​ປີ 1980, VOA ຍັງ​ໄດ້​ເພີ່ມ​ການ​ບໍລິການ​ໂທລະ​ພາບ, ພ້ອມ​ທັງ​ລາຍການ​ພາກ​ພື້ນ​ພິ​ເສດ​ໃຫ້​ແກ່​ກູ​ບາ, ວິ​ທະ​ຍຸ Martí ​ແລະ TV Martí . ຄິວ​ບາ ໄດ້​ພະ​ຍາ​ຍາມ​ຢ່າງ​ບໍ່​ຢຸດ​ຢັ້ງ​ຕໍ່​ການ​ອອກ​ອາ​ກາດ​ດັ່ງ​ກ່າວ ແລະ​ໄດ້​ປະ​ທ້ວງ​ຢ່າງ​ຮຸນ​ແຮງ​ຕໍ່​ການ​ອອກ​ອາ​ກາດ​ຂອງ​ອາ​ເມ​ລິ​ກາ​ທີ່​ແນ​ໃສ່​ກູ​ບາ. ໃນ​ເດືອນ​ກັນ​ຍາ 1980, VOA ໄດ້​ເລີ່ມ​ອອກ​ອາ​ກາດ​ໄປ ​ອາ​ຟ​ກາ​ນິ​ສ​ຖານ ​ໃນ Dari ແລະ Pashto ໃນ​ປີ 1982. [46] ໃນ​ປີ 1985, VOA ຢູ​ໂຣບ​ໄດ້​ຖືກ​ສ້າງ​ຂຶ້ນ​ເປັນ​ບໍ​ລິ​ການ​ພິ​ເສດ​ໃນ​ພາ​ສາ​ອັງ​ກິດ​ທີ່​ຖືກ​ສົ່ງ​ຜ່ານ​ດາວ​ທຽມ​ກັບ AM, FM, ແລະ​ເຄືອ​ຂ່າຍ​ສາຍ​ເຄ​ເບີນ​ໃນ​ທົ່ວ​ເອີ​ຣົບ. ດ້ວຍຮູບແບບສະໝໍ່າສະເໝີລວມທັງການຫຼິ້ນ ດິສ ສົດ, ເຄືອຂ່າຍໄດ້ນຳສະເໜີເພງດັງໆ ຕະຫຼອດທັງຂ່າວ VOA ແລະລັກສະນະທີ່ສົນໃຈໃນທ້ອງຖິ່ນ (ເຊັ່ນ: "EuroFax") ຕະຫຼອດ 24 ຊົ່ວໂມງ. ວີໂອເອຢູໂຣບໄດ້ຖືກປິດລົງໂດຍບໍ່ໄດ້ແຈ້ງໃຫ້ປະຊາຊົນຮູ້ລ່ວງໜ້າໃນເດືອນມັງກອນປີ 1997 ເປັນມາດຕະການຫຼຸດຄ່າໃຊ້ຈ່າຍ. ມັນໄດ້ຖືກຕິດຕາມໂດຍ VOA Express, ເຊິ່ງຕັ້ງແຕ່ວັນທີ 4 ເດືອນກໍລະກົດປີ 1999, ໄດ້ປັບປຸງໃຫມ່ເປັນເພງປະກອບຂອງ VOA. [47] ຕັ້ງແຕ່ວັນທີ 1 ພະຈິກ 2014 ເປັນຕົ້ນມາ, ສະຖານີວິທະຍຸກະຈາຍສຽງ VOA 1 (ເຊິ່ງເປັນການປ່ຽນຊື່ຂອງ VOA Music Mix). 

  1. ↑ "Biden Administration requests USAGM CEO Pack's resignation". U.S. Agency for Global Media. January 21, 2021. Archived from the original on August 1, 2021. Retrieved January 21, 2021.
  2. ↑ 2.0 2.1 "VOA". U.S. Agency for Global Media (in ອັງກິດ). Archived from the original on October 9, 2021. Retrieved 2022-03-14.
  3. ↑ "RCFP urges Congress to protect Voice of America's editorial independence". {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (help); |archive-url= requires |url= (help); Missing or empty |url= (help)Reporters Committee for Freedom of the Press. April 28, 2020. Archived from the original on June 27, 2022. Retrieved December 12, 2020.
  4. ↑ "https://www.jstor.org/stable/10.7312/heil12674". Voice of America: A History. {{cite book}}: External link in |chapter= (help)
  5. ↑ "Trump appointee sweeps aside rule that ensured 'firewall' at Voice of America"
  6. ↑ "VOA Launches Programming in Sindhi". {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (help); |archive-url= requires |url= (help); Missing or empty |url= (help)
  7. ↑ "Mission and Values", insidevoa.com
  8. ↑ 90 Stat. 823 Archived 2017-10-09 at the Wayback Machine, 108 Stat. 4299 Archived 2017-10-09 at the Wayback Machine
  9. ↑ "VOA Charter". {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (help); |archive-url= requires |url= (help); Missing or empty |url= (help)
  10. ↑ Borchers. "Voice of America says it won't become Trump TV"
  11. ↑ "The Largest U.S. International Broadcaster". {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (help); |archive-url= requires |url= (help); Missing or empty |url= (help)
  12. ↑ "International Broadcasting as Component of U.S. Public Diplomacy (A Case Study of Voice of America's DEEWA Radio)". {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  13. ↑ "Are They Still Listening? Reconceptualizing the Chinese Audience of the Voice of America in the Cyber Era". {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  14. ↑ "Spare the indignation: Voice of America has never been independent". {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (help); |archive-url= requires |url= (help); Missing or empty |url= (help)
  15. ↑ "FAQs, How do you make decisions to cut or add languages or programs?". {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (help); |archive-url= requires |url= (help); Missing or empty |url= (help)
  16. ↑ "VOA Languages". {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (help); |archive-url= requires |url= (help); Missing or empty |url= (help)
  17. ↑ Library of Congress.
  18. ↑ Chamberlain, A.B. "CBS International Broadcast Facilities".
  19. ↑ Rose, Cornelia Bruère.
  20. ↑ "NABusiness". {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (help); |archive-url= requires |url= (help); Missing or empty |url= (help)
  21. ↑ Dissonant Divas In Chicana Music: The Limits of La Onda Deborah R. Vargas.
  22. ↑ A Pictorial History of Radio.
  23. ↑ "https://books.google.com/books?id=ehN4sM0Xy_UC&pg=PA49". Media Sound & Culture in Latin America. Editors: Bronfman, Alejanda & Wood, Andrew Grant. University of Pittsburgh Press, Pittsburgh, PA, USA, 2012. {{cite book}}: External link in |chapter= (help)
  24. ↑ Records of the Office of Inter-American Affairs.
  25. ↑ Dissonant Divas in Chicana Music: The Limits of La Onda Deborah R. Vargas.
  26. ↑ "The Voice of America: Origins and Recollections". {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (help); |archive-url= requires |url= (help); Missing or empty |url= (help)
  27. ↑ Roberts, Walter R. UNC.edu Archived 2018-04-26 at the Wayback Machine See also: "A Belated Correction: The Real First Broadcast of the Voice of America". {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (help); |archive-url= requires |url= (help); Missing or empty |url= (help)
  28. ↑ Stay Tuned: a History of American Broadcasting.
  29. ↑ 29.0 29.1 29.2 "The Effectiveness of the Voice of America". {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  30. ↑ "Voice Of America". {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  31. ↑ "Listener Mail to the Voice of America". {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  32. ↑ "Did the RAI buy it? The role and limits of American broadcasting in Italy in the Cold War". {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  33. ↑ 33.0 33.1 "Cold War propaganda". {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  34. ↑ "Charles Thayer (1948-1949)". {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (help); |archive-url= requires |url= (help); Missing or empty |url= (help)
  35. ↑ "Voice of America begins broadcasts to the Soviet Union, Feb. 17, 1947". {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (help); |archive-url= requires |url= (help); Missing or empty |url= (help)
  36. ↑ "'Voice' to Drop Boy's Broadcasts; Can't Afford to Answer Fan Mail", May 28, 1953
  37. ↑ 37.0 37.1 "https://www.worldcat.org/oclc/671648365". Cold War broadcasting : impact on the Soviet Union and Eastern Europe : a collection of studies and documents. {{cite book}}: External link in |chapter= (help) Cite error: Invalid <ref> tag; name ":5" defined multiple times with different content
  38. ↑ "The Voices of America in International Radio Propaganda". {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  39. ↑ "The Control of Information by Jamming Radio Broadcasts". {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  40. ↑ Broadcasting Yearbook, 1976 and 1979 editions.
  41. ↑ Conference Report, Cold War Impact of VOA Broadcasts, Hoover Institution and the Cold War International History Project of the Woodrow Wilson International Center for Scholars, Oct. 13–16, 2004
  42. ↑ "Fighting the Chinese Government "Firedragon" – Music Jammer AND "Sound of Hope" Broadcasting (SOH), Taiwan". {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (help); |archive-url= requires |url= (help); Missing or empty |url= (help)
  43. ↑ "U.S.: Cuba Jamming TV Signals To Iran – Local News Story – WTVJ". {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (help); |archive-url= requires |url= (help); Missing or empty |url= (help)
  44. ↑ Jackson, David.
  45. ↑ "https://books.google.com/books?id=vofsaBdqxWEC&pg=PA71". Voice of America: A History. {{cite book}}: External link in |chapter= (help)
  46. ↑ "VOA Broadcasting to Afghanistan". {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (help); |archive-url= requires |url= (help); Missing or empty |url= (help)
  47. ↑ "https://www.jstor.org/stable/10.7312/heil12674". Voice of America: A History. {{cite book}}: External link in |chapter= (help)
ດຶງຂໍ້ມູນຈາກ "https://lo.wikipedia.org/w/index.php?title=ວິທະຍຸສຽງອາເມຣິກາ&oldid=107840"