ເຂດບາງຂຸນທຽນ
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ເຂດບາງຂຸນທຽນ ແມ່ນ 1 ໃນ 50 ເຂດການປົກຄອງ ຂອງບາງກອກຢູ່ໃນກຸ່ມເຂດກຸງທົນໃຕ້ ສະພາບພື້ນທີ່ທາງດ້ານຕາເວັນສຽງເໜືອຂອງເຂດແມ່ນແຫຼ່ງທີ່ຢູ່ອາໄສ ການຄ້າ ແລະອຸສາຫະກຳ ໃນຂະນະທີ່ພື້ນທີ່ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນເຂດກະເສຕະກຳແລະແຫຼ່ງທ່ອງທ່ຽວເຊິງນິເວດ ເນື່ອງຈາກແມ່ນເຂດດຽວຂອງບາງກອກທີ່ມີພື້ນທີ່ຕິດກັບອ່າວໄທ (ແມ່ນໄລຍະທາງ 5 ກິໂລແມັດ) ແລະຍັງມີປ່າຊາຍເລນຫຼົງເຫຼືອຢູ່ ແລະແມ່ນເຂດທີ່ມີຈຳນວນປະຊາກອນຫຼາຍເປັນອັນດັບທີ 5 ໃນບາງກອກຮອງຈາກເຂດຄອງສາມວາ
ບ່ອນຕັ້ງແລະອານາເຂດ
ດັດແກ້ຕັ້ງຢູ່ທາງໃຕ້ສຸດຂອງບາງກອກ ມີອານາເຂດຕິດຕໍ່ກັບພື້ນທີ່ການປົກຄອງຕ່າງໆ ຮຽງຕາມເຂັມໂມງດັງນີ້
- ທິດເໜືອ ຕິດຕໍ່ກັບເຂດບາງບອນແລະເຂດຈອມທອງ ມີທາງລົດໄຟສາຍວົງວຽນໃຫຍ່-ມະຫາໄຊ ຄອງວັດສິງ ຄອງມະຫາໄຊ ຄອງວັດກົກ ຄອງບົວ (ຄອງຕາເປັ່ງ) ແລະຄອງຕາສຸກເປັນເສ້ນແບ່ງເຂດ
- ທິດຕາເວັນອອກ ຕິດຕໍ່ກັບເຂດທຸ່ງຄຸແລະອຳເພີພະສະໝຸດເຈດີ (ຈັງຫວັດສະໝຸດປາການ) ມີຄອງບາງມົດ ຄອງຮາງແມ່ນ້ຳ ຄອງຮາງດ້ວນ (ຄອງສວນ) ຄອງຮາງກະນົກ ຄອງນາ ຄອງຫົວກະບື ແລະຄອງຂຸນລາດພິນິດໃຈ (ຄອງກົງ) ເປັນເສ້ນແບ່ງເຂດ
- ທິດໃຕ້ ຮອດອ່າວໄທ
- ທິດຕາເວັນຕົກຕິດຕໍ່ກັບຕຳບົນພັນທ້າຍນໍລະສິງແລະຕຳບົນບາງນ້ຳຈືດ ອຳເພີເມືອງສະໝຸດສາຄອນ ຈັງຫວັດສະໝຸດສາຄອນ ມີແນວແບ່ງເຂດການປົກຄອງລະຫວ່າງບາງກອກກັບຈັງຫວັດສະໝຸດສາຄອນ ຄອງບາງເສົາທົງ ແນວແບ່ງເຂດການປົກຄອງລະຫວ່າງບາງກອກກັບຈັງຫວັດສະໝຸດສາຄອນ ຄອງສອງ ຄອງແຍກພະນຽງ ຄອງຕາແມ້ນ ຄອງສະແໝດຳໃຕ້ ແລະຄອງສະແໝເໜືອ
ທີ່ມາຂອງຊື່ເຂດ
ດັດແກ້ມີຄຳບອກເລົ່າວ່າ ຍ່ານບາງຂຸນທຽນ (ປະຈຸບັນຢູ່ໃນພື້ນທີ່ເຂດຈອມທອງ) ເຄີຍເປັນແຫຼ່ງຊຸມນຸມກອງກວຽນທີ່ໄປມາຄ້າຂາຍຈາກສຸພັນບຸລີ ໂດຍທຸກກອງກວຽນຈະມີຜູ້ນຳເຮັດໜ້າທີ່ຄຸ້ມກັນປະຈຳກອງເອິ້ນວ່າ "ຂຸນ" ບໍລິເວນທີ່ຫຍຸດຮວມກອງກວຽນນີ້ ຊາວບ້ານຈຶງພາກັນເອິ້ນວ່າ "ບາງຂຸນກວຽນ" ແລ້ວພ້ຽນເປັນ "ບາງຂຸນກຽນ" ຕໍ່ມາຂຽນສະກົດເປັນ "ບາງຂຸນທຽນ" ຮອດທຸກວັນນີ້ ຍັງມີຄວາມເຫັນອີກວ່າ ຊື່ບາງຂຸນທຽນມາຈາກນາມແລະຕຳແໜ່ງບຸກຄົນວ່າ "ຂຸນທຽນ" ເປັນຮັກສາສວນຫຼວງທີ່ຄົງມີສ່ວນເຂົ້າມາດູແລສວນບໍລິເວນພື້ນທີ່ຄອງບາງຂຸນທຽນນັ້ນເອງ
ປະຫວັດສາດ
ດັດແກ້ອຳເພີບາງຂຸນທຽນ ເດີມເຄີຍເປັນທີ່ຢູ່ອາໄສຂອງຊາວມອນທີ່ອົບພະຍົບມາຈາກຈັງຫວັດສະໝຸດສົງຄາມ ໃນຊ່ວງປາຍລາຊະການທີ່ 4[2]ແມ່ນອຳເພີທີ່ເກົ່າແກ່ ສັນນິດຖານວ່າກໍ່ຕັ້ງໃນປີ ຄ.ສ. 1867 ເດີມຂຶ້ນຢູ່ກັບຈັງຫວັດທົນບຸລີ ເຊິ່ງຕໍ່ມາພື້ນທີ່ທາງທິດຕາເວັນອອກສຽງເໜືອ (ບໍລິເວນຮິມຄອງດ່ານ ຄອງດາວຄະນອງ ແລະຄອງບາງຂຸນທຽນ) ມີຄວາມຈະເລີນແລະມີຊຸມຊົນຕື່ມຂຶ້ນ ທາງລາຊະການຈຶງໄດ້ຈັດຕັ້ງເທດສະບານນະຄອນທົນບຸລີຂຶ້ນໃນປີ ຄ.ສ. 1936 ໂດຍໃຫ້ຕຳບົນບາງຄໍ້ຢູ່ໃນທ້ອງທີ່ນຳ ແລະຈັດຕັ້ງສຸຂາພິບານບາງຂຸນທຽນຂຶ້ນໃນພື້ນທີ່ບາງສ່ວນຂອງຕຳບົນບາງຂຸນທຽນແລະຕຳບົນບາງມົດໃນປີ ຄ.ສ. 1965
ພາຍຫຼັງໄດ້ມີການຮວມຈັງຫວັດທົນບຸລີແລະຈັງຫວັດພະນະຄອນແມ່ນນະຄອນຫຼວງກຸງເທບທົນບຸລີແລະປ່ຽນເປັນກຸງເທບມະຫານະຄອນແບ່ງພື້ນທີ່ອອກເປັນເຂດແລະແຂວງແທນອຳເພີແລະຕຳບົນ ອຳເພີບາງຂຸນທຽນຈຶງໄດ້ຮັບການປ່ຽນແປງຖານະແມ່ນ ເຂດບາງຂຸນທຽນ ບາງກອກ ມີເຂດການປົກຄອງ 7 ແຂວງ ໄດ້ແກ່ ແຂວງບາງຂຸນທຽນ ແຂວງບາງຄໍ້ ແຂວງຈອມທອງ ແຂວງບາງມົດ ແຂວງທ່າຂ້າມ ແຂວງບາງບອນ ແລະແຂວງສະແໝດຳ
ຕໍ່ມາໃນພື້ນທີ່ເຂດມີປະຊາກອນໜາແໜ້ນຂຶ້ນຫຼາຍເພື່ອໃຫ້ໜ່ວຍງານຕ່າງໆ ສາມາດເບິ່ງແຍງປະຊາຊົນໄດ້ຢ່າງທົ່ວເຖິງ ບາງກອກຈຶງຕັ້ງສຳນັກງານເຂດບາງຂຸນທຽນ ສາຂາ 1 ເບິ່ງແຍງພື້ນທີ່ 4 ແຂວງ ເຊິ່ງໄດ້ແຍກອອກໄປແມ່ນເຂດຈອມທອງໃນປີ ຄ.ສ. 1989 ແລະເມື່ອປີ ຄ.ສ. 1997ໄດ້ມີປະກາດກະຊວງມະຫາດໄທ ແຍກແຂວງບາງບອນອອກໄປຕັ້ງເປັນເຂດບາງບອນ
ການແບ່ງເຂດການປົກຄອງ
ດັດແກ້ເຂດບາງຂຸນທຽນແບ່ງເຂດການປົກຄອງຍ່ອຍອອກເປັນ 2 ແຂວງ (khwaeng) ໄດ້ແກ່
| ອັກສອນລາວ | ອັກສອນໂລມັງ | ພື້ນທີ່ (ຕລ.ກມ.) |
ຈຳນວນປະຊາກອນ (ພະຈິກ 2016) |
ຈຳນວນບ້ານ (ພະຈິກ 2016) |
ຄວາມໜາແໜ້ນປະຊາກອນ (ພະຈິກ 2016) |
|---|---|---|---|---|---|
| ທ່າຂ້າມ | Tha Kham | 84.712 |
56,880 |
27,774 |
671.45
|
| ສະແໝດຳ | Samae Dam | 35.975 |
122,722 |
56,773 |
3,411.31
|
| ທັງໝົດ | 120.687 |
179,602 |
84,547 |
1,488.16
| |
ປະຊາກອນ
ດັດແກ້| ສະຖິຕິປະຊາກອນຕາມທະບຽນລາຊະດອນ ເຂດບາງຂຸນທຽນ[3] | ||
|---|---|---|
| ປີ (ຄ.ສ.) | ປະຊາກອນ | ການເພີ່ມແລະການລົດ |
| 1992 | 124,881 | ບໍ່ຊາບ |
| 1993 | 133,500 | +8,619 |
| 1994 | 139,096 | +5,596 |
| 1995 | 147,646 | +8,550 |
| 1996 | 156,437 | +8,791 |
| 1997 | 164,570 | +8,133 |
| 1998 | 101,728 | ແບ່ງເຂດ |
| 1999 | 105,616 | +3,888 |
| 2000 | 109,723 | +4,107 |
| 2001 | 113,865 | +4,142 |
| 2002 | 118,611 | +4,746 |
| 2003 | 123,525 | +4,914 |
| 2004 | 127,697 | +4,172 |
| 2005 | 132,313 | +4,616 |
| 2006 | 137,934 | +5,621 |
| 2007 | 141,698 | +3,764 |
| 2008 | 145,294 | +3,596 |
| 2009 | 150,492 | +5,198 |
| 2010 | 155,821 | +5,329 |
| 2011 | 161,642 | +5,821 |
| 2012 | 165,693 | +4,051 |
| 2013 | 169,614 | +3,921 |
| 2014 | 173,144 | +3,530 |
ການຄົມມະນາຄົມ
ດັດແກ້ຖະໜົນສາຍຫຼັກໃນພື້ນທີ່ເຂດບາງຂຸນທຽນ ໄດ້ແກ່
- ຖະໜົນການຈະນາພິເສກ ເລິ່ມຕົ້ນເຂົ້າສູ່ທ້ອງທີ່ເຂດບາງຂຸນທຽນຈາກທາງລົດໄຟສາຍວົງວຽນໃຫຍ່-ມະຫາໄຊ ແຂວງສະແໝດຳ ຕໍ່ເນື່ອງມາຈາກແຂວງບາງບອນ ເຂດບາງບອນ ແລະໄປສິ້ນສຸດທີຄອງບາງມົດ ກ່ອນຈະຕັດຜ່ານເຂົ້າສູ່ແຂວງບາງມົດ ເຂດທຸງຄຸຕໍ່ໄປ
- ຖະໜົນພະຮາມທີ່ 2 ເລິ່ມຕົ້ນເຂົ້າສູ່ທ້ອງທີ່ເຂດບາງຂຸນທຽນຈາກຄອງວັດກົກ ແຂວງທ່າຂ້າມ ຕ່ເນື່ອງມາຈາກແຂວງບາງມົດ ເຂດຈອມທອງ ແລະໄປສິ້ນສຸດທີ່ເສ້ນແບ່ງເຂດການປົກຄອງລະຫວ່າງບາງກອກກັບຈັງຫວັດສະໝຸດສາຄອນ ກ່ອນຈະຕັດຜ່ານເຂົ້າສູ່ທ້ອງທີ່ຕຳບົນພັນທ້າຍນໍລະສິງ ອຳເພີເມືອງສະໝຸດສາຄອນ ຈັງຫວັດສະໝຸດສາຄອນຕໍ່ໄປ
- ຖະໜົນບາງຂຸນທຽນ ຕັດຜ່ານພື້ນທີ່ທາງເໜືອຂອງເຂດ ເຂົ້າສູ່ທ້ອງທີ່ເຂດຈາກທາງລົດໄຟສາຍວົງວຽນໃຫຍ່-ມະຫາໄຊ ແຂວງສະແໝດຳ ຕໍ່ເນື່ອງມາຈາກແຂວງບາງບອນ ເຂດບາງບອນ ແລະໄປສິ້ນສຸດທີ່ຖະໜົນພະຮາມທີ 2
- ຖະໜົນບາງຂຸນທຽນ-ຊາຍທະເລ ຕັດຜ່ານພື້ນທີ່ຕອນກາງແລະຕອນໃຕ້ຂອງເຂດ ເລິ່ມຕົ້ນຈາກຖະໜົນພະຮາມທີ່ 2 ແຂວງສະແໝດຳ ແລະໄປສິ້ນສຸດທີ່ຖະໜົນລຽບຄອງພິທະຍາລົງກອນເຊິ່ງຕັດອອກສູ່ທ້ອງທີ່ຕຳບົນພັນທ້າຍນໍລະສິງ ອຳເພີເມືອງສະໝຸດສາຄອນ ຈັງຫວັດສະໝຸດສາຄອນ
ສ່ວນຖະໜົນສາຍຮອງແລະທາງລັດ ໄດ້ແກ່
|
|
ສະຖານທີ່ສຳຄັນ
ດັດແກ້ວັດ
ດັດແກ້- ວັດກົກ
- ວັດກຳແພງ
- ວັດທ່າຂ້າມ
- ວັດແທນວັນດີສຸຂາຮາມ
- ວັດທຳຄຸນາຮາມ (ຫຼວງພໍ່ເຕົ່າ)
- ວັດບົວຜັນ
- ວັດບາງກະດີ່
- ວັດປະທີບພີພົນ
- ວັດປະຊາບຳລຸງ (ວັດລູກງົວ)
- ວັດພົມມະຮັງສີ
- ວັດເລົາ
- ວັດສະແກງາມ
- ວັດສະແໝດຳ
- ວັດຫົວກະບື
ສະຖານສຶກສາ
ດັດແກ້ມະຫາວິທະຍາໄລ
ດັດແກ້ໂຮງຮຽນສັງກັດສຳນັກງານເຂດພື້ນທີ່ການສຶກສາບາງກອກ ເຂດ 1
ດັດແກ້- ໂຮງຮຽນລັດຕະນະໂກສິນບາງຂຸນທຽນ
- ໂຮງຮຽນທະວີທາພິເສກ ບາງຂຸນທຽນ
- ໂຮງຮຽນພິທະຍາລົງກອນພິທະຍາຄົມ
- ໂຮງຮຽນສວນກຸຫຼາບວິທະຍາໄລທົນບຸລີ
ໂຮງຮຽນສັງກັດສຳນັກງານເຂດບາງຂຸນທຽນ ບາງກອກ
ດັດແກ້
|
|
ໂຮງໝໍ
ດັດແກ້ທາງນ້ຳ
ດັດແກ້
|
|
ສະຖານທີ່ທ່ອງທ່ຽວ
ດັດແກ້
|
|
ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນອື່ນ
ດັດແກ້- ເວັບໄຊຕ໌ສຳນັກງານເຂດບາງຂຸນທຽນ Archived 2009-09-07 at the Wayback Machine
- ເວັບໄຊຕ໌ນະຄອນຫຼວງບາງກອກ: ແຫຼ່ງທ່ອງທ່ຽວໃນເຂດບາງຂຸນທຽນ Archived 2007-03-11 at the Wayback Machine
- ແຜນທີ່ເຂດບາງຂຸນທຽນ Archived 2007-09-27 at the Wayback Machine
- ໂຮງຮຽນວັດກົກ Archived 2009-02-10 at the Wayback Machine
- ໂຮງຮຽນວັດສະແໝດຳ Archived 2020-02-02 at the Wayback Machine
- ໂຮງຮຽນວັດຫົວກະບື Archived 2008-04-08 at the Wayback Machine
ອ້າງອິງ
ດັດແກ້- ↑ สำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย,กองปกครองและทะเบียน สำนักปลัดกรุงเทพมหานคร. สถิติประชากรและบ้าน - จำนวนประชากรแยกรายอายุ [ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก: http://stat.dopa.go.th/stat/statnew/upstat_age.php . สืบค้น 2 มกราคม 2560.
- ↑ "ข่าวฟ้ายามเย็น". ฟ้าวันใหม่. 12 September 2014. Retrieved 13 September 2014.
- ↑ สำนักบริหารการทะเบียน. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "จำนวนประชากรและบ้าน." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.dopa.go.th/xstat/popyear.html 2556. สืบค้น 3 เมษายน 2556.