ອານາຈັກຕາມພອນລິງ

ອານາຈັກຕາມພອນລິງ ແມ່ນອານາຈັກບູຮານທີ່ມີມາແຕ່ກ່ອນສະຕະວັດທີ 2 ຕັ້ງຢູ່ບໍລິເວນຄາບສະໝຸດມາລາຍູມີສູນກາງທີ່ອຳເພີເມືອງນະຄອນສີທຳມະລາດໃນປັດຈຸບັນ ຈາກການຄົ້ນພົບເມືອງບູຮານແລະບູຮານວັດຖຸບໍລິເວນບ້ານພະວຽງ ຕຳບົນໃນເມືອງ ອຳເພີອເມືອງ ຈັງຫວັດນະຄອນສີທຳມະລາດ ແລະສິລາຈາລຶກຈາກເມືອງໄຊຍາ ຊຶ່ງປັດຈຸບັນຕັ້ງຢູ່ໃນຈັງຫວັດສຸລາດທານີ ມີອານາເຂດທາງທິດເໜືອເຖິງບໍລິເວນຈັງຫວັດຊຸມພອນໃນປັດຈຸບັນ ທິດໃຕ້ຄອບຄຸມເຖິງບາງສ່ວນຂອງຕອນບົນປະເທດມາເລເຊຍ ແລະດ້ານທິດຕະເວັນອອກ ຕະເວັນຕົກຈະຫຼົດຊາຍທະເລທັ້ງສອງຝັ່ງ ໂດຍຝັ່ງທະເລອັນດາມັນເຖິງບໍລິເວນທີຮຽກວ່າທະເລນອກ ໃນບໍລິເວນຈັງຫວັດກະບີ່ໃນປັດຈຸບັນ ຊ່ວງຍຸກຮຸ່ງເຮືອງລະຫວ່າງສະຕະວັດທີ່ 8 ຈົນເຖິງຕົ້ນສະຕະວັດທີ 9 ອານາຈັກຕາມພອນລິງ ຄອບຄອງດີນແດນສ່ວນໃຫຍ່ບົນຄາບສະໝຸດມາລາຍູແລະກາຍເປັນໜຶ່ງໃນລັດອາຊີຕະເວັນຕົກສຽງໃຕ້ທີ່ໂດດເດ່ນໃນເວລານັ້ນ ຈົນກະທັ່ງໃນປີ 775 ອານາຈັກຕາມພອນລິງເຖິກຄວບຮວມໂດຍອານາຈັກສີວິໄຊແລະກາຍເປັນພຽງລັດໜຶ່ງໃນສີວິໄຊ ຈົນໄດ້ແຍກອອກມາໃນປີ 1230 ໂດຍພະເຈົ້າຈັນທະຣະພານຸ ໂດຍຊື່ ຕາມພອນລິງ ນັ້ນ ໄດ້ມາຈາກຄຳສັນສະກິດ "ຕາມະລະ" ປົນກັບຄຳປາລີ "ຕົມມະພະ" ທັ້ງຄູ່ແປວ່າ ທອງ ສ່ວນ "ລິງຄະ" ເປັນຄຳບອກເພດ

ອານາຈັກຕາມພອນລິງ ताम्ब्रलिङ्ग
ສະຕະວັດທີ 2–775
ສະຖານະ	ລາຊະອານາຈັກ
ເມືອງຫຼວງ	ນະຄອນສີທຳມະລາດ
ພາສາທົ່ວໄປ	ສັນສະກິດ
ສາສະໜາ	ເຖຣະວາດ
ການປົກຄອງ	ລາຊາທິປະໄຕ
ຍຸກປະຫວັດສາດ	ຍຸກກາງ
• ສະຖາປະນາ	ສະຕະວັດທີ 2
• ຜະໜວກຮວມກັບອານາຈັກສີວິໄຊ	775
ຖັດໄປ ອານາຈັກສີວິໄຊ
ປັດຈຸບັນເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງ	ໄທ ມາເລເຊຍ