ພາສາສັນສະກິດ

ພາສາສັນສະກິດ (ສັນສະກິດ: संस्कृता वाक्; संस्कृतम्) ແມ່ນພາສາທີ່ເກົ່າແກ່ທີ່ສຸດພາສາໜຶ່ງໃນພາສາກຸ່ມອິນເດຍ-ເອີລົບ ສາຂາຍ່ອຍອິນເດຍ-ອີລ່ານ ແລະຢູ່ໃນກຸ່ມຍ່ອຍອິນເດຍ-ອາລະຍະ ໂດຍມີວິວັດທະນາການໃນລະດັບໃກ້ຄຽງກັບພາສາລາແຕັງແລະກະເລັກເປັນຕົ້ນ. ສ່ວນຫຼາຍ ຖືວ່າເປັນພາສາທີ່ຕາຍແລ້ວ ແຕ່ຍັງມີຜູ້ໃຊ້ໃນແວດວົງຈຳກັດໃນອິນເດຍ ເຊັ່ນ ໝູ່ບ້ານມັດທູ ໃນລັດກັນນາຕະກະ ເຊິ່ງປະດິດຄໍາສັບໃໝ່ໆຂຶ້ນ. ໃນສາສະໜາຮິນດູເຊື່ອວ່າ ແຕ່ເດິກດຳບັນແມ່ນພາສາທີ່ເທບພະເຈົ້າໃຊ້ສື່ສານນຳມະນຸດ ໂດຍສະເພາະແມ່ນນຳລືສີທັງຫຼາຍ ເພື່ອຖ່າຍທອດຄວາມຮູ້ແຈ້ງແລະປັນຍາຍານ.