ລາຊະວົງສຸຍ

ລາຊະວົງສຸຍ ເປັນ ​ລາຊະວົງ​ຈັກກະພັດ​ຈີນ ​ທີ່​ມີ​ອາຍຸ​ສັ້ນ​ທີ່​ປົກຄອງ​ແຕ່​ປີ 581 ຫາ 618. ການ​ທ້ອນ​ໂຮມ ​ປະ​ເທດ​ຊາດ​ເປັນ​ເອ ກະ​ພາບ​ກັນ​ຄືນ​ໃໝ່​ພາຍ​ໃຕ້​ການ​ປົກຄອງ​ຂອງ​ຊາວ​ຊຸຍ​ໄດ້​ນຳ​ເອົາ​ຍຸກ ​ລາຊະວົງ​ເໜືອ​ແລະ​ພາກ​ໃຕ້ ​ມາ​ສູ່​ຍຸກ​ສະໜິດສະໜົມ, ສິ້ນ​ສຸດ​ໄລຍະ​ເວລາ​ອັນ​ແກ່ຍາວ​ຂອງ​ການ​ແບ່ງ​ແຍກ​ທາງ​ການ​ເມືອງ​ນັບ​ແຕ່ ​ສົງຄາມ​ຂອງ​ເຈົ້າ​ຊາຍ​ແປດ​ຄົນ. ​ຊົນ​ເຜົ່າ​ຊຸຍ​ໄດ້​ພະຍາຍາມ​ສ້າງສາ​ປະ​ເທດ​ຄືນ​ໃໝ່, ປະຕິ​ຮູບ​ແລະ​ປະຕິ​ຮູບ​ຫຼາຍ​ອົງການ​ຈັກກະພັດ; ໃນ​ການ​ເຮັດ​ເຊັ່ນ​ນັ້ນ, ຊາວ​ຊຸຍ​ໄດ້​ວາງ​ຮາກ​ຖານ​ຫຼາຍ​ຢ່າງ​ໃຫ້​ແກ່ ​ລາຊະວົງ​ຖາງ ​ທີ່​ສືບ​ຕໍ່​ມາ, ຜູ້​ທີ່​ຫຼັງ​ຈາກ​ການ​ໂຄ່ນ​ລົ້ມ​ລາຊະວົງ​ຊຸຍ​ໃນ​ທີ່​ສຸດ​ຈະ​ເປັນ​ປະທານ​ໃນ ​ຍຸກ​ທອງ​ໃໝ່​ໃນ​ປະຫວັດສາດ​ຈີນ.

ລາຊະວົງສຸຍ 隋
581–618
ລາຊະວົງສຸຍ ປ. 609
ເມືອງຫຼວງ	Daxing (581–618)
ພາສາທົ່ວໄປ	Middle Chinese
ສາສະໜາ	Buddhism, Taoism, Confucianism, Chinese folk religion, Zoroastrianism
ການປົກຄອງ	Monarchy
Emperor
• 581–604	Emperor Wen
• 604–617	Emperor Yang
• 617–618	Emperor Gong
ຍຸກປະຫວັດສາດ	Post-classical era
• Ascension of Yang Jian	4 ມີນາ 581
• Abolished by Li Yuan	23 ພຶດສະພາ 618
ພື້ນທີ່
589	3,000,000 ຕາລາງກິໂລແມັດ (1,200,000 ຕາລາງໄມລ໌)
ສະກຸນເງິນ	Chinese coin, Chinese cash
ກ່ອນໜ້າ ຖັດໄປ Northern Zhou Chen dynasty Western Liang ລາຊະວົງຖັງ
ປັດຈຸບັນເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງ	China Vietnam

ລາຊະວົງໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໂດຍ Yang Jian (Emperor Wen), ຜູ້ທີ່ເຄີຍເປັນສະມາຊິກຂອງພວກຊັ້ນສູງຂອງທະຫານທີ່ພັດທະນາໃນພາກຕາເວັນຕົກສຽງເຫນືອໃນໄລຍະເວລາຂອງການແບ່ງແຍກ. ນະຄອນຫຼວງ Sui ໃນເບື້ອງຕົ້ນແມ່ນຕັ້ງຢູ່ໃນ Daxing (ຊາງອານ, Xi'an ທີ່ທັນສະໄຫມ), ແຕ່ຕໍ່ມາໄດ້ຍ້າຍໄປ Luoyang ໃນປີ 605, ເຊິ່ງໄດ້ຮັບການສ້າງຕັ້ງໃຫມ່ເປັນ ເມືອງຕາມແຜນການ. ທ່ານ​ເວີ່ນ​ເຈ່ຍ​ປາວ​ແລະ ​ເຈົ້າ​ຈັກ​ກະ​ພັດ​ຢາງ ​ໄດ້​ດຳ​ເນີນ​ການ​ປະ​ຕິ​ຮູບ​ສູນ​ກາງ​ຕ່າງໆ, ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ແມ່ນ ​ລະ​ບົບ​ສະ​ເໝີ​ພາບ ​ທີ່​ແນ​ໃສ່​ຫຼຸດ​ຜ່ອນ​ຄວາມ​ບໍ່​ສະ​ເໝີ​ພາບ​ທາງ​ເສດ​ຖະ​ກິດ​ແລະ​ປັບ​ປຸງ​ຜະ​ລິດ​ຕະ​ພັນ​ກະ​ສິ​ກຳ, Five Departments and Six Boards [zh] ລະ​ບົບ​, ເຊິ່ງ​ນໍາ​ຫນ້າ ​ສາມ​ພະ​ແນກ​ແລະ​ຫົກ​ກະ​ຊວງ ​, ລະ​ບົບ​, ແລະ​ການ​ເປັນ​ມາດ​ຕະ​ຖານ​ແລະ​ການ​ເປັນ​ເອ​ກະ​ພາບ​ຂອງ coinage. ຊາວ​ຊຸຍ​ຍັງ​ໄດ້​ຊຸກ​ຍູ້​ການ​ເຜີຍ​ແຜ່ ​ພຣະ​ພຸດ​ທະ​ເຈົ້າ ​ໄປ​ທົ່ວ​ຈັກ​ກະ​ພັດ. ໂດຍຈຸດກາງຂອງລາຊະວົງ, ລັດໄດ້ປະສົບກັບຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ, ມີສ່ວນເກີນທາງດ້ານກະສິກໍາທີ່ກວ້າງຂວາງທີ່ສະຫນັບສະຫນູນການຂະຫຍາຍຕົວຂອງປະຊາກອນຢ່າງໄວວາ.

ຊາວ​ຊຸຍ​ໄດ້​ດຳ​ເນີນ​ການ​ກໍ່ສ້າງ​ຫຼາຍ​ໂຄງການ​ຂະໜາດ​ໃຫຍ່, ​ໃນ​ນັ້ນ​ມີ Grand Canal, ການ​ຂະຫຍາຍ ​ກຳ​ແພງ​ໃຫຍ່, ​ແລະ​ການ​ກໍ່ສ້າງ​ຄືນ​ໃໝ່​ເມືອງ Luoyang. ຄອງ​ໄດ້​ເຊື່ອມ​ຕໍ່​ເມືອງ Luoyang ທາງ​ທິດຕາ​ເວັນ​ອອກ​ກັບ​ເມືອງ Chang'an ທາງ​ທິດຕາ​ເວັນ​ຕົກ, ມີ​ສູນ​ເສດຖະກິດ​ແລະ​ກະສິກຳ​ທາງ​ທິດຕາ​ເວັນ​ອອກ​ໄປ​ສູ່​ເມືອງ Jiangdu (ປະຈຸ​ບັນ​ແມ່ນ Yangzhou, Jiangsu ) ​ແລະ Yuhang (ປັດຈຸບັນ​ແມ່ນ Hangzhou, Zhejiang ), ​ແລະ​ມີ​ຊາຍ​ແດນ​ທາງ​ທິດ​ເໜືອ (ໃກ້​ກັບ ​ປັກ​ກິ່ງ ​ທີ່​ທັນ​ສະ​ໄໝ). ໃນຂະນະທີ່ແຮງຈູງໃຈເບື້ອງຕົ້ນຂອງຄອງແມ່ນການປັບປຸງການຂົນສົ່ງເມັດພືດໄປສູ່ນະຄອນຫຼວງແລະການຂົນສົ່ງທາງດ້ານການທະຫານ - ລວມທັງ ການຂົນສົ່ງຂອງທະຫານ - ເສັ້ນທາງໃຫມ່, ທີ່ຫນ້າເຊື່ອຖືໃນທີ່ສຸດຈະຊ່ວຍອໍານວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ແກ່ການຄ້າພາຍໃນ, ການໄຫຼເຂົ້າຂອງຜູ້ຄົນ, ແລະການແລກປ່ຽນວັດທະນະທໍາສໍາລັບສັດຕະວັດແລ້ວ. ໂຄງ​ການ​ຂະ​ຫນາດ​ໃຫຍ່​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ໄດ້​ຖືກ​ນໍາ​ພາ​ໂດຍ bureaucracy ສູນ​ກາງ​ປະ​ສິດ​ທິ​ພາບ​, ແຕ່ ​ໄດ້​ບັງ​ຄັບ​ໃຫ້​ກໍາ​ມະ​ກອນ​ຫຼາຍ​ລ້ານ​ຄົນ ​ທີ່​ມີ​ຄ່າ​ຈ້າງ​ມະ​ນຸດ​.

ຫຼັງ​ຈາກ​ການ​ຂະ​ບວນ ​ການ​ທາງ​ການ​ທະ​ຫານ​ທີ່​ຮ້າຍ​ແຮງ ​ຕໍ່ Goguryeo ໃນ ​ແຫຼມ​ເກົາ​ຫຼີ, ໄດ້​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງ​ໃນ​ການ​ພ່າຍ​ແພ້​ໂດຍ 614​, dynasty ໄດ້​ແຕກ​ແຍກ​ພາຍ​ໃຕ້​ໄລ​ຍະ​ຂອງ​ການ​ປະ​ທ້ວງ​ທີ່​ມີ​ຄວາມ​ນິ​ຍົມ​ຈຸດ​ສຸດ​ທ້າຍ​ໃນ​ການ​ລອບ​ສັງ​ຫານ Emperor Yang ໂດຍ​ລັດ​ຖະ​ມົນ​ຕີ​ຂອງ​ທ່ານ Yuwen. Huaji ໃນປີ 618. ລາຊະວົງ, ເຊິ່ງໃຊ້ເວລາພຽງແຕ່ສາມສິບເຈັດປີ, ໄດ້ຖືກທໍາລາຍໂດຍສົງຄາມທີ່ມີຄວາມທະເຍີທະຍານແລະໂຄງການກໍ່ສ້າງ, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ຊັບພະຍາກອນຂອງມັນເກີນຂອບເຂດ. ໂດຍ​ສະ​ເພາະ, ພາຍ​ໃຕ້​ການ​ຂອງ Emperor Yang, ການ​ເກັບ​ພາ​ສີ​ຢ່າງ​ຮຸນ​ແຮງ​ແລະ​ພາ​ລະ​ກິດ​ການ​ບັງ​ຄັບ​ໃນ​ທີ່​ສຸດ​ຈະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ເກີດ​ການ​ປະ​ທະ​ກັນ​ຢ່າງ​ກວ້າງ​ຂວາງ​ແລະ ​ສົງ​ຄາມ​ກາງ​ເມືອງ ​ໂດຍ​ຫຍໍ້​ຫຼັງ​ຈາກ​ການ​ຕົກ​ຂອງ​ລາ​ຊະ​ວົງ​ໄດ້​.

ລາຊະວົງແມ່ນມັກຈະປຽບທຽບກັບ ລາຊະວົງສິນ ກ່ອນຫນ້າ. ສອງ​ລາຊະວົງ​ໄດ້​ທ້ອນ​ໂຮມ​ປະ​ເທດ​ຈີນ​ເປັນ​ເອກະ​ພາບ​ພາຍຫຼັງ​ການ​ແບ່ງ​ແຍກ​ເປັນ​ເວລາ​ອັນ​ຍາວ​ນານ, ​ໄດ້​ດຳ​ເນີນ​ການ​ປະຕິ​ຮູບ​ແລະ​ໂຄງການ​ກໍ່ສ້າງ​ຢ່າງ​ກວ້າງ​ຂວາງ​ເພື່ອ​ຮັດ​ແໜ້ນ​ລັດ​ທີ່​ເປັນ​ເອກະ​ພາບ​ໃໝ່, ​ແລະ​ໄດ້​ພັງ​ທະລາ​ຍລົງ​ພາຍຫຼັງ​ໄລຍະ​ເວລາ​ສັ້ນໆ, ​ເຮັດ​ໃຫ້​ມໍລະດົກ​ທີ່​ແກ່ຍາວ​ມາ.