ວັນນະ

ວັນນະ (ສັນສະກິດ: ວັຣນະ वर्ण; ປາລີ: ວັນນະ) ແປວ່າ ສີ ເຊັ່ນ ເບັນຈະວັນ (ເບັນຈະວັນນະ) ແປວ່າ ຫ້າສີ.

• ໃນສັງຄົມວິທະຍາແລະມານຸສະຍະວິທະຍາ
  • ວັນນະທາງສັງຄົມ (ອັງກິດ: caste) ໝາຍເຖິງ ລະບົບການແບ່ງຊັ້ນໃນສັງຄົມ ພົບໄດ້ໃນຫຼາຍສ່ວນຂອງໂລກ ບໍ່ຈໍາກັດສາສະໜາຫຼືເຊື້ອຊາດ.
  • ລະບົບວັນນະໃນສາສະໜາຮິນດູ (ອັງກິດ: Varna) ແບ່ງຄົນເປັນສີ່ຈໍາພວກດ້ວຍຖານະທາງເສດຖະກິດແລະສັງຄົມ. ຄົນໃນແຕ່ລະຈຳພວກມີສິດທິໜ້າທີ່ຕ່າງກັນແຕ່ກໍາເນີດ. ວັນນະທັງສີ່ນີ້ແມ່ນ ພາມ ກະສັດ ແພດ ແລະ ສູດ ໂດຍທັງສີ່ມີຮາກຖານຈາກຄວາມເຊື່ອວ່າແຕ່ລະວັນນະມີກໍາເນີດມາຈາກສ່ວນຕ່າງໆຂອງພະພົມ.
• ໃນວັນນະຄະດີ ວັນນະ ໝາຍເຖິງ ປຶ້ມ ເຊັ່ນ ວັນນະກຳ ແລະ ວັນນະຄະດີ.

ເບິ່ງຕື່ມ

• ລະບົບເຈົ້າຂຸນມູນນາຍ

ອ້າງອີງ

• ວັດຈະນານຸກົມໄທສະບັບລາຊະບັນດິຕະຍະສະຖານ ພ.ສ. 2542