ພາສາອັງກິດ (English, ຄຳເຄົ້າ: ພາສາອັງກລິສ[4]) ແມ່ນພາສາເຢຍລະມັນຕາເວັນຕົກພາສາໜຶ່ງ ອັນມີຕົ້ນກຳເນີດແຕ່ປະເທດອັງກິດ ຈົນປະຈຸບັນນີ້ ມີການເວົ້າກັນທົ່ວໂລກ. ແມ່ນພາສາທາງການ ຢູ່ສະຫະລາຊະອານາຈັກ,ປະເທດອະເມລິກາ ແລະ ຫຼາຍປະເທດໃນໂລກ. ນອກຈາກນີ້​ ຍັງເປັນ ພາສາທຸລະກິດ, ພາສາສື່ສານ ແລະ ພາສາຕ່າງປະເທດທີ່ໜຶ່ງທີ່ໃຊ້ກັນແຜ່ຫຼາຍທີ່ສຸດໃນໂລກພາສາໜຶ່ງ.

ພາສາອັງກິດ
English
ອອກສຽງ[ˈɪŋɡlɪʃ][1]
ພາກພື້ນ(ເບິ່ງໃນບົດຄວາມ)
ຈຳນວນຜູ້ເວົ້າ360 ລ້ານຄົນ  (2010)[2]
L2: 380 ລ້ານຄົນ[3]
ຕະກຸນພາສາ
ຮູບແບບກ່ອນໜ້າ
ລະບົບການຂຽນອັກສອນລາແຕັງ (ອັກສອນອັງກິດ)
ສະຖານະພາບທາງການ
ພາສາທາງການ54 ປະເທດ
27 ອົງການບໍ່ແມ່ນລັດ
ແລະບ່ອນອື່ນອີກຫຼາຍຫຼວງ
ລະຫັດພາສາ
ISO 639-1en
ISO 639-2eng
ISO 639-3eng
Linguasphere52-ABA
ແຜນທີ່ ຂອງ ປະເທດ, ລັດ ທີ່ໃຊ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາລັດຖະການ ຫຼື ພາສາບໍ່ເປັນທາງການຢ່າງແຜ່ຫຼາຍທີ່ສຸດ.

ພາສາອັງກິດແມ່ນພາສາແມ່ທີ່ມີຈຳນວນຜູ້ເວົ້າຫຼາຍທີ່ສຸດເປັນອັນດັບທີ່ 3 ຂອງໂລກ ຮອງລົງມາຈາກພາສາຈີນກາງແລະພາສາແອສະປາໂຍນ.

ຄວາມເປັນມາ

ດັດແກ້

ພາສາອັງກິດມາຈາກບັນດາອານາຈັກອັງກະໂລ-ຊັກຊັງແຫ່ງເມືອງອັງກິດ ແລະແຫ່ງເມືອງເອກົດຕອນຕະເວັນອອກສຽງໃຕ້ໃນປະຈຸບັນ ຢ່າງໃດກໍ່ດີ ແຕ່ກ່ອນນັ້ນແມ່ນບ່ອນທີ່ຢູ່ພາຍໃຕ້ການປົກຄອງຂອງອານາຈັກນອກແຕມບະລີ.

ພາສາອັງກິດແມ່ນພາສາທີ່ມີການໃຊ້ແຜ່ຫຼາຍທົ່ວແຫຼ່ງຫຼ້າຍ້ອນມາຈາກອິທິພົນໃຫຍ່ຂອງອານາຈັກອັງກິດແຕ່ສະຕະວັດທີ 17 ຫາສະຕະວັດທີ 20 ຊ່ວງກາງ ແລະກໍ່ຂອງອິທິພົນຂອງອາເມລິກາຕັ້ງແຕ່ສະຕະວັດທີ 20 ຊ່ວງກາງ.

ອ້າງອີງ

ດັດແກ້
  1. "English Adjective". Oxfordadvancedlearnersdictionary.com. Archived from the original on 2011-10-09. Retrieved 2013-04-20.
  2. Nationalencyklopedin "Världens 100 största språk 2010" The World's 100 Largest Languages in 2010
  3. "Future of English" (PDF). The British Council. Retrieved 24 August 2011. (page 10)
  4. ສົມຈິຕ ພັນລັກ. (2012) ພາສາລາວລ້ານຊ້າງ ກ່ອນປີ ພ.ສ 2478; ຄ.ສ 1935 ສະບັບຄົ້ນຄວ້າ. ສົມມະນາ ການພິມ ສປປ ລາວ.