ພາສາມອນ
ພາສາມອນ(ມອນဘာသာမန်/ˈmoʊn/,ພະມ້າ: မွန်ဘာသာစကားໄທ: ภาษามอญ)ໃນເມື່ອກ່ອນເອີ້ນວ່າ Peguan ແລະ Talaing) ແມ່ນພາສາ Austroasiatic ເວົ້າໂດຍຄົນມອນ. ມອນ, ຄ້າຍຄືກັບພາສາຂະ ເໝນ ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ, ແຕ່ບໍ່ຄືກັບພາສາອື່ນໆໃນອາຊີແຜ່ນດິນໃຫຍ່ອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້, ບໍ່ແມ່ນສຽງ. ພາສາມອນແມ່ນພາສາພື້ນເມືອງທີ່ຖືກຮັບຮູ້ໃນປະເທດມຽນມາແລະເປັນພາສາພື້ນເມືອງຂອງໄທ.[1]
ມອນ | |
---|---|
ဘာသာ မန် | |
ອອກສຽງ | ແມ່ແບບ:IPA-mnw |
ປະເທດທີ່ມີການເວົ້າ | ມຽນມາ |
ພາກພື້ນ | ປະເທດມຽນມາລຸ່ມ |
ຈຳນວນຜູ້ເວົ້າ | 800,000 - 1 ລ້ານ (2007) |
ຕະກຸນພາສາ | |
ລະບົບການຂຽນ | ອັກສອນມອນ-ມຽນມາ |
ລະຫັດພາສາ | |
ISO 639-3 | ສິ່ງໃດສິ່ງໜຶ່ງ: mnw — ທັນສະ ໄໝ ມອນ omx — ເກົ່າມອນ |
ມອນໄດ້ຖືກຈັດເປັນພາສາທີ່“ ມີຄວາມສ່ຽງ” ໃນ Atlas 2010 ຂອງອົງການ UNESCO ຂອງພາສາໂລກໃນອັນຕະລາຍ.[2] ພາສາມອນໄດ້ປະເຊີນກັບຄວາມກົດດັນທີ່ສົມມຸດຕິໃນທັງພະມ້າແລະໄທ, ເຊິ່ງບຸກຄົນທີ່ມີເຊື້ອສາຍມອນຫຼາຍຄົນໃນປັດຈຸບັນແມ່ນຄົນ ໜຶ່ງ ທີ່ມີຄວາມໂດດເດັ່ນເປັນພາສາມຽນມາຫຼືພາສາໄທຕາມ ລຳ ດັບ. ໃນປີ 2007, ການເວົ້າພາສາມອນໄດ້ຖືກຄາດຄະເນວ່າຈະມີປະມານ 800,000 ເຖິງ 1 ລ້ານຄົນ.[3] ໃນປະເທດມຽນມາ, ຜູ້ເວົ້າພາສາມອນສ່ວນໃຫຍ່ ດຳ ລົງຊີວິດຢູ່ພາກໃຕ້ຂອງມຽນມາ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນລັດມອນ, ຖັດມາແມ່ນພາກພື້ນ Tanintharyi ແລະລັດ Kayin.[5]
ເອກະສານອ້າງອີງ
ດັດແກ້
- ↑ "International Convention on the Elimination of All Forms of Racial Discrimination" (PDF). 28 July 2011. Archived from the original (PDF) on 9 October 2016. Retrieved 27 September 2019.
- ↑ "UNESCO Atlas of the World's Languages in danger". UNESCO. Retrieved 2020-06-03.
- ↑ McCormick, Patrick; Jenny, Mathias (2013-05-13). "Contact and convergence: The Mon language in Burma and Thailand". Cahiers de Linguistique Asie Orientale (in ອັງກິດ). 42 (2): 77–117. doi:10.1163/19606028-00422P01. ISSN 1960-6028.