ພາສາມອນ(ມອນဘာသာမန်/ˈmn/,ພະມ້າ: မွန်ဘာသာစကားໄທ: ภาษามอญ)ໃນເມື່ອກ່ອນເອີ້ນວ່າ Peguan ແລະ Talaing) ແມ່ນພາສາ Austroasiatic ເວົ້າໂດຍຄົນມອນ. ມອນ, ຄ້າຍຄືກັບພາສາຂະ ເໝນ ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ, ແຕ່ບໍ່ຄືກັບພາສາອື່ນໆໃນອາຊີແຜ່ນດິນໃຫຍ່ອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້, ບໍ່ແມ່ນສຽງ. ພາສາມອນແມ່ນພາສາພື້ນເມືອງທີ່ຖືກຮັບຮູ້ໃນປະເທດມຽນມາແລະເປັນພາສາພື້ນເມືອງຂອງໄທ.[1]

ມອນ
ဘာသာ မန်
ອອກສຽງແມ່ແບບ:IPA-mnw
ປະເທດທີ່ມີການເວົ້າມຽນມາ
ພາກພື້ນປະເທດມຽນມາລຸ່ມ
ຈຳນວນຜູ້ເວົ້າ800,000 - 1 ລ້ານ  (2007)
ຕະກຸນພາສາ
ລະບົບການຂຽນອັກສອນມອນ-ມຽນມາ
ລະຫັດພາສາ
ISO 639-3ສິ່ງໃດສິ່ງໜຶ່ງ:
mnw — ທັນສະ ໄໝ ມອນ
omx — ເກົ່າມອນ
ບົດຄວາມນີ້ມີສັນຍະລັກສັດທະອັກສອນສາກົນ ຖ້າຫາກລະບົບຂອງທ່ານບໍ່ຮອງຮັບການສະແດງຜົນທີ່ຖືກຕ້ອງ ທ່ານອາດເຫັນໝາຍຖາມ, ກ່ອງ ຫຼື ສັນຍະລັກແບບອື່ນແທນທີ່ອັກຂະຫຼະຢູນິໂຄດ
ຄໍາອະທິບາຍຕົວອັກສອນມອນ


ມອນໄດ້ຖືກຈັດເປັນພາສາທີ່“ ມີຄວາມສ່ຽງ” ໃນ Atlas 2010 ຂອງອົງການ UNESCO ຂອງພາສາໂລກໃນອັນຕະລາຍ.[2] ພາສາມອນໄດ້ປະເຊີນກັບຄວາມກົດດັນທີ່ສົມມຸດຕິໃນທັງພະມ້າແລະໄທ, ເຊິ່ງບຸກຄົນທີ່ມີເຊື້ອສາຍມອນຫຼາຍຄົນໃນປັດຈຸບັນແມ່ນຄົນ ໜຶ່ງ ທີ່ມີຄວາມໂດດເດັ່ນເປັນພາສາມຽນມາຫຼືພາສາໄທຕາມ ລຳ ດັບ. ໃນປີ 2007, ການເວົ້າພາສາມອນໄດ້ຖືກຄາດຄະເນວ່າຈະມີປະມານ 800,000 ເຖິງ 1 ລ້ານຄົນ.[3] ໃນປະເທດມຽນມາ, ຜູ້ເວົ້າພາສາມອນສ່ວນໃຫຍ່ ດຳ ລົງຊີວິດຢູ່ພາກໃຕ້ຂອງມຽນມາ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນລັດມອນ, ຖັດມາແມ່ນພາກພື້ນ Tanintharyi ແລະລັດ Kayin.[5]


ເອກະສານອ້າງອີງ

ດັດແກ້

 

  1. "International Convention on the Elimination of All Forms of Racial Discrimination" (PDF). 28 July 2011. Archived from the original (PDF) on 9 October 2016. Retrieved 27 September 2019.
  2. "UNESCO Atlas of the World's Languages in danger". UNESCO. Retrieved 2020-06-03.
  3. McCormick, Patrick; Jenny, Mathias (2013-05-13). "Contact and convergence: The Mon language in Burma and Thailand". Cahiers de Linguistique Asie Orientale (in ອັງກິດ). 42 (2): 77–117. doi:10.1163/19606028-00422P01. ISSN 1960-6028.