ມະຫາວິທະຍາໄລສິນລະປາກອນ
ມະຫາວິທະຍາໄລສິນລະປາກອນ (ໄທ: มหาวิทยาลัยศิลปากร) , (ອັງກິດ: Silpakorn University; ອັກສອນຫຍໍ້ : ມສກ. – SU[1]) ແມ່ນມະຫາວິທະຍາໄລສິລະປະແຫ່ງທຳອິດຂອງປະເທດໄທແລະເປັນມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງທີ່ຫ້າຂອງປະເທດໄທ ມີຊື່ສຽງທາງດ້ານສິລະປະແລະການອອກແບບ ປປັດຈຸບັນເປີດສອນຄອບຄຸມທຸກສາຂາວິຊາ ທັ້ງກຸ່ມສາຂາສັງຄົມສາດແລະມະນຸດສາດ ກຸ່ມສາຂາວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ ແລະກຸ່ມສາຂາວິທະຍາສາດສຸຂະພາບ ຕາມມາດຕະຖານຂອງມະຫາວິທະຍາໄລສາກົນຢ່າງສົມບູນ
| ມະຫາວິທະຍາໄລສິນລະປາກອນ | |
|---|---|
| ມະຫາວິທະຍາໄລສິນລະປາກອນ | |
 ພະຄະເນດ ສັນຍາລັກມະຫາວິທະຍາໄລສິນລະປາກອນ | |
| ຊື່ຫຍໍ້ | ມສກ. / SU[1] |
| ສະຖາປະນາ | 12 ພະຈິກ 1943[2] |
| ປະທານ | ນາຍ ພະຣາເດດ ພະຍັກວິຊຽນ[3] |
| ອະທິການບະດີ | ຜູ້ຊ່ວຍສາດສະດາຈານ ໄຊຊານ ຖາວອນເວດ (ຮັກສາການ) |
| ຈຳນວນຜູ້ສຶກສາ | 25,210 ຄົນ[4] (ປີການສຶກສາ 2016) |
| ທີ່ຕັ້ງ | ສຳນັກງານອະທິການບໍດີຕະລິ່ງຊັນ ເລກທີ່ 22 ຖະໜົນບໍລົມມະລາດຊະຊົນນະນີ ແຂວງຕະລິ່ງຊັນ ເຂດຕະລິ່ງຊັນ ບາງກອກ 10170 'ມະຫາວິທະຍາໄລສິນລະປາກອນ ວັງທ່າພຣະ ເລກທີ່ 31 ຖະໜົນໜ້າພະລານ ແຂວງພະບໍລົມມະຫາລາດຊະວັງ ເຂດພະນະຄອນ ບາງກອກ 10200 'ມະຫາວິທະຍາໄລສິນລະປາກອນ ວິທະຍາເຂດພະລາຊະວັງສະໜາມຈັນ ເລກທີ່ 6 ຖະໜົນລາຊະມັນຄາ ໃນ ຕຳບົນພະປະຖົມເຈດີ ອຳເພີເມືອງນະຄອນປະຖົມ ຈັງຫວັດນະຄອນປະຖົມ 73000 |
| ສີປະຈຳສະຖາບັນ | ███ ສີຂຽວເວີຣິດຽນ (ສີຂຽວຕັງແຊ)[5] |
| ເວັບໄຊຕ໌ | www.su.ac.th |
ມະຫາວິທະຍາໄລສິນລະປາກອນ ຖືກຳເໜີດຈາກ "ໂຮງຮຽນປະນີດສິລະປະກຳ ສັງກັດ ກົມສິນລະປາກອນ" ໃນລັດຊະສະໄໝຂອງ ພະບາດສົມເດັດພະປົກເກົ້າເຈົ້າຢູ່ຫົວ ໄດ້ພັດທະນາຂຶ້ນເປັນລຳດັບຈົນເປັນ "ໂຮງຮຽນສິນລະປາກອນ" ແລະເມື່ອວັນທີ 12 ຕຸລາ ຄ.ສ. 1943 ສາດສະດາຈານ ພະຍາອະນຸມານລາຊະທົນ (ຍົງ ສະຖຽນໂກເສດ) ຮ່ວມກັບ ສາດສະດາຈານ ສິນ ພີຣະສີ ພັດທະນາຫລັກສູດຈົນໄດ້ຮັບການຍົກຖານະຂຶ້ນແມ່ນ "ມະຫາວິທະຍາໄລສິນລະປາກອນ"[2] ເພື່ອເປັນສະຖາບັນອຸດົມສຶກສາຂັ້ນສູງທາງສິລະປະແຫ່ງຊາດ ໂດຍມີປະນິທານທີ່ຈະສ້າງສັນສິລະປະ ວິທະຍາການ ແລະພູມປັນຢາເພື່ອສັງຄົມ ມີຜົນໃຫ້ງານສິລະປະຂອງຊາດພັດທະນາແລະກ້າວໜ້າ ມີກິດຈະກຳແລະວິຊາການຕ່າງໆ ທີ່ດຳເນິນການເອື້ອອຳນວຍປະໂຫຍດໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນສະເໝີມາ
ປະຫວັດມະຫາວິທະຍາໄລ ດັດແກ້
ມະຫາວິທະຍາໄລສິນລະປາກອນ ແມ່ນມະຫາວິທະຍາໄລໃນກຳກັບຂອງລັດ ໃນສັງກັດ ກະຊວງການອຸດົມສຶກສາ ວິທະຍາສາດ ວິໄຈແລະນະວັດຕະກຳ[6] ເດີມຄື "ໂຮງຮຽນປະນີດສິນລະປະກຳ ສັງກັດ ກົມສິນລະປາກອນ" ເຊິ່ງກໍ່ຕັ້ງຂຶ້ນໃນ ຄ.ສ. 1935 ໂດຍສາດສະດາຈານ ສິນ ພີຣະສີ ຫຼືຊື່ເດີມ ກອຣ໌ຣາໂດ ເຟໂຣຊີ (Corrado Feroci) ຊາວອິຕາລີເຊິ່ງເດິນທາງມາຮັບລາຊະການໃນປະເທດໄທໃນລັດຊະສະໄໝ ພະບາດສົມເດັດພະມຸງກຸດເກົ້າເຈົ້າຢູ່ຫົວ ແລະ ພະສາໂລດລັດຕະນະນິມມານ (ສາໂລດ ສຸກຂະຍາງ) ໂດຍໃຊ້ພື້ນທີ່ວັງກາງແລະວັງຕາເວັນອອກຂອງ ວັງທ່າພະ ເຊິ່ງໃນຕອນນັ້ນ ສົມເດັດພະເຈົ້າບໍລົມວົງເທີ ເຈົ້າຟ້າກົມພະຍານະລິດສະລານຸວັດຕິວົງ ສະເດັດໄປປະທັບພະຕຳໜັກປາຍເນິນແລ້ວ ທ່ານທັ້ງສອງຈຶ່ງຮັບຊື້ຈາກທາຍາດຂອງພະອົງແລະທຳການເປີດສອນໃຫ້ແກ່ຂ້າລາຊະການແລະນັກຮຽນໃນສະໄໝນັ້ນໂດຍບໍ່ເກັບຄ່າເລົ່າຮຽນ ຕໍ່ມາ ຄ.ສ. 1935 ໄດ້ຮວມເອົາໂຮງຮຽນນາດຕະດຸລິຍາງສາດທີ່ຕັ້ງຢູ່ວັງໜ້າໄວ້ດ້ວຍ ພ້ອມປ່ຽນຊື່ໃໝ່ເປັນ "ໂຮງຮຽນສິນລະປາກອນ"
ວັນທີ 12 ຕຸລາ ຄ.ສ. 1943 ສາດສະດາຈານ ພະຍາອະນຸມານລາຊະທົນ (ຍົງ ສະຖຽນໂກເສດ) ຮ່ວມກັບສາດສະດາຈານ ສິນ ພີຣະສີ ພັດທະນາຫລັກສູດຈົນໃຫ້ຮັບການຍົກຖານະຂຶ້ນເປັນ "ມະຫາວິທະຍາໄລສິນລະປາກອນ"[2] ເພື່ອເປັນສະຖາບັນອຸດົມສຶກສາຂັ້ນສູງທາງສິນລະປະຂອງຊາດ ໂດຍມີປະນິທານທີ່ຈະສ້າງສັນສິລະປະວິທະຍາການແລະພູມປັນຍາເພື່ອສັງຄົມ ພ້ອມທັ້ງຈັດຕັ້ງຄະນະຈິດຕະກຳແລະປະຕິມາກຳຂຶ້ນເປັນຄະນະວິຊາທຳອິດ (ປັດຈຸບັນ ຄື ຄະນະຈິດຕະກຳປະຕິມາກຳແລະພາບພິມ) ແລະໃນ ຄ.ສ. 1955 ໄດ້ຈັດຕັ້ງຄະນະສະຖາປັດຕະຍະກຳໄທ ເຊິ່ງມີສາດສະດາຈານ ພະພົມວິຈິດ (ອູ໋ ພາລານົນ) ເປັນຜູ້ກໍ່ຕັ້ງ (ເຊິ່ງຕໍ່ມາໄດ້ປັບຫລັກສູດແລະປ່ຽນຊື່ເປັນ ຄະນະສະຖາປັດຕະຍະກຳສາດ) ແລະ ຄະນະໂບຮານນະຄະດີ ຈາກການວາງຮາກຖານໂດຍ ສາດສະດາຈານ ຫລວງບໍລິບານບຸລີພັນ (ປ່ວນ ອິນທຸວົງ) ແລະຫຼັງຈາກນັ້ນໄດ້ຈັດຕັ້ງ ຄະນະມັນທະສິນ ເຊິ່ງໄດ້ແຍກຕົວຈາກຄະນະຈິດຕະກຳແລະປະຕິມາກຳຂຶ້ນໃນປີຕໍ່ມາ
ອ້າງອິງ ດັດແກ້
- ↑ 1.0 1.1 การกำหนดรหัสตัวพยัญชนะประจำกระทรวงและเลขที่หนังสือออก ของ กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัย และนวัตกรรม (ปรับปรุง ณ วันที่ 8 พฤษภาคม 2562)
- ↑ 2.0 2.1 2.2 พระราชบัญญัติ มหาวิทยาลัยศิลปากร พุทธศักราช 2486, ราชกิจจานุเบกษา 12 ตุลาคม 2486 หน้า 1496 เล่ม 60 ตอนที่ 54
- ↑ ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง แต่งตั้งนายกสภามหาวิทยาลัยและกรรมการสภามหาวิทยาลัยผู้ทรงคุณวุฒิของมหาวิทยาลัยศิลปากร, ราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๑๓๔ ตอนพิเศษ ๒๑๔ ง หน้า ๓ ๒๙ สิงหาคม ๒๕๖๐
- ↑ จำนวนนักศึกษารวมของมหาวิทยาลัยศิลปากร ประจำปีการศึกษา 2559 และแนวโน้มของนักศึกษารวมมหาวิทยาลัยศิลปากร, กองแผนงาน สำนักงานอธิการบดี มหาวิทยาลัยศิลปากร
- ↑ สรุปมติที่ประชุมคณะกรรมการบริหารมหาวิทยาลัยศิลปากร ครั้งที่ 4/2560 เมื่อวันอังคารที่ 21 กุมภาพันธ์ 2560
- ↑ พระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม พ.ศ. ๒๕๖๒, ราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๑๓๖ ตอนที่ ๕๗ ก หน้า ๗๙ ๑ พฤษภาคม ๒๕๖๒