ຈີນ-ໂຊວຽດແບ່ງແຍກ ແມ່ນການເຮັດໃຫ້ສາຍພົວພັນລະຫວ່າງ ສາທາລະນະລັດປະຊາຊົນຈີນ ແລະ ສະຫະພາບສັງຄົມນິຍົມໂຊວຽດ. ອັນນີ້ຕົ້ນຕໍແມ່ນເກີດມາຈາກຄວາມແຕກຕ່າງ ທາງຄໍາສອນ ທີ່ເກີດຈາກການຕີຄວາມແຕກຕ່າງກັນ ແລະການປະຕິບັດຕົວຈິງຂອງ ລັດທິມາກ-ເລນິນ, ຕາມອິດທິພົນຂອງ ພູມສາດການເມືອງ ຂອງເຂົາເຈົ້າໃນລະຫວ່າງສົງຄາມເຢັນຂອງປີ 1947-1991.[1] ໃນທ້າຍຊຸມປີ 1950 ແລະຕົ້ນຊຸມປີ 1960, ການໂຕ້ວາທີລະຫວ່າງຈີນ-ໂຊວຽດ ກ່ຽວກັບການຕີຄວາມໝາຍຂອງ ລັດທິມາກນິຍົມແບບດັ້ງເດີມ ໄດ້ກາຍເປັນຂໍ້ຂັດແຍ້ງສະເພາະກ່ຽວກັບນະໂຍບາຍຂອງສະຫະພາບໂຊວຽດກ່ຽວກັບ ການລະງັບ ລັດສະຕາລິນ ແລະ ການຢູ່ຮ່ວມກັນໂດຍສັນຕິ ລະຫວ່າງປະເທດກັບ ກຸ່ມຕາເວັນຕົກ, ເຊິ່ງຜູ້ນຳຈີນ ម៉ៅ ເຊຕຸງ ປະຕິເສດວ່າເປັນ ການທົບທວນຄືນໃໝ່ . ຕໍ່ກັບຄວາມເປັນມາທາງດ້ານອຸດົມການນັ້ນ, ຈີນໄດ້ເອົາທ່າທີທີ່ໂຫດຮ້າຍຕໍ່ ໂລກຕາເວັນຕົກ, ແລະປະຕິເສດຢ່າງເປີດເຜີຍນະໂຍບາຍຂອງສະຫະພາບໂຊວຽດໃນການຢູ່ຮ່ວມກັນໂດຍສັນຕິລະຫວ່າງກຸ່ມຕາເວັນຕົກແລະ ກຸ່ມຕາເວັນອອກ.[1] ນອກນີ້, ປັກກິ່ງ ຍັງບໍ່ພໍໃຈຕໍ່ ການພົວພັນລະຫວ່າງສະຫະພາບໂຊວຽດກັບອິນເດຍ ທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນຍ້ອນປັດໄຈຕ່າງໆເຊັ່ນ ການຂັດແຍ້ງຊາຍແດນລະຫວ່າງຈີນ-ອິນເດຍ, ແລະ ມົສກູ ຢ້ານວ່າທ່ານម៉ៅບໍ່ໃສ່ໃຈເກີນໄປກ່ຽວກັບຄວາມຢ້ານກົວຂອງ ສົງຄາມນິວເຄຼຍ.[2]
- ↑ 1.0 1.1 Chambers Dictionary of World History.
- ↑ John W. Garver, China's Quest: The History of the Foreign Relations of the People's Republic (2016) pp 113–45.
