ໝີເຊິນ
ໝີເຊິນ (ຫວຽດນາມ: Mỹ Sơn) ເປັນກຸ່ມຂອງ ວັດ Shaiva Hindu ທີ່ປະຖິ້ມໄວ້ ແລະ ເສຍຫາຍບາງສ່ວນໃນພາກກາງ ຂອງຫວຽດນາມ, ສ້າງຂຶ້ນໃນລະຫວ່າງສະຕະວັດທີ 4 ແລະສະຕະວັດທີ 13 ໂດຍກະສັດຂອງ ຈໍາປາ, ອານາຈັກອິນເດຍຂອງ ຊາວເຜົ່າຈຳ.[1][2] ວັດວາອາຮາມແມ່ນອຸທິດຕົນເພື່ອຄວາມເຄົາລົບຂອງພຣະເຈົ້າໂດຍສອດຄ່ອງກັບ Shaivism, ເຊິ່ງພຣະເຈົ້າມີຊື່ວ່າ ພະສິວະ, ຫຼື Auspicious One. ໃນສະລັບສັບຊ້ອນນີ້, ລາວໄດ້ຮັບການເຄົາລົບນັບຖືພາຍໃຕ້ຊື່ທ້ອງຖິ່ນຕ່າງໆ, ທີ່ສໍາຄັນທີ່ສຸດແມ່ນ Bhadreshvara.
ມາຮອດປີ 1999, ໝີເຊິນ ໄດ້ຮັບການຮັບຮອງຈາກ UNESCO ເປັນມໍລະດົກໂລກ. ໃນກອງປະຊຸມຄັ້ງທີ 23, UNESCO ໄດ້ຮັບຮອງເອົາ ໝີເຊິນ ໂດຍອີງຕາມມາດຖານ C (II), ເປັນຕົວຢ່າງຂອງວິວັດທະນາການ ແລະ ການປ່ຽນແປງຂອງວັດທະນະທຳ, ແລະ ອີງຕາມມາດຖານ C (III), ເປັນຫຼັກຖານຂອງອາລະຍະທຳອາຊີທີ່ໄດ້ສູນພັນໄປໃນປະຈຸບັນ.
