ໃນ ທາງຟີຊິກ, ເວລາອະວະກາດ ແມ່ນ ຕົວແບບທາງຄະນິດສາດ ທີ່ປະສົມປະສານ ສາມມິຕິຂອງອາວະກາດ ແລະ ມິຕິໜຶ່ງຂອງ ເວລາ ເຂົ້າໄປໃນ ການຕໍ່ເນື່ອງ ສີ່ມິຕິ ດຽວ. ແຜນວາດເວລາອາວະກາດ ມີປະໂຫຍດໃນການເບິ່ງເຫັນພາບ ແລະເຂົ້າໃຈຜົນກະທົບ ທີ່ສົມທຽບກັນ, ເຊັ່ນວ່າ ຜູ້ສັງເກດການທີ່ແຕກຕ່າງກັນຮັບຮູ້ວ່າເຫດການເກີດຂຶ້ນ ຢູ່ໃສ ແລະ ເວລາໃດ .

ຈົນກ່ວາມາຮອດສະຕະວັດທີ 20, ການສົມມຸດຕິຖານແມ່ນວ່າເລຂາຄະນິດສາມມິຕິຂອງຈັກກະວານ (ຄໍາອະທິບາຍກ່ຽວກັບສະຖານທີ່, ຮູບຮ່າງ, ໄລຍະຫ່າງແລະທິດທາງ) ແມ່ນແຕກຕ່າງຈາກເວລາ (ການວັດແທກເວລາທີ່ເຫດການເກີດຂື້ນພາຍໃນຈັກກະວານ). ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຊ່ອງ ແລະເວລາໄດ້ເອົາຄວາມຫມາຍໃຫມ່ດ້ວຍ ການຫັນປ່ຽນ Lorentz ແລະ ທິດສະດີພິເສດຂອງຄວາມກ່ຽວຂ້ອງ.