ລາຊະອານາຈັກກຳປູເຈຍ (1953–1970)

ລາຊະອານາຈັກກໍາປູເຈຍ, [lower-alpha 1] ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກກັນໃນນາມ ອານາຈັກທໍາອິດຂອງກໍາປູເຈຍ, [lower-alpha 2] ແລະໂດຍທົ່ວໄປເອີ້ນວ່າ ຍຸກ Sangkum, [lower-alpha 3] ຫມາຍເຖິງການປົກຄອງທໍາອິດຂອງກໍາປູເຈຍຂອງ ພະບາດສົມເດັດພະໂນຣະດົມ ສີຫານຸ, ແກ່ຍາວຈາກການເປັນເອກະລາດຂອງປະເທດ ຝຣັ່ງ. ໃນ​ປີ 1953 ​ໄດ້ ​ກໍ່​ລັດຖະປະຫານ​ທາງ​ທະຫານ​ໃນ​ປີ 1970. ສີຫານຸ ສືບຕໍ່ເປັນໜຶ່ງໃນບັນດາຕົວເລກທີ່ມີການຖົກຖຽງກັນຫຼາຍທີ່ສຸດໃນ ອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ ທີ່ເກີດຄວາມວຸ້ນວາຍ ແລະ ໂສກເສົ້າຫຼາຍຄັ້ງໃນ ປະຫວັດສາດ ຫຼັງສົງຄາມ. ຕັ້ງແຕ່ປີ 1955 ຈົນເຖິງປີ 1970, ສັງກັດ ຂອງ ສີຫານຸ ແມ່ນ ພັກທາງດ້ານກົດໝາຍແຕ່ພຽງຜູ້ດຽວ ໃນປະເທດກຳປູເຈຍ.[6]

ລາຊະອານາຈັກກຳປູເຈຍ

ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា  (Khmer)
Preăh Réachéanachâkr Kâmpŭchéa
Royaume du Cambodge  (French)
1953–1970
ທຸງຊາດCambodia
ທຸງຊາດ
Royal armsຂອງCambodia
Royal arms
ຄຳຂວັນជាតិ សាសនា ព្រះមហាក្សត្រ
ເພງຊາດនគររាជ
ທີ່ຕັ້ງຂອງລາຊະອານາຈັກກຳປູເຈຍ
ທີ່ຕັ້ງຂອງລາຊະອານາຈັກກຳປູເຈຍ
ເມືອງຫຼວງພະ​ນົມ​ເປັນ
ເມືອງໃຫຍ່ທີ່ສຸດນະຄອນຫຼວງ
ພາສາລັດຖະການຂະແມ
ພາສາຝຣັ່ງ
ສາສະໜາ
Buddhism (official), Christianity, Islam, and other religions
ເດມະນິມ
ການປົກຄອງUnitary dominant-party parliamentary semi-constitutional monarchy (1953–1955)
Unitary parliamentary ລະບອບລັດຖະທຳມະນູນ under a one-party authoritarian regime (1955–1970)
ກະສັດ 
• 1953–1955 (ຄັ້ງ​ທໍາ​ອິດ)
ພະບາດສົມເດັດພະໂນຣະດົມ ສີຫານຸ
• 1955–1960
Norodom Suramarit
• 1960–1970 (ສຸດທ້າຍ)
Sisowath Kossamak[lower-alpha 1]
Chief of State 
• 1960 (first)
Sisowath Monireth[lower-alpha 2]
• 1960–1970
ພະບາດສົມເດັດພະໂນຣະດົມ ສີຫານຸ
• 1970 (last)
Cheng Heng (acting)
Prime Minister 
• 1953 (first)
Penn Nouth
• 1969–1970 (last)
Lon Nol
ສະພານິຕິບັນຍັດParliament
Council of the Kingdom
National Assembly
ຍຸກປະຫວັດສາດCold War
9 November 1953
21 July 1954
9 June 1955
14 December 1955
ວັນທີ 2 ເມສາ 1967
ວັນທີ 18 ມີນາ 1970
9 October 1970
ປະຊາກອນ
• 1962[3]
5,728,771
ສະກຸນເງິນ
ເຂດເວລາUTC+07:00 (ICT)
ຮູບແບບວັນທີdd/mm/yyyy (CE)
ຂັບລົດດ້ານright
ລະຫັດໂທລະສັບ+855
ກ່ອນໜ້າ
ຖັດໄປ
French Cambodia
French Indochina
ສາທາລະນະລັດຂະເໝນ
GRUNK
ປັດຈຸບັນເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງກຳປູເຈຍ
  1. After the death of Norodom Suramarit, Queen Sisowath Kossamak served as monarch for ceremonial purposes only, while the powers of head of state were delegated to her son ພະບາດສົມເດັດພະໂນຣະດົມ ສີຫານຸ who was known as the "Chief of State."[1][2]
  2. As Chairman of the Regency Council

ອ້າງອີງ

ດັດແກ້
  1. "Cambodian Queen is Dead in Peking". The New York Times. 28 April 1975. Retrieved 19 July 2021.
  2. Chandler, David (2018-05-04). A History of Cambodia (in ອັງກິດ) (4th ed.). Routledge. p. 235. ISBN 978-0-429-96406-0. In 1960 Sihanouk's father, King Suramarit, died. After a series of maneuvers, Sihanouk had himself named Cambodia's chief of state with his mother, Queen Kossamak, continuing to serve as a monarch for ceremonial purposes.
  3. Moorthy, Beth. "11.4m Cambodians counted by census | Phnom Penh Post". phnompenhpost.com.
  4. "សៀវភៅប្រវត្តិវិទ្យា (សម័យអាណាព្យាបាលបារាំង–ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាទី២" (in Khmer). Ministry of Education, Youth and Sport. 1 November 2017. Archived from the original on 29 ກໍລະກົດ 2020. Retrieved 9 ພະຈິກ 2024.{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (link)
  5. Ayres, David M. (2000). Anatomy of a Crisis: Education, Development, and the State in Cambodia, 1953–1998. University of Hawaii Press. ISBN 0-8248-2238-2.
  6. "Cambodia under Sihanouk (1954–1970)". {{cite web}}: |archive-url= requires |archive-date= (help); |archive-url= requires |url= (help); Missing or empty |url= (help)


Cite error: <ref> tags exist for a group named "lower-alpha", but no corresponding <references group="lower-alpha"/> tag was found