ປະຫວັດສາດບູຮານ

ປະຫວັດສາດບູຮານ (ພາສາອັງກິດ: Ancient history) ​ແມ່ນ ​ໄລ​ຍະ​ເວ​ລາ ​ຈາກ ​ການ​ເລີ່ມ​ຕົ້ນ​ຂອງ​ການ​ຂຽນ ​ແລະ​ບັນ​ທຶກ ​ປະ​ຫວັດ​ສາດ​ຂອງ​ມະ​ນຸດ ​ໂດຍ​ຜ່ານ ​ວັດ​ຖຸ​ບູ​ຮານ​ທ້າຍ​. ໄລຍະເວລາຂອງ ປະຫວັດສາດທີ່ບັນທຶກໄວ້ ແມ່ນປະມານ 5,000 ປີ, ເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍການພັດທະນາຂອງ Sumerian cuneiform script. ປະຫວັດສາດບູຮານກວມເອົາທຸກທະວີບທີ່ມະນຸດອາໄສຢູ່ໃນຊ່ວງ 3000 BC. – AD 500, ສິ້ນສຸດດ້ວຍ ການຂະຫຍາຍຂອງ ອິດສະລາມ ໃນຍຸກເກົ່າແກ່.[1] ລະບົບສາມອາຍຸ ໄດ້ກໍານົດໄລຍະເວລາປະຫວັດສາດບູຮານເຂົ້າໄປໃນ ຍຸກຫີນ, ຍຸກທອງແດງ, ແລະ ອາຍຸທາດເຫຼັກ, ໂດຍມີປະຫວັດສາດທີ່ບັນທຶກໄວ້ໂດຍທົ່ວໄປຖືວ່າເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍຍຸກທອງແດງ. ການເລີ່ມຕົ້ນແລະການສິ້ນສຸດຂອງສາມອາຍຸແຕກຕ່າງກັນລະຫວ່າງພາກພື້ນຂອງໂລກ. ໃນຫຼາຍຂົງເຂດ ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວ ຍຸກທອງສຳຣິດ ແມ່ນຖືວ່າເລີ່ມຕົ້ນສອງສາມສັດຕະວັດກ່ອນ 3000 ປີ ກ່ອນ ຄ.ສ., ໃນຂະນະທີ່ຈຸດຈົບຂອງຍຸກເຫຼັກ ມີຄວາມແຕກຕ່າງກັນໄປຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນສະຫັດສະຫວັດທຳອິດ ກ່ອນ ຄ.ສ. ໃນບາງຂົງເຂດເຖິງທ້າຍສະຫັດສະວັດທຳອິດ AD ໃນບາງຂົງເຂດ.

ໃນ​ໄລ​ຍະ​ເວ​ລາ​ຂອງ​ປະ​ຫວັດ​ສາດ​ວັດ​ຖຸ​ບູ​ຮານ​, ປະ​ຊາ​ກອນ​ໂລກ ​ໄດ້ ​ເພີ່ມ​ຂຶ້ນ​ຢ່າງ​ຫຼວງ​ຫຼາຍ ​ເນື່ອງ​ຈາກ ​ການ​ປະ​ຕິ​ວັດ Neolithic, ເຊິ່ງ​ແມ່ນ​ມີ​ຄວາມ​ຄືບ​ຫນ້າ​ຢ່າງ​ເຕັມ​ທີ່​. ໃນຂະນະທີ່ໃນປີ 10,000 BC, ປະຊາກອນໂລກມີ 2 ລ້ານຄົນ, ເພີ່ມຂຶ້ນເປັນ 45 ລ້ານຄົນໃນປີ 3000 BC. ໂດຍຍຸກທາດເຫຼັກໃນປີ 1000 BC, ປະຊາກອນໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນເຖິງ 72 ລ້ານຄົນ. ໃນຕອນທ້າຍຂອງຍຸກບູຮານໃນປີ AD 500, ປະຊາກອນໂລກຄາດວ່າຈະມີ 209 ລ້ານຄົນ. ໃນ 10,500 ປີ, ປະຊາກອນໂລກເພີ່ມຂຶ້ນ 100 ເທົ່າ.[2]

ເອກະສານອ້າງອີງ

ດັດແກ້
  1. [Peter N. Stearns 21st-Century Narratives of World History: Global and Multidisciplinary Perspectives]. {{cite book}}: Check |url= value (help)
  2. Data Archived 2019-12-10 at the Wayback Machine from History Database of the Global Environment. Archived 2018-02-27 at the Wayback Machine K. Klein Goldewijk, A. Beusen and P. Janssen, "HYDE 3.1: Long-term dynamic modeling of global population and built-up area in a spatially explicit way", from table on p. 2, Netherlands Environmental Assessment Agency (MNP), Bilthoven, The Netherlands.