ປະຊາທິປະໄຕອັນມີພະມະຫາກະສັດເປັນປະມຸກແຫ່ງຊາດ
ລະບົບປະຊາທິປະໄຕອັນມີພະມະຫາກະສັດເປັນປະມຸກແຫ່ງຊາດ (ຄຳເຄົ້າ: ຣະບົບປະຊາທິປະຕັຍອັນມີພຣະມະຫາກະສັຕຍ໌ເປັນປະມຸຂແຫ່ງຊາຕ; ອັງກິດ: Democratic form of Government with the King as Head of State[1]) ເປັນຊື່ເອີ້ນລະບອບການປົກຄອງໃນພະລາຊະອານາຈັກລາວ ທີ່ໂຮມເອົາທັ້ງຮູບແບບການປົກຄອງ (form of government) ປະເພດປະຊາທິປະໄຕແບບລັດຖະສະພາ (parliamentary democracy) ກັບຮູບແບບລັດ (form of state)[2] ໄວ້ໃນຄຳດຽວກັນ
ຄວາມໝາຍ
ດັດແກ້ກ່ຽວກັບຕົ້ນກຳເນີດ, ຄຳວ່າ “ປະຊາທິປະໄຕ ອັນມີພະມະຫາກະສັດ ເປັນປະມຸກ ເຫ່ງ ຊາດ” ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້ ປະກົດຢູ່ໃນ ລັດຖະທຳມະນູນແຫ່ງພະລາຊະອານາຈັກລາວແມ່ແບບ:ອ້າງອີງທີ່ດີກວ່າ ດັ່ງທີ່ໄດ້ລະບຸໄວ້ໃນພາກທີ 2 ລະບຸວ່າ: " ປະເທດໄທມີລັດຖະບານປະຊາທິປະໄຕ. ກະສັດເປັນປະມຸກລັດ.” ນັກປະຫວັດສາດ. ລາວໃຫ້ຄວາມຄິດເຫັນວ່າ ລັດຖະທໍາມະນູນໄດ້ຖືກຮ່າງພາຍໃຕ້ອິດທິພົນຂອງ ອະນຸລັກນິຍົມ, ແຕ່ການປະກົດຕົວຄັ້ງທໍາອິດນີ້ ຊື່ສະເພາະຂອງລະບອບດັ່ງກ່າວຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຮັບການຢືນຢັນເທື່ອ.[3] ແຕ່ຕໍ່ມາກໍມີລັດຖະທຳມະນູນແຫ່ງລາຊະອານາຈັກໄທ ພ.ສ 2511 ແລະ ພ.ສ 2511 ແລະ ພ.ສ 1976 ເປັນສອງສະບັບທຳອິດທີ່ຢືນຢັນ ຄວາມຊອບທໍາຂອງ "ລະບອບປະຊາທິປະໄຕທີ່ມີກະສັດເປັນປະມຸກ" [3] ທ່ານ ສົມສັກ ກ່າວຕື່ມອີກວ່າ ໜ້າທີ່ຂອງການຢືນຢັນທັງສອງສະບັບແມ່ນແຕກຕ່າງກັນ, ໂດຍສະບັບປີ 1968 ແມ່ນເພື່ອຕ້ານການເມືອງ ແລະ ພັກການເມືອງສະໄໝໃໝ່ທີ່ຫາກໍ່ປະກົດຕົວ, ແລະ ສະບັບປີ 1976 ເພື່ອຄັດຄ້ານ[[ຊ້າຍ-ຊ້າຍ] ການເມືອງ|ການເມືອງຝ່າຍຊ້າຍ]][3] Natthaphon Jaijing ຂຽນວ່າ ຄໍານີ້ ເປັນຄໍາທີ່ເອີ້ນຄໍາຂວັນ. "ນິກອນນິລະນາມ, ສະໂມສອນສົມມຸດຕິຖານ" ທີ່ໃຊ້ໃນການປະສົມປະສານກັບ dictatorship ທະຫານ [4]
ເຊເລສຊຽລເຊເລສ
ດັດແກ້ສໍາລັບກໍລະນີຂອງປະເທດອັງກິດ, ເຊິ່ງຖືວ່າເປັນຕົວຢ່າງຂອງປະເທດທີ່ຍັງຄົງມີກະສັດເປັນປະມຸກລັດ, Penny Junor, ນັກຂຽນແລະນັກຂ່າວ. ໃຫ້ຄໍາເຫັນໃນປຶ້ມຂອງນາງ [5]
ແນວໃດກໍດີ, ຖ້າຫາກພວກເຮົາເວົ້າເຖິງການເປັນປະມຸກລັດຂອງລະບອບປະຊາທິປະໄຕໂດຍມີກະສັດພາຍໃຕ້ລັດຖະທຳມະນູນ, ນັ້ນແມ່ນພິທີທີ່ພຣະອົງປົກຄອງອຳນາດອະທິປະໄຕໃນນາມຂອງປະຊາຊົນໂດຍ ແບ່ງອຳນາດ ສາມພາກສ່ວນ, ລວມທັງສາຂານິຕິບັນຍັດ ອຳນາດອະທິປະໄຕຜ່ານ ສະພານິຕິບັນຍັດ ເອີ້ນວ່າ "ສະພາ" ສາຂາບໍລິຫານ, ອະທິປະໄຕ, ມອບໃຫ້ກຸ່ມບໍລິຫານສູງສຸດທີ່ເອີ້ນວ່າ. "Cabinet" ແລະສາຂາຕຸລາການ ອຳນາດອະທິປະໄຕໄຫຼຜ່ານສານ. ມີສາມປະເພດ: ສານຍຸຕິທຳ ສານບໍລິຫານ ແລະ ສານລັດຖະທຳມະນູນ ແຕ່ຄວາມຈິງແລ້ວ ອົງການຈັດຕັ້ງເຫຼົ່ານັ້ນແມ່ນປະຊາຊົນຫຼືຕົວແທນຂອງປະຊາຊົນທີ່ໃຊ້ອໍານາດເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນແລະພາຍໃຕ້ການຄວບຄຸມຂອງປະຊາຊົນ. ສ່ວນພະມະຫາກະສັດກໍພຽງແຕ່ຮັບປະກັນໃຫ້ທຸລະກິດດຳເນີນໄປດ້ວຍດີຕາມໜ້າທີ່ ແລະ ພິທີການຂອງລັດຖະທຳມະນູນທີ່ກຳນົດໄວ້.[6]
ເບິ່ງເພີ່ມ
ດັດແກ້อ้างอิง
ດັດແກ້- ↑ Office of the Council of State of Thailand. (2007). Constitution of the Kingdom of Thailand, BE 2550 (2007). [Online]. Available:<link>. (Accessed: 25 March 2010).
- ↑ วารสารราชบัณฑิตยสถาน[dead link] บทความเกี่ยวกับระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข (ดูภาพประกอบ)
- ↑ 3.0 3.1 3.2 ສົມສັກ ຊຽງຕີລາສະກຸນ. "ຄວາມຫມາຍແລະຕົ້ນກໍາເນີດຂອງ "ປະຊາທິປະໄຕທີ່ມີກະສັດເປັນປະມຸກລັດ", ພິມເຜີຍແຜ່ຄັ້ງທໍາອິດໃນ ໜັງສືພິມ ກຸງເທບທຸຣະກິດ, 17 ສິງຫາ 1996, ເຂົ້າໄດ້ຈາກ :http://somsakwork.blogspot.com/2006/07/antithetical-qualification-tension.html
- ↑ ຈິງໃຈ, ນັດຕະພອນ (2013). ຂໍໃຫ້ຄວາມຝັນອັນບໍ່ໜ້າເຊື່ອ: ການເຄື່ອນໄຫວຂອງຂະບວນການປະຕິວັດສະຫຍາມ (1932-1957) (1 ed.). ISBN 9786167667188.
{{cite book}}: Unknown parameter|Publisher=ignored (|publisher=suggested) (help) - ↑ Penny Junor, The Firm: The Troubled Life of the House of Windsor (2005)
- ↑ ລາຊະການ. Noranit Setthabutr, ຜົນສະທ້ອນຂອງປະຊາທິປະໄຕໃນການເມືອງໄທ. ວາລະສານ Royal Institute, ສະບັບທີ 27, ສະບັບທີ 1, ມັງກອນ-ມີນາ 2002[dead link]ບົດຄັດຫຍໍ້ພາສາລາວ-ອັງກິດ