ຊາວມົ້ງ
ຊາວມົ້ງ ຫຼື ງ່າຍໆ ມົ້ງ ( RPA : Hmoob/Moob), ແມ່ນຊົນ ເຜົ່າ ໜຶ່ງທີ່ມີທີ່ຢູ່ອາໄສແບບດັ້ງເດີມແມ່ນ ປະເທດຈີນ ແລະ ປະເທດເພື່ອນບ້ານຂອງອະນຸພາກພື້ນ ອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້, ລວມທັງ ລາວ, ຫວຽດນາມ, ໄທ ແລະ ມຽນມາ.
ໃນປີ 2015, ຊາວມົ້ງລາວ ຈໍານວນ 595,028 ຄົນ.[1] ສ່ວນໃຫຍ່ອາໄສຢູ່ໃນເຂດພາກເໜືອ.
ຊົນເຜົ່າມົ້ງໃນຫວຽດນາມ ແລະລາວ ຕັ້ງແຕ່ສະຕະວັດທີ 18 ຈົນເຖິງປັດຈຸບັນ ເອີ້ນວ່າ: ມົ້ງດຳ (ມົ້ງດຳ), ມົ້ງລາຍ (Hmoob Txaij), ມົ້ງຂາວ (Hmoob Dawb), ມົ້ງເລງ (Hmoob Leeg) ແລະ ມົ້ງຂຽວ. (Hmoob Ntsuab). ໃນສະຖານທີ່ອື່ນໆໃນອາຊີ, ກຸ່ມຍັງເອີ້ນວ່າ ມົ້ງດໍາ (Hmoob Dub ຫຼື Hmong Dou), ມົ້ງລາຍ (Hmoob Txaij ຫຼື Hmoob Quas Npab), ມົ້ງຊິ, ມົ້ງເປ, ມົ້ງປາວ, ແລະ ມົ້ງຊົວ, ມົ້ງ Xanh (ມົ້ງສີຂຽວ. ), ມົ້ງໂດ (ມົ້ງແດງ), ນາມີໂອ ແລະ ຊົນເຜົ່າອື່ນໆ. ເຫຼົ່ານີ້ລວມມີດອກມົ້ງ ຫຼື ເຜົ່າພັນ (ມົ້ງເລນ ຫຼື ມົ້ງຮວາ), ຊື່ງແມ່ນຍ້ອນການປັກແສ່ວ, ສີສັນສົດໃສ (ເອີ້ນວ່າ: ຜ້າປ່ານ ຫຼື paj ntaub, ແປວ່າ "ຜ້າດອກໄມ້").
ຊາວເຜົ່າມົ້ງເວົ້າພາສາມົ້ງ, ເປັນພາສາທີ່ສຳຄັນໃນຄອບຄົວພາສາມົ້ງ-ມຽນ. ພາສາມົ້ງຍັງບໍ່ທັນມີຕົວໜັງສືຂຽນ, ປະຈຸບັນນີ້ໃຊ້ຫຼາຍທີ່ສຸດແມ່ນອັກສອນມົ້ງລາຍລະຕິນ (RPA) ແລະສ່ວນໜຶ່ງແມ່ນອັກສອນມົ້ງລາວ, ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນປີ 1953[2].
ອ້າງອີງ
ດັດແກ້- ↑ "Results of Population and Housing Census 2015" (PDF). Lao Statistics Bureau. Retrieved 1 May 2020.
- ↑ Smalley, William; Vang, Chia Koua; Gnia Yee, Yang (1990). Mother of Writing, Chicago: University of Chicago Press