ຄາຣາໂອເກະ (ພາສາຍີ່ປຸ່ນ: カラオケ) ແມ່ນປະເພດຂອງລະບົບ ການບັນເທີງແບບໂຕ້ຕອບໂດຍ ປົກກະຕິທີ່ສະຫນອງໃຫ້ຢູ່ໃນ ສະໂມສອນ ແລະບາ, ບ່ອນທີ່ປະຊາຊົນ ຮ້ອງເພງ ພ້ອມກັບສຽງທີ່ບັນທຶກໄວ້ລ່ວງຫນ້າໂດຍໃຊ້ ໄມໂຄໂຟນ.

ຄົນຮ້ອງຄາຣາໂອເກະໃນຮ່ອງກົງ ("Run Away from Home" ໂດຍ Janice Vidal )

ຄວາມນິຍົມທົ່ວໂລກຂອງຄາຣາໂອເກະໄດ້ຮັບການກະຕຸ້ນຈາກຄວາມກ້າວໜ້າທາງດ້ານເທັກໂນໂລຍີ, ເຮັດໃຫ້ມັນກາຍເປັນສະຖານທີ່ເຕົ້າໂຮມສັງຄົມ ແລະສະຖານທີ່ບັນເທີງຕ່າງໆໃນທົ່ວໂລກ. ເຄື່ອງຄາລາໂອເກະໄດ້ປະກົດຕົວຄັ້ງທໍາອິດໃນຍີ່ປຸ່ນໃນຊຸມປີ 1970. ເຄື່ອງຈັກເຫຼົ່ານີ້, ພ້ອມກັບຄວາມນິຍົມຂອງພວກເຂົາ, ໄດ້ແຜ່ຂະຫຍາຍໄປທົ່ວໂລກໃນຊຸມປີ 1980. ເຄື່ອງຈັກດັ່ງກ່າວສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນຢູ່ໃນຫ້ອງຮັບແຂກ, ສະໂມສອນກາງຄືນ, ແລະບາ. ເຄື່ອງຄາລາໂອເກະພາຍໃນບ້ານໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມເມື່ອພວກມັນຖືກລວມເຂົ້າກັບ ລະບົບໂຮມເທຍເຕີ.