ແອລເບີຣີ ອີນສະໄຕນ໌

ແອລເບີຣີ ໄອສະໄຕນ໌ (ເຢຍລະມັນ: [ˈalbɛʁt ˈʔaɪnʃtaɪn]; ວັນທີ 14 ມີນາ 1879 – ວັນທີ 18 ເມສາ 1955) ເປັນ ນັກຟິສິກທິດສະດີ ຂອງເຢຍລະມັນ, ໄດ້ຮັບການຍອມຮັບວ່າເປັນ ນັກຟີຊິກສາດ ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດຂອງທຸກເວລາ. ຜູ້​ທີ່ ​ໄດ້​ພັດ​ທະ​ນາ ​ທິດ​ສະ​ດີ​ທົ່ວ​ໄປ​ຂອງ​ການ​ພົວ​ພັນ, ຫນຶ່ງ​ໃນ​ສອງ​ເສົາ​ຄ​້​ໍາ​ຂອງ ​ຟີ​ຊິກ​ທີ່​ທັນ​ສະ​ໄຫມ (ເສົາ​ຫຼັກ​ການ​ອື່ນໆ​ແມ່ນ ​ກົນ​ໄກ quantum​)​. ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ​ເປັນ​ທີ່​ຮູ້​ຈັກ​ດີ​ທີ່​ສຸດ​ສໍາ​ລັບ ​ສົມ ​ຜົນ​ຂອງ​ພະ​ລັງ​ງານ​ມະ​ຫາ​ຊົນ ​ຂອງ​ຕົນ​, ຖື​ວ່າ "ສົມ​ຜົນ​ທີ່​ມີ​ຊື່​ສຽງ​ທີ່​ສຸດ​ຂອງ​ໂລກ​",[1] ລາວ​ໄດ້​ຮັບ ​ລາງ​ວັນ Nobel ຟີ​ຊິກ ​ໃນ ​ປີ 1921 "ການ​ປະ​ກອບ​ສ່ວນ​ຂອງ​ຕົນ​ຕໍ່​ໂລກ​" ໂດຍສະເພາະສໍາລັບການຄົ້ນພົບຂອງລາວກ່ຽວກັບກົດຫມາຍຂອງ ຜົນກະທົບ photoelectric ". ວຽກງານຂອງລາວກ່ຽວກັບ ຜົນກະທົບຂອງ photoelectric ແມ່ນຈຸດສໍາຄັນທີ່ໃຫ້ກໍາເນີດ ທິດສະດີ quantum .

A young boy with short hair and a round face, wearing a white collar and large bow, with vest, coat, skirt and high boots. He is leaning against an ornate chair.
ອີນສະໄຕນ໌ ມີອາຍຸໄດ້ 3 ປີ.
ຮູບພາບຂອງ ແອລເບີຣີ ອີນສະໄຕນ໌ ກັບພັນລະຍາຂອງລາວ, Elsa Einstein, 1921
ຈາກຊ້າຍໄປຂວາ: Conrad Habicht, Maurice Solovine ແລະ ອີນສະໄຕນ໌, ຜູ້ກໍ່ຕັ້ງຂອງ Olympia Academy
ຮູບ​ພາບ​ທີ່​ເປັນ​ທາງ​ການ​ໃນ ​ປີ 1921 ຫຼັງ​ຈາກ ອີນສະໄຕນ໌ ໄດ້​ຮັບ ​ລາງ​ວັນ Nobel ຟີ​ຊິກ ​.

ອ້າງອິງ

ດັດແກ້
  1. David Bodanis, E = mc2: A Biography of the World's Most Famous Equation (New York: Walker, 2000).