ອັດຕາການຈະເລີນພັນ

ອັດຕາການເກີດລູກແລະອັດຕາການເກີດລູກໄດ້ຖືກນໍາໃຊ້ເພື່ອກໍານົດອັດຕາການປ່ຽນແທນຂອງປະເທດແລະກໍານົດການພັດທະນາຂອງປະເທດ.

ອັດຕາການຈະເລີນພັນຂອງປະເທດແມ່ນຕົວເລກທີ່ສະທ້ອນເຖິງຈໍານວນເດັກນ້ອຍທີ່ແມ່ຍິງຈະເກີດລູກພາຍໃຕ້ສອງເງື່ອນໄຂຄື: ແມ່ຍິງປະສົບກັບອັດຕາການເກີດລູກຕາມອາຍຸ.  ແລະຖ້າແມ່ຍິງຕ້ອງຢູ່ລອດຜ່ານການຈະເລີນພັນຂອງນາງ, ຕາມສະຖິຕິ, ນັ້ນແມ່ນອາຍຸ 15 ຫາ 44 ປີ, ຫຼືໃນບາງກໍລະນີອາຍຸ 15 ຫາ 49 ປີ.
ອັດຕາການເກີດລູກບໍ່ແມ່ນການວັດແທກຈໍານວນເດັກນ້ອຍທີ່ແມ່ຍິງສ່ວນບຸກຄົນມີຢູ່ໃນພື້ນທີ່ໃດນຶ່ງ, ແຕ່ອີງໃສ່ຕົວເລກສະເລ່ຍທີ່ແມ່ຍິງອາດຈະມີ.  "ອັດຕາການເກີດລູກທັງ"ົດ" ແມ່ນ ຈຳ ນວນການເກີດຕໍ່ 1,000 ຄົນຢູ່ໃນພື້ນທີ່ສະເພາະ, ອີງຕາມຂໍ້ມູນຂອງທະນາຄານໂລກຈາກປີ 2018, ອັດຕາການເກີດລູກຂອງໂລກ 2,4 ເດັກນ້ອຍຕໍ່ແມ່ຍິງໃນບັນດາປະເທດໃນເຂດອະນຸພາກພື້ນຊາຮາຣາອາຟຣິກາມີອັດຕາສະເລ່ຍສູງສຸດ ອັດຕາການຈະເລີນພັນຢູ່ທີ່  4.7 ປະເທດດ້ອຍພັດທະນາຍັງມີອັດຕາຂ້ອນຂ້າງສູງໂດຍສະເລ່ຍ 4.0.
ປະເທດສ່ວນໃຫຍ່ທີ່ມີອັດຕາການຈະເລີນພັນສູງສຸດແມ່ນຢູ່ໃນທະວີບອາຟຣິກາ, ໄນເຈີເປັນອັນດັບ ໜຶ່ງ ຂອງອັດຕາການເກີດລູກ 6,9 ຕໍ່ແມ່ຍິງ, ຖັດມາແມ່ນໂຊມາເລຍທີ່ມີລູກ 6.1 ຕໍ່ແມ່ຍິງ. ສາທາລະນະລັດຄອງໂກ, ມາລີແລະຊາດຊາດຕິດຕາມຢູ່ທີ່ 5.9, 5.9 ແລະ 5.7 ເດັກນ້ອຍຕໍ່ແມ່ຍິງ, ຕູນິເຊຍໃນອາຟຣິກາ ເໜືອ ມີອັດຕາການເກີດລູກຕໍ່າສຸດໃນເອີຣົບທີ່ 2.1 ເດັກນ້ອຍຕໍ່ແມ່ຍິງ.  ວ່າຢູ່ເຄິ່ງກາງຂອງສອງຮ້ອຍປະເທດທີ່ມີລາຍຊື່
ສອງປະເທດທີ່ມີປະຊາກອນ ໜາ ແໜ້ນ ທີ່ສຸດໃນໂລກ  - ປະເທດຈີນແລະອິນເດຍ - ມີອັດຕາການຈະເລີນພັນຢູ່ໃນລະດັບຕໍ່າ - ກາງຂອງອັດຕາ 2,2 ເດັກນ້ອຍຕໍ່ແມ່ຍິງ, ອິນເດຍຕິດອັນດັບ 94 ໃນບັນຊີ, ໃນຂະນະທີ່ຈີນຕໍ່າກວ່າຫຼາຍຢູ່ທີ່ 1.7 ເດັກນ້ອຍຕໍ່ແມ່ຍິງ.  ຕົວເລກທັງສອງໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກນະໂຍບາຍຂອງລັດຖະບານແລະຄວາມຄາດຫວັງດ້ານວັດທະນະທໍາກ່ຽວກັບການສືບພັນໃນປະເທດເຫຼົ່ານີ້, ໂດຍເກົາຫຼີໃຕ້ມີອັດຕາການເກີດລູກຕໍ່າທີ່ສຸດໃນໂລກທີ່ອັດຕາການເກີດລູກ 1.0 ຕໍ່ແມ່ຍິງ.  ຖັດມາແມ່ນສິງກະໂປແລະຮົງກົງ, ໂດຍສະເລ່ຍເດັກນ້ອຍ 1.1 ຕໍ່ແມ່ຍິງ.
ອັດຕາການເກີດລູກໃນປະເທດໄນຈີເຣຍຢູ່ໃນອັນດັບທີ 7 ຂອງໂລກດ້ວຍອັດຕາການເກີດລູກ 5.4 ຕໍ່ແມ່ຍິງ, ເປັນອັດຕາການເກີດລູກທີ່ຂ້ອນຂ້າງສູງຢູ່ໃນໄນຈີເຣຍ.  ອີງຕາມບົດລາຍງານທີ່ພິມເຜີຍແຜ່ໂດຍອົງການສະຫະປະຊາຊາດ  ອັນນີ້ອາດຈະເປັນຍ້ອນການໃຊ້ການຄຸມ ກຳ ເນີດຕໍ່າ.  ການແຕ່ງງານກ່ອນໄວແລະທົ່ວໄປ  ອັດຕາການຈະເລີນພັນສູງ  ການເກີດກ່ອນ ກຳ ນົດແລະການເກີດລູກພາຍໃນໄວຈະເລີນພັນສ່ວນໃຫຍ່ແລະຄຸນຄ່າທາງສັງຄົມສູງຕໍ່ກັບການເກີດລູກ, ອັດຕາການເກີດຂອງໄນຈີເຣຍຫຼຸດລົງຈາກ 6.35 ໃນປີ 1960 ມາເປັນ 5.4 ໃນປີ 2019.
ອັດຕາການເກີດລູກໃນເອີຣົບແມ່ນຂ້ອນຂ້າງຕໍ່າ.  ໂດຍທີ່ບໍ່ມີປະເທດໃດທີ່ສູງກວ່າ 2.0 ແລະໄດ້ຫຼຸດລົງໃນໄລຍະສອງສາມປີຜ່ານມາ, ມີປັດໃຈຈໍານວນ ໜຶ່ງ ທີ່ສາມາດຂັບເຄື່ອນແນວໂນ້ມນີ້ໄດ້.  ລວມທັງແຮງຈູງໃຈທາງດ້ານເສດຖະກິດ-ສັງຄົມເພື່ອຊັກຊ້າການເກີດລູກ.  ຈຳ ນວນເດັກນ້ອຍທີ່ຂັດສົນໄດ້ຫຼຸດລົງ.  ຂາດການດູແລເດັກ  ແລະການປ່ຽນແປງບົດບາດຍິງ - ຊາຍ, ອັດຕາການເກີດລູກໂດຍລວມໃນເຂດເອີຣົບແມ່ນ 1.5.
ອັດຕາການຈະເລີນພັນຂອງອັຟການິສຖານຢູ່ໃນອັຟການິສຖານເຄີຍເປັນນຶ່ງໃນອັດຕາສູງທີ່ສຸດໃນໂລກທີ່ 8.0 ໃນປີ 1990. ອັດຕາການເກີດລູກໃນປະຈຸບັນຂອງປະເທດແມ່ນຢູ່ທີ່  4.5; ພຽງແຕ່ເຄິ່ງ ໜຶ່ງ ຂອງທົດສະວັດ  ປີ 1990 ອັນນີ້ແມ່ນຍ້ອນວ່າແມ່ຍິງອັຟການິສຖານຫຼາຍຄົນໄດ້ຮັບການສຶກສາແລະເຮັດວຽກຫຼັງຈາກພວກຕາລີບານຖືກໄລ່ອອກຈາກອັຟການິສຖານ.  ບັນດາປະເທດນາໂຕໄດ້ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອດ້ານທຶນຮອນໃຫ້ແກ່ໂຮງຮຽນ.  ການບໍລິການວາງແຜນຄອບຄົວ  ແລະການຄຸມ ກຳ ເນີດ.  ອັດຕາການຕາຍຂອງເດັກນ້ອຍກໍ່ຫຼຸດລົງເຊັ່ນກັນ.
ອັດຕາການຈະເລີນພັນສູງສຸດໃນເອີຣົບແມ່ນFranceຣັ່ງເສດຂອງatຣັ່ງເສດຢູ່ທີ່  1.9 ແນວໃດກໍ່ຕາມ  ອັດຕານີ້ຍັງຕໍ່າກວ່າລະດັບການປ່ຽນແທນປະຊາກອນຂອງ 2.1 ຄົນຕໍ່ແມ່ຍິງ, Franceຣັ່ງພູມໃຈກັບການມີອັດຕາການຈະເລີນພັນສູງທີ່ສຸດໃນເອີຣົບ, ເປັນອັດຕາທີ່ຄ່ອຍ decl ຫຼຸດລົງ.  ເປັນບັນຫາຂອງປະເທດ  ແລະລັດຖະບານໄດ້ໃຫ້ຄວາມ ສຳ ຄັນ
ໃນປະເທດອີຕາລີ, ອັດຕາການເກີດລູກຫຼຸດລົງເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມກັງວົນ.  ເນື່ອງຈາກວ່າໃນປັດຈຸບັນຢູ່  1.3 ອາຍຸສະເລ່ຍຂອງແມ່ທີ່ເກີດລູກໃນປະເທດອີຕາລີແມ່ນ 31 ປີ, ເຊິ່ງສູງທີ່ສຸດໃນເອີຣົບ.  ອັດຕາການເກີດລູກຕໍ່າບວກກັບອາຍຸຍືນຍາວໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍປະຊາກອນຜູ້ສູງອາຍຸຂອງອີຕາລີ (ສະເລ່ຍ 45,9 ປີທຽບກັບສະເລ່ຍຂອງເອີຣົບແມ່ນ 42,8 ປີ).
ໃນຂະນະທີ່ອັດຕາການເກີດລູກຢູ່ໃນປາກິດສະຖານບໍ່ຢູ່ໃນລະດັບສູງສຸດທີ່ 3.5, ແຕ່ມັນຍັງເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມວິຕົກກັງວົນເນື່ອງຈາກວ່າປະຊາກອນຂອງປະເທດກໍາລັງເຕີບໂຕຢ່າງໄວວາແລະເຮັດໃຫ້ຊັບພະຍາກອນຂອງປະເທດຊຸດໂຊມລົງ. ການຄຸມ ກຳ ເນີດ.  ເຊັ່ນດຽວກັນກັບອິດທິພົນທາງສາສະ ໜາ ແລະການເມືອງອື່ນ other
ປະເທດນໍເວແມ່ນອີກປະເທດ ໜຶ່ງ ໃນເອີຣົບທີ່ມີອັດຕາການຈະເລີນພັນຫຼຸດລົງ, ເຊິ່ງມີເດັກນ້ອຍ 1.6 ຄົນຕໍ່ແມ່ຍິງ.  ເຂົາເຈົ້າມີອາຍຸສະເລ່ຍ 29.5 ປີ.  ເນື່ອງຈາກວ່າປະຊາຊົນໃນເກນອາຍຸເຮັດວຽກ ໜ້ອຍ ກວ່າຈະຕ້ອງຈ່າຍພາສີທີ່ສະ ໜັບ ສະ ໜູນ ລະບົບສະຫວັດດີການຂອງນໍເວ, ປະເທດນໍເວກໍາລັງຄົ້ນຫາທາງເລືອກຕ່າງ.  ເພື່ອສົ່ງເສີມການເປັນແມ່, ເຊັ່ນ: ການຈ່າຍເງິນແມ່ໃຫ້ປະຢັດເງິນບໍານານສໍາລັບເດັກແຕ່ລະຄົນທີ່ເກີດມາ
ອັດຕາການເກີດລູກໃນທົ່ວໂລກແມ່ນປະມານ 2.4 ເດັກນ້ອຍຕໍ່ແມ່ຍິງ, ປະມານເຄິ່ງ ໜຶ່ງ ຂອງປີ 1950 (4.7), ແລະບັນດາປະເທດທີ່ພັດທະນາທາງດ້ານເສດຖະກິດມີອັດຕາທີ່ຕໍ່າກວ່າ.  ຄືກັນກັບເກືອບທັງົດຂອງອົດສະຕາລີ  ແລະເກົາຫຼີໃຕ້. ມີສາມປັດໃຈຫຼັກທີ່ເຮັດໃຫ້ອັດຕາການເກີດຂອງໂລກຫຼຸດລົງຄື: ອັດຕາການຕາຍຂອງເດັກນ້ອຍ ໜ້ອຍ ລົງ.  ເຂົ້າເຖິງການຄວບຄຸມການເກີດລູກໄດ້ຫຼາຍຂຶ້ນ  ແລະມີແມ່ຍິງຫຼາຍຄົນໄດ້ຮັບການສຶກສາແລະເຂົ້າຮ່ວມໃນກໍາລັງແຮງງານ, ອັດຕາການເກີດລູກຕໍ່າແມ່ນເປັນປະໂຫຍດສໍາລັບຫຼາຍ countries ປະເທດ, ໂດຍສະເພາະຜູ້ທີ່ມີປະຊາກອນຫຼາຍເກີນໄປ.
ອັດຕາການປ່ຽນແທນປະຊາກອນ  ອັດຕາການເກີດລູກທີ່ຕ້ອງການເພື່ອຮັກສາຂະ ໜາດ ປະຊາກອນຂອງສັງຄົມແມ່ນ 2.1 ເດັກນ້ອຍຕໍ່ແມ່ຍິງ.