ລິບສະຕິກ

ລິບສະຕິກ ເປັນ ຜະລິດຕະພັນເຄື່ອງສໍາອາງ ທີ່ມີ ເມັດສີ , ນ້ໍາມັນ , waxes ແລະ Emollients ທີ່ໃຊ້ສີ, ໂຄງສ້າງ, ແລະການປົກປ້ອງເພື່ອທີ່ ຮິມຝີປາກ .

A tube of lipstick

ມີຫຼາຍສີແລະຫຼາຍຊະນິດຂອງລິບສະຕິກ. ລິບສະຕິກບາງຊະນິດກໍ່ເປັນຮີມສົບ, ເພື່ອເພີ່ມສີສັນແລະການດູດຊືມ.

ເຖິງແມ່ນວ່າຊື່ເດີມແມ່ນໃຊ້ກັບວັດຖຸ (bat) ຂອງວັດສະດຸ, ພາຍໃນຖັງຫຼອດ, ປົກກະຕິມີເສັ້ນຜ່າສູນກາງປະມານ 10 ມມແລະ 50 ມມໃນໄລຍະດຽວນີ້ໂດຍທົ່ວໄປແມ່ນກ່ຽວຂ້ອງກັບເອກະສານນັ້ນເອງ, ບໍ່ ຄຳ ນຶງເຖິງວິທີການ ນຳ ໃຊ້.

ປະຫວັດການ

ປະຫວັດຄວາມເປັນມາ

ວັດຖຸບູຮານ Sumerian ຜູ້ຊາຍແລະແມ່ຍິງໄດ້ເປັນໄປໄດ້ຄົນທໍາອິດທີ່ຄິດຄົ້ນແລະ lipstick ພັຍ, ກ່ຽວກັບ 5,000 ປີກ່ອນຫນ້ານີ້. [1] ພວກເຂົາ ແກ້ງແກ້ວປະເສີດ ແລະໃຊ້ພວກມັນເພື່ອປະດັບ ໜ້າ ຂອງພວກເຂົາ, ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນຢູ່ໃນຮີມສົບແລະຮອບດວງຕາ. ຊາວອີຢີບມັກ Cleopatra ບັກທີ່ສ້າງສີແດງໃນຮີມສົບຂອງພວກເຂົາ [ ອ້າງ ຈຳ ເປັນ ] . ແມ່ຍິງໃນວັດທະນະ ທຳ ຮ່ອມພູ Indus ບູຮານ ອາດຈະໄດ້ໃຊ້ຊິ້ນສ່ວນຮູບສີ່ຫລ່ຽມມົນ ໂອກ ມີສິ້ນເປັນຮູບຊົງເປັນລິບສະຕິກ. [2] ຊາວອີຢີບບູຮານ ນຸ່ງເສື້ອລິບສະຕິກເພື່ອສະແດງສະຖານະພາບທາງສັງຄົມຫຼາຍກວ່າເພດ. [3] ພວກເຂົາໄດ້ສະກັດເອົາສີຍ້ອມສີແດງຈາກ ຟິວຊິວ - algin , 0.01%ທາດໄອໂອດິນ , ແລະບາງ ໂບລະມີນ mannite, ແຕ່ສີຍ້ອມຜ້ານີ້ສົ່ງຜົນໃຫ້ການເປັນພະຍາດທີ່ຮ້າຍແຮງ. ລິບສະຕິກທີ່ມີຜົນກະທົບເຫລື້ອມໄດ້ຖືກສ້າງຂື້ນໃນເບື້ອງຕົ້ນໂດຍໃຊ້ ສານ pearlescent ທີ່ພົບໃນເກັດປາ. [4]

ແມ່ຍິງໃນຍຸກຊົນເຜົ່າ Minoan ໄດ້ ສີປາກຂອງພວກເຂົາດ້ວຍເຄື່ອງ ສຳ ອາງສີແດງສົດໃສ. ການທາສີປາກໃນ ປະເທດເກຣັກບູຮານ ໃນເບື້ອງຕົ້ນແມ່ນຖືກ ຈຳ ກັດໃຫ້ເປັນຍິງໂສເພນີແລະສຸພາບຮຽບຮ້ອຍ, ແຕ່ໄດ້ຂະຫຍາຍໄປສູ່ຊັ້ນເທິງໃນລະຫວ່າງ 700 ເຖິງ 300 BC. ແມ່ຍິງກເຣັກສີສົບຂອງເຂົາເຈົ້າກັບເຄື່ອງສໍາອາງທີ່ຜະລິດຈາກສີທີ່ມີ Tyrian ສີມ່ວງ , ເມ່ືອຍ່ອງ ມອນ , ແລະເມັດສີທີ່ເປັນພິດ vermilion . [5]

ຄົນ ຈີນ ຜະລິດລິບສະຕິກ ທຳ ອິດບາງຊະນິດທີ່ຜະລິດຈາກ ຜີວເຜີ້ງ ໃນໄລຍະ 1,000 ປີກ່ອນເພື່ອປົກປ້ອງຜິວທີ່ອ່ອນໂຍນຂອງສົບ. ໃນສະ ໄໝ ລາຊະວົງຖາງ (618-907 ສ. ສ.), ນໍ້າມັນຫອມລະເຫີຍໄດ້ຖືກເພີ່ມໃສ່ພວກມັນ, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ປາກເປັນປັດໃຈທີ່ດຶງດູດໃຈ.

ໃນປະເທດອົດສະຕາລີ, ເດັກຍິງ ຕົ້ນໄມ້ດັ້ງເດີມ ຈະທາສີປາກຂອງເຂົາເຈົ້າສີແດງພ້ອມດ້ວຍໂອ ເປັກ ສຳ ລັບພິທີ ກຳ ຂອງການເປັນສາວ. [6]

ສະຫະລາດຊະອານາຈັກ

ການທາສີປາກເລີ່ມຕົ້ນທີ່ຈະໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມບາງຢ່າງໃນສະຕະວັດທີ 16 ປະເທດອັງກິດ . ໃນຊ່ວງເວລາຂອງພະລາຊິນີ ເອລີຊາເບັດຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ ມີປາກສີແດງສົດໃສແລະມີໃບ ໜ້າ ສີຂາວທີ່ງົດງາມກາຍເປັນຄົນອັບເດດ:. ໃນເວລານັ້ນ, ລິບສະຕິກແມ່ນຜະລິດຈາກການປະສົມຂອງ ຂີ້ເຜິ້ງ ແລະຮອຍແປ້ວສີແດງຈາກຕົ້ນໄມ້. ມີພຽງແຕ່ແມ່ຍິງຊັ້ນສູງແລະນັກສະແດງຊາຍທີ່ນຸ່ງຊຸດແຕ່ງ.

ຕະຫຼອດເກືອບສະຕະວັດທີ 19, ການໃຊ້ເຄື່ອງ ສຳ ອາງຢ່າງຈະແຈ້ງບໍ່ໄດ້ຖືກຖືວ່າເປັນທີ່ຍອມຮັບໃນປະເທດອັງກິດ ສຳ ລັບແມ່ຍິງທີ່ ໜ້າ ນັບຖື, ແລະມັນໄດ້ພົວພັນກັບກຸ່ມທີ່ດ້ອຍໂອກາດເຊັ່ນ: ນັກສະແດງແລະໂສເພນີ. ມັນໄດ້ຖືກພິຈາລະນາ brazen ແລະ uncouth ທີ່ຈະໃສ່ດິນຟ້າ. [ ອ້າງເຖິງຄວາມ ຈຳ ເປັນ ] ໃນຊຸມປີ 1850, ໄດ້ມີການເຜີຍແຜ່ລາຍງານເຕືອນແມ່ຍິງກ່ຽວກັບອັນຕະລາຍຂອງການ ນຳ ໃຊ້ສານເຄມີແລະສານເຄມີໃນເຄື່ອງ ສຳ ອາງທີ່ໃຊ້ກັບໃບ ໜ້າ. ໃນທ້າຍສະຕະວັດທີ 19, ບໍລິສັດເຄື່ອງ ສຳ ອາງຝຣັ່ງ Guerlain ໄດ້ເລີ່ມຜະລິດລິບສະຕິກ. ລິບສະຕິກການຄ້າ ທຳ ອິດໄດ້ຖືກປະດິດຂຶ້ນໃນປີ 1884, ໂດຍນໍ້າຫອມໃນ ປາຣີ, ປະເທດຝຣັ່ງ . ມັນໄດ້ກວມເອົາໃນເຈ້ຍໄຫມແລະເຮັດຈາກ ກວາງ tallow , ນ້ໍາບົດ , ແລະຂີ້ເຜິ້ງ . [7] ກ່ອນນີ້, ລິບສະຕິກໄດ້ຖືກສ້າງຂື້ນຢູ່ເຮືອນ. [8] ການຍອມຮັບຢ່າງສົມບູນຂອງການໃຊ້ເຄື່ອງ ສຳ ອາງທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບການຊີ້ແຈງໃນປະເທດອັງກິດປະກົດວ່າໄດ້ມາຮອດ ສຳ ລັບຄົນອັບເດດ: ລອນດອນຢ່າງ ໜ້ອຍ ໃນປີ 1921. [9]

Woman applying lipstick with a compact in Washington D.C., 1943

ສະຫະລັດ

ໃນສະຕະວັດທີ 19, ລິບສະຕິກຖືກສີດ້ວຍ ສີ ຍ້ອມຜ້າ carmine . ສານຍ້ອມ Carmine ຖືກສະກັດຈາກ cochineal , ແມງໄມ້ຂະ ໜາດ ທີ່ມີຖິ່ນ ກຳ ເນີດ ມາຈາກປະເທດ ແມັກ ຊິໂກແລະອາເມລິກາກາງເຊິ່ງອາໄສຢູ່ໃນຕົ້ນໄມ້ cactus. ແມງໄມ້ Cochineal ຜະລິດອາຊິດ carminic ເພື່ອຂັດຂວາງການຄາດເດົາຈາກແມງໄມ້ອື່ນໆ. ກົດ Carminic, ເຊິ່ງປະກອບຈາກ 17 ຫາ 24% ຂອງນ້ ຳ ໜັກ ຂອງແມງໄມ້ແຫ້ງ, ສາມາດເອົາອອກມາຈາກຮ່າງກາຍແລະໄຂ່ຂອງແມງໄມ້. ປະສົມກັບເກືອເກືອອາລູມີນຽມຫຼືແຄວຊ້ຽມມັນເຮັດໃຫ້ສານເຄມີ carmine (ທີ່ຮູ້ກັນໃນຊື່ cochineal). [10] : ..

ລິບສະຕິກນີ້ບໍ່ໄດ້ມາໃນທໍ່; ມັນຖືກນໍາໃຊ້ດ້ວຍແປງ. ສີຍ້ອມຜ້າ Carmine ມີລາຄາແພງແລະລັກສະນະຂອງລິບສະຕິກສີທີ່ຫຼໍ່ຫຼອມໄດ້ຖືກພິຈາລະນາວ່າເປັນ ທຳ ມະຊາດແລະເປັນລະຄອນ, ດັ່ງນັ້ນການໃຊ້ລິບສະຕິກຈະຖືກໃສ່ ສຳ ລັບການນຸ່ງຊຸດປະ ຈຳ ວັນ. ມີພຽງແຕ່ນັກສະແດງແລະນັກສະແດງເທົ່ານັ້ນທີ່ສາມາດຫຼົບ ໜີ ໄປດ້ວຍການນຸ່ງເສື້ອລິບສະຕິກ. ໃນປີ 1880, ນັກສະແດງລະຄອນເວທີບໍ່ຫຼາຍປານໃດໃສ່ຊຸດປາກໃນສາທາລະນະ. [11] ນັກສະແດງຍິງທີ່ມີຊື່ສຽງ, ນາງ Sarah Bernhardt , ເລີ່ມນຸ່ງເສື້ອລິບສະຕິກແລະຜ້າ ຮົ່ມ ໃນທີ່ສາທາລະນະ. ກ່ອນທ້າຍສະຕະວັດທີ 19, ແມ່ຍິງພຽງແຕ່ ນຳ ໃຊ້ແຕ່ງ ໜ້າ ຢູ່ເຮືອນ. Bernhardt ມັກຈະ ນຳ ໃຊ້ສີຍ້ອມຜ້າໃນປາກຂອງນາງໃນທີ່ສາທາລະນະ. [10] : ..

ໃນຕົ້ນປີ 1890, carmine ໄດ້ຖືກປະສົມກັບຖານນ້ ຳ ມັນແລະຂີ້ເຜີ້ງ. ການປະສົມດັ່ງກ່າວເຮັດໃຫ້ເບິ່ງເປັນ ທຳ ມະຊາດແລະມັນກໍ່ເປັນທີ່ຍອມຮັບໄດ້ຂອງແມ່ຍິງ. ໃນເວລານັ້ນ, ລິບສະຕິກບໍ່ໄດ້ຖືກຂາຍໃນທໍ່ໂລຫະ; ມັນຖືກຂາຍໃນທໍ່ກະດາດ, ເຈ້ຍປະດັບປະດາ, ຫຼືໃນ ໝໍ້ ນ້ອຍ. ລາຍການ Sears Roebuck ທຳ ອິດໄດ້ສະ ເໜີ ຮີມສົບແລະສົບແກ້ມໂດຍທ້າຍປີ 1890.

A child with lipstick

ຮອດປີ 1912, ແມ່ຍິງຄົນອັບເດດ: ອາເມລິກາໄດ້ເຂົ້າມາພິຈາລະນາລິບສະຕິກທີ່ຍອມຮັບໄດ້, ເຖິງແມ່ນວ່າບົດຂຽນໃນ ໜັງ ສືພິມ New York Times ໄດ້ ແນະ ນຳ ກ່ຽວກັບຄວາມ ຈຳ ເປັນທີ່ຈະ ນຳ ໃຊ້ຢ່າງລະມັດລະວັງ. [12]

ຮອດປີ 1915, ລິບສະຕິກໄດ້ຖືກຂາຍໃນບັນຈຸທາດໂລຫະກະບອກ, ເຊິ່ງໄດ້ຖືກປະດິດໂດຍ Maurice Levy. ແມ່ຍິງຕ້ອງໄດ້ເລື່ອນຮ່ອງນ້ອຍໆຢູ່ທາງຂ້າງຂອງທໍ່ດ້ວຍຂອບຂອງນິ້ວມືຂອງພວກເຂົາເພື່ອຍ້າຍຮີມສົບໄປທາງເທິງຂອງກໍລະນີ, [13] ເຖິງແມ່ນວ່າລິບສະຕິກໃນບັນຈຸໂລຫະທີ່ຊຸກຍູ້ໄດ້ມີຢູ່ໃນເອີຣົບຕັ້ງແຕ່ປີ 1911. ໃນປີ 1923, ທໍ່ນ້ ຳ ໝູນ ວຽນ ທຳ ອິດໄດ້ຮັບສິດທິບັດໂດຍ James Bruce Mason Jr. ໃນ Nashville, Tennessee . ໃນຂະນະທີ່ຜູ້ຍິງເລີ່ມນຸ່ງເສື້ອລິບສະຕິກ ສຳ ລັບການຖ່າຍຮູບ, ການຖ່າຍຮູບ ເຮັດໃຫ້ລິບສະຕິກຍອມຮັບໃນບັນດາຜູ້ຍິງ. Elizabeth Arden ແລະ Estee Lauder ເລີ່ມຂາຍລິບສະຕິກໃນຮ້ານຂາຍເຄື່ອງຂອງພວກເຂົາ. [11]

ໃນສະ ໄໝ ສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີສອງ , ທໍ່ລິບໂລຫະຖືກປ່ຽນແທນດ້ວຍທໍ່ພາດສະຕິກແລະເຈ້ຍ. Lipstick ແມ່ນຫາຍາກໃນຊ່ວງເວລານັ້ນເພາະວ່າສ່ວນປະກອບທີ່ ສຳ ຄັນຂອງ lipstick, petroleum ແລະ oil castor ແມ່ນບໍ່ມີ. : 50 ສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 2 ໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ແມ່ຍິງເຮັດວຽກດ້ານວິສະວະ ກຳ ແລະການຄົ້ນຄວ້າວິທະຍາສາດ, ແລະໃນທ້າຍຊຸມປີ 1940, Hazel Bishop , ນັກເຄມີຊີວະພາບໃນນິວຢອກແລະລັດນິວເຈີຊີໄດ້ສ້າງລິບສະຕິກທີ່ມີອາຍຸຍືນຍາວ ທຳ ອິດ, ເຊິ່ງມີຊື່ວ່າ No-Smear lipstick. [14] ໂດຍການຊ່ວຍເຫຼືອຂອງ Raymond Specter, ຜູ້ໂຄສະນາ, ທຸລະກິດປາກຂອງອະທິການໄດ້ເຕີບໃຫຍ່.

ຮູບແບບຂອງສີປາກອີກປະເພດ ໜຶ່ງ, ເຊິ່ງເປັນສູດທີ່ບໍ່ມີຂີ້ເຜີ້ງແລະເປັນຜົງເຄິ່ງຖາວອນ, ໄດ້ຖືກປະດິດຂື້ນໃນປີ 1990 ໂດຍບໍລິສັດ Lip-Ink International. ບໍລິສັດອື່ນໆໄດ້ເອົາແບບຢ່າງຂອງຄວາມຄິດ, ເອົາອອກມາເປັນຮູບຊົງຂອງຕົນເອງທີ່ມີມາດົນນານຂອງ " ຮອຍແປ້ວປາກ " ຫລື "ສີປາກແຫຼວ."

ແນວໂນ້ມລິບສະຕິກ

Elizabeth Taylor helped to popularize red lipstick.

ຕະຫຼອດຕົ້ນສະຕະວັດທີ 20, ລິບສະຕິກມາໃນຮົ່ມທີ່ມີ ຈຳ ນວນ ຈຳ ກັດ.

ລິບສະຕິກສີແດງເຂັ້ມແມ່ນ ໜຶ່ງ ໃນບັນດາຮົ່ມທີ່ມີຄວາມນິຍົມທີ່ສຸດໃນຕະຫຼອດສະຕະວັດທີ 19 ແລະ 20, ໂດຍສະເພາະໃນຊຸມປີ 1920. Flappers ໃສ່ lipstick ເພື່ອເປັນສັນຍາລັກຂອງຄວາມເປັນເອກະລາດຂອງພວກເຂົາ. ລິບສະຕິກໄດ້ຖືກນຸ່ງຮອບສົບເພື່ອປະກອບເປັນ“ ໂຖງຂອງ Cupid ,” ທີ່ໄດ້ແຮງບັນດານໃຈຈາກລະຄອນຜູ້ຍິງ Clara Bow . [15] ໃນເວລານັ້ນ, ມັນເປັນທີ່ຍອມຮັບໄດ້ທີ່ຈະໃຊ້ລິບສະຕິກໃນບ່ອນສາທາລະນະແລະໃນອາຫານທ່ຽງ, ແຕ່ບໍ່ເຄີຍກິນເຂົ້າແລງເລີຍ. [13] [16]

ໃນຕົ້ນປີ 1930, ນາງ Elizabeth Arden ເລີ່ມແນະ ນຳ ສີລິບສະຕິກທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ນາງໄດ້ສ້າງແຮງບັນດານໃຈໃຫ້ກັບບໍລິສັດອື່ນໃນການສ້າງຮີມສົບໃຫ້ຫລາກຫລາຍ. [17] [18] ໃນຊຸມປີ 1930, ລິບສະຕິກໄດ້ຖືກເຫັນວ່າເປັນສັນຍາລັກຂອງເພດ ສຳ ລັບຜູ້ໃຫຍ່. ເດັກຍິງໄວລຸ້ນເຊື່ອວ່າການໃຊ້ລິບສະຕິກແມ່ນສັນຍາລັກຂອງຄວາມເປັນຜູ້ຍິງ, ແຕ່ຜູ້ໃຫຍ່ເຫັນວ່າມັນເປັນການກະ ທຳ ຂອງການກະບົດ. ຊາວອາເມລິກາຫຼາຍຄົນ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນຄົນອົບພະຍົບ, ບໍ່ຍອມຮັບເອົາເດັກຍິງໄວລຸ້ນທີ່ໃສ່ລິບສະຕິກ. ການສຶກສາໃນປີ ສຳ ຫຼວດປີ 1937 ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າໃນໄລຍະ 50% ຂອງເດັກຍິງໄວລຸ້ນໄດ້ຕໍ່ສູ້ກັບພໍ່ແມ່ກ່ຽວກັບຮີມສົບ. [19]

ໃນກາງປີ 1940, ປື້ມແລະວາລະສານໄວລຸ້ນຫຼາຍສະບັບໄດ້ເນັ້ນ ໜັກ ວ່າຜູ້ຊາຍມັກ ທຳ ມະຊາດຫຼາຍກວ່າການແຕ່ງ ໜ້າ. ປື້ມແລະວາລະສານຍັງໄດ້ເຕືອນສາວໆວ່າການໃສ່ເຄື່ອງ ສຳ ອາງອາດຈະ ທຳ ລາຍໂອກາດຂອງຄວາມນິຍົມແລະອາຊີບຂອງເຂົາເຈົ້າ. ຜົນສະທ້ອນຂອງບົດຂຽນເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນວ່າການໃຊ້ລິບສະຕິກແລະລວດລາຍແມ່ນ ສຳ ລັບເດັກຍິງໄວລຸ້ນຜູ້ທີ່ປະຕິບັດຫຼາຍຢ່າງທີ່ກະຕຸ້ນໃຈກັບຜູ້ຊາຍ. [19] ເຖິງວ່າຈະມີການ ນຳ ໃຊ້ເຄື່ອງ ສຳ ອາງເພີ່ມຂື້ນ, ແຕ່ມັນກໍ່ຍັງກ່ຽວຂ້ອງກັບການ ຄ້າປະເວນີ . ເດັກຍິງໄວລຸ້ນໄດ້ຖືກທໍ້ຖອຍໃຈຈາກການໃສ່ເຄື່ອງ ສຳ ອາງເພາະຢ້ານວ່າພວກເຂົາຈະເຮັດຜິດ ສຳ ລັບເດັກຍິງຫລືໂສເພນີ. [20]

ຮອດປີ 1950, ນັກສະແດງຮູບເງົາ Marilyn Monroe ແລະ Elizabeth Taylor ໄດ້ຊ່ວຍ ນຳ ເອົາສົບສີແດງເຂັ້ມ. ການ ສຳ ຫຼວດປີ 1951 ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າສອງສ່ວນສາມຂອງເດັກຍິງໄວລຸ້ນມັກໃສ່ລິບສະຕິກ.

ໃນປີ 1950 ນັກເຄມີສາດ Hazel Bishop ໄດ້ ສ້າງຕັ້ງບໍລິສັດ ໜຶ່ງ, ບໍລິສັດ Hazel Bishop Inc, ເພື່ອສົ່ງເສີມການປະດິດຄິດແຕ່ງຂອງນາງ ສຳ ລັບລິບສະຕິກທີ່ຍິ້ມຍາວແລະບໍ່ທາສີ ("ຄ້າງຢູ່ກັບເຈົ້າ ... ບໍ່ແມ່ນເຂົາ"), ເຊິ່ງໄດ້ຮັບການຍອມຮັບຢ່າງໄວວາ. [21] ໃນທ້າຍຊຸມປີ 1950, ບໍລິສັດເຄື່ອງ ສຳ ອາງທີ່ມີຊື່ວ່າກາລາໄດ້ແນະ ນຳ ລິບສະຕິກທີ່ມີສີຂີ້ເຖົ່າຈືດໆ. ຕໍ່ມາ, Max Factor ໄດ້ ສ້າງສີລິບສະຕິກທີ່ມີຊື່ສຽງທີ່ມີຊື່ວ່າ Strawberry Meringue. ຜູ້ຜະລິດລິບສະຕິກໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນສ້າງລິບສະຕິກໃນດອກ ລາເວດ , ສີບົວຈືດ , ສີຂາວ , ແລະ ເປືອກໄມ້ . ນັບຕັ້ງແຕ່ພໍ່ແມ່ໂດຍທົ່ວໄປມັກໃຈສາວໆທີ່ໃສ່ຊຸດສີແດງ, ເດັກຍິງໄວລຸ້ນບາງຄົນເລີ່ມນຸ່ງເສື້ອສີບົວແລະລິບສະຕິກ, ເຊິ່ງກາຍເປັນແນວໂນ້ມ. [22]ລິບສະຕິກສີຂາວຫລືສີຂາວເກືອບເປັນທີ່ນິຍົມໃນຊຸມປີ 1960. [19] ກຸ່ມ Rock ເຊັ່ນ Ronettes ແລະ Shirelles ໄດ້ໃຊ້ ລິບສະຕິກສີຂາວ. ເດັກຍິງຈະທາລິບສະຕິກສີຂາວໃສ່ລິບສະຕິກສີບົວຫລືວາງສາຍຕາໃຕ້ປາກເທິງປາກຂອງພວກເຂົາ. ໃນຊ່ວງເວລານັ້ນ, ມີລິບສະຕິກຫຼາຍຊະນິດບໍ່ວ່າຈະເປັນ matte, sheer, ຫຼືເຫຼື້ອມເລັກນ້ອຍ. ໃນຊຸມປີ 1960, ລິບສະຕິກຕິດພັນກັບຄວາມເປັນເພດຍິງ. ແມ່ຍິງທີ່ບໍ່ໃສ່ລິບສະຕິກແມ່ນຖືກສົງໃສວ່າ ເປັນໂຣກຈິດ ຫຼື ແມ່ຍິງມັກແມ່ . [19]

ໃນຊຸມປີ 1970, ບໍລິສັດເຄື່ອງ ສຳ ອາງ ຈຳ ນວນ ໜຶ່ງ ໄດ້ ນຳ ສະ ເໜີ ລິບສະຕິກໃນສີທີ່ຜິດປົກກະຕິຫຼາຍຂຶ້ນເຊັ່ນ: ສີຟ້າອ່ອນໆ ( Kanebo ), ສີຂຽວປູນຂາວທີ່ມີອາກາດຫນາວ ( Conga Lime by Revlon ), ແລະເງິນສີຟ້າແມ່ນສີຟ້າ ( Metallic Grandma by Biba ). M • A • C ເຄື່ອງ ສຳ ອາງສືບຕໍ່ປ່ອຍນ້ ຳ lipsticks ຈຳ ກັດແລະຮີມສົບທີ່ລວບລວມໄດ້ຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໃນສີແລະສິ້ນສຸດ, ລວມທັງສີສີ, ສີຟ້າແລະສີຂຽວທີ່ຜິດປົກກະຕິ.

Rocker Marilyn Manson helped popularize dark lipsticks in alternative subcultures.

ລິບສະຕິກສີ ດຳ ໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມໃນທ້າຍຊຸມປີ 1970 ແລະມາຮອດປີ 1990. ໃນຊຸມປີ 1950, ລິບສະຕິກສີ ດຳ ໄດ້ຖືກສວມໃສ່ໂດຍນັກສະແດງຍິງໃນຮູບເງົາທີ່ ໜ້າ ຢ້ານ. ມັນໄດ້ກາຍເປັນທີ່ນິຍົມອີກເທື່ອ ໜຶ່ງ ຍ້ອນສ່ວນ ໜຶ່ງ ແມ່ນ punk ແລະ goth subcultures.

ໃນກາງຊຸມປີ 1980, ສິ່ງທີ່ເອີ້ນວ່າ lipstick ໂປຣໄຟລ, ທີ່ຄ້າຍຄືກັບ ວົງແຫວນອາລົມ , ໄດ້ຖືກຂາຍໃຫ້ຜູ້ໃຫຍ່ໂດຍບໍລິສັດເຄື່ອງ ສຳ ອາງຫຼັກ. ລິບສະຕິກຊະນິດນີ້ມີການປ່ຽນສີພາຍຫຼັງທີ່ ນຳ ໃຊ້, ອີງຕາມການປ່ຽນແປງຂອງ pH ຂອງຜິວ ໜັງ ເຊິ່ງຄາດວ່າຈະສະທ້ອນເຖິງອາລົມຂອງຜູ້ຄົນ. [23] ກ່ອນ ໜ້າ ນີ້ສິ່ງເຫລົ່ານີ້ມີໃຫ້ເປັນເຄື່ອງແຕ່ງກາຍຂອງເດັກນ້ອຍຍິງ. ພວກເຂົາເຈົ້າມີການຟື້ນຕົວອີກໃນສະຕະວັດ 21st ຕົ້ນຫຼາຍ, ສະຫນອງໃຫ້ໂດຍມີລາຄາຖືກເປັນສາຍດຽວກັນກັບສະເພາະເຄື່ອງສໍາອາງ, ແລະການປ່ຽນແປງສີສານເຄມີຍັງຢູ່ໃນ ກິດສົບ , ເຊັ່ນ: Smashbox O-Gloss, ແລະ ພໍເຫັນເທື່ອ , ເຊັ່ນ: ສະຕິລະລ່າ Custom ສີ Blush.

ໃນຊຸມປີ 1990, ສີລິບສະຕິກໄດ້ກາຍມາເປັນເຄິ່ງ. ຄັນຮົ່ມສີນ້ ຳ ຕານໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມສູງ. ບັນດາເງົາເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ຮັບແຮງບັນດານໃຈຈາກການສະແດງຫຼາຍຄັ້ງ, ເຊັ່ນວ່າ "ເພື່ອນ". ໃນທ້າຍຊຸມປີ 1990 ແລະຮອດສະຕະວັດທີ 21, ຮົ່ມໄຂ່ມຸກໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມຫຼາຍ. ລິບສະຕິກແມ່ນບໍ່ມີສີຫຼືເຄິ່ງສະໄຕ, ແຕ່ມີຄວາມເຫຼື້ອມ.

ໃນປີ 2012, ສີປາກເຂັ້ມສົດໃສໄດ້ກາຍເປັນທີ່ນິຍົມອີກຄັ້ງດ້ວຍສີທີ່ອີ່ມຕົວເຊັ່ນ: ສີບົວຮ້ອນ, ໂນແລະສີສົ້ມ. [24]

ໃນປີ 2014 ແລະຕົ້ນປີ 2015 lipsticks nude ໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມ. ລິບສະຕິກເຫຼົ່ານີ້ປະຕິບັດຕາມແນວໂນ້ມທົ່ວໄປທີ່ "ໜ້ອຍ ກວ່າ". ຕົວຢ່າງຂອງນັກສະເຫຼີມສະຫຼອງທີ່ສົ່ງເສີມແນວໂນ້ມນີ້ແມ່ນ Paris Hilton ແລະ Gigi Gorgeous .

ໃນທ້າຍປີ 2015 ແລະປີ 2016 ລິບສະຕິກແຫຼວ, ເຊິ່ງໃຊ້ຄືກັບເງົາແຕ່ແຫ້ງແຕ່ແຫ້ງ, ໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມຈາກຍີ່ຫໍ້ເຊັ່ນ Anastasia Beverly Hills , Sephora , Huda Beauty , Kylie Cosmetics , NYX Cosmetics . ຮູບແບບທົ່ວໄປທີ່ສຸດຂອງມັນແມ່ນມາໃນທໍ່, ໃຊ້ກັບ wand ຜູ້ສະ ໝັກ. ລິບສະຕິກແຫຼວມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະມີພະລັງພັກເຊົາແລະມີສີຫຼາຍກວ່າລິບສະຕິກພື້ນເມືອງ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ມັນແຫ້ງຫຼາຍແລະແຕກງ່າຍໃນເວລາກາງເວັນ.

ລິບສະຕິກຍັງມີການປ່ຽນແປງຫຼາຍຢ່າງລວມທັງແຫຼວ, ລິບ ປາກ , ເຫຼື້ອມ, ສີຄຣີມ, ດິນສໍ, ເສັ້ນລວດ, ຝາ, ແລະຮອຍແປ້ວ. ສິ່ງທີ່ ໜ້າ ເບື່ອແລະເງົາມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະແປໄດ້ງ່າຍຂື້ນແລະບໍ່ແມ່ນບ່ອນທີ່ມືດມົວ. ບາງຄົນຊື້ຜະລິດຕະພັນແລະຮີມສົບແທນທີ່ຈະກ່ວາລິບສະຕິກ, ຍ້ອນວ່າມັນໄດ້ຮັບຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ມີຄວາມຊຸ່ມຊື່ນຈາກສິ່ງເຫລົ່ານີ້.

ຄວາມ ສຳ ຄັນຂອງເພດ

A tube of lipstick

" lipstick lesbian " ແມ່ນຜູ້ຍິງທີ່ມັກຈະຖືກດຶງດູດໃຫ້ຜູ້ຍິງຄົນອື່ນໆ, ແຕ່ວ່າມັນຍັງມີລັກສະນະເປັນເພດຍິງແລະມີຕົວຕົນທີ່ "girly". [ ອ້າງເຖິງຄວາມ ຈຳ ເປັນ ] ຄຳ ວ່າ "lipstick lesbian" ໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມສູງເມື່ອ ນຳ ໃຊ້ໂດຍນັກຂຽນ Deborah Bergman, ນັກຂ່າວ ສຳ ລັບ ໜັງ ສືພິມ Los Angeles Times . [25]

ສ່ວນປະກອບ

ລິບສະຕິກບັນຈຸຂີ້ເຜີ້ງ, ນໍ້າມັນ, ສານຕ້ານອະນຸມູນອິດສະຫລະແລະສານສະກັດຈາກທາດເຫລັກ. [26] ຂີ້ເຜີ້ງໃຫ້ໂຄງສ້າງ ສຳ ລັບລິບສະຕິກທີ່ແຂງ. ລິບສະຕິກອາດຈະເຮັດຈາກຂີ້ເຜີ້ງຫຼາຍຊະນິດເຊັ່ນ: ຂີ້ເຜິ້ງ , ໂອໂຊໂຄ ແລະ ite . ເນື່ອງຈາກຈຸດທີ່ ລະລາຍ ສູງຂອງມັນ , ຂີ້ເຜີ້ງ carnauba ແມ່ນສ່ວນປະກອບຫຼັກໃນການເສີມສ້າງຮີມສົບ. ນ້ ຳ ມັນແລະໄຂມັນປະເພດຕ່າງໆແມ່ນຖືກ ນຳ ໃຊ້ໃນຮີມສົບເຊັ່ນ: ນ້ ຳ ມັນມະກອກ , ນ້ ຳ ມັນແຮ່ທາດ , ມັນເບີກາໂກ້ , ລີນາ ລີນ , ແລະ ນ້ ຳ ມັນ ແອັດ ຊັງ .

ລິບສະຕິກໄດ້ຮັບສີຂອງພວກເຂົາຈາກຫຼາກຫຼາຍຂອງ ເມັດສີ ແລະສີຍ້ອມທະເລສາບລວມທັງ, ແຕ່ບໍ່ ຈຳ ກັດສະເພາະອາຊິດ bromo, D&C Red No. 21, Lake Calcium ເຊັ່ນ D&C Red 7 ແລະ D&C Red 34, ແລະ D&C Orange No. ໂດຍການປະສົມ titanium dioxide ສີຂາວ ແລະສີແດງ. ທັງເມັດສີອິນຊີແລະອະນົງຄະທາດແມ່ນຈ້າງງານ.

ລິບສະຕິກ Matte ມີສ່ວນປະກອບຕື່ມອີກເຊັ່ນ: ຊິລິກາ ແຕ່ບໍ່ມີສານລະລາຍຫຼາຍ. ລິບສະຕິກ Creme ບັນຈຸມີຂີ້ເຜີ້ງຫຼາຍກ່ວານໍ້າມັນ. ລິບສະຕິກທີ່ມີຄວາມຍາວແລະຍາວນານບັນຈຸນ້ ຳ ມັນຫຼາຍຂື້ນ, ໃນຂະນະທີ່ລິບສະຕິກທີ່ຍືດຍາວຍັງມີນ ້ ຳ ມັນຊິລິໂຄນ , ເຊິ່ງປະທັບຕາສີໃຫ້ຮີມສົບຂອງຜູ້ນຸ່ງ. ລິບສະຕິກທີ່ມີນ້ ຳ ມັນມີນ້ ຳ ມັນຫຼາຍຂື້ນເພື່ອໃຫ້ຜີວ ໜັງ ສຳ ເລັດຮູບເຫຼື້ອມ.

lipstick Shimmery ຫລືອາກາດຫນາວອາດຈະມີ mica , silica , ແລະ ອະນຸພາກຂອງ ໄຂ່ມຸກ ສັງເຄາະ , ເຊັ່ນ bismuth oxychloride , ເພື່ອໃຫ້ພວກມັນມີເງົາງາມຫລືເງົາງາມ. [4]

ລິບສະຕິກແມ່ນຜະລິດຈາກສ່ວນປະສົມແລະຄວາມຮ້ອນ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ຂີ້ເຜີ້ງທີ່ມີຄວາມຮ້ອນແມ່ນຖືກເພີ່ມເຂົ້າໃນການປະສົມສໍາລັບໂຄງສ້າງ. ນໍ້າມັນແລະ lanolin ໄດ້ຖືກເພີ່ມເຂົ້າໃນຄວາມຕ້ອງການສູດສະເພາະ. ຫລັງຈາກນັ້ນ, ນ້ ຳ ຮ້ອນລອກລົງໃນແມ່ພິມໂລຫະ. ຫຼັງຈາກນັ້ນປະສົມແມ່ນແຊ່. ເມື່ອພວກເຂົາແຂງກະດ້າງແລ້ວ, ພວກມັນຈະຮ້ອນໃນເຕົາໄຟເປັນເວລາເຄິ່ງວິນາທີເພື່ອສ້າງໃຫ້ເປັນເງົາງາມແລະ ກຳ ຈັດຄວາມບໍ່ສົມບູນ. [4]

ຮ່ອງຮອຍຜູ້ນໍາພາ

ໂລຫະປະສົມແລະໂລຫະຮ່ອງຮອຍອື່ນໆອາດຈະພົບຢູ່ໃນລິບສະຕິກ ຈຳ ນວນຫຼາຍ; ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ເກີດຂື້ນຕາມ ທຳ ມະຊາດແລະສາມາດປົນເປື້ອນສ່ວນປະກອບອື່ນໆໃນລະຫວ່າງການຜະລິດ. ເນື່ອງຈາກສານປົນເປື້ອນບໍ່ໄດ້ຖືກເພີ່ມໂດຍເຈດຕະນາພວກມັນຈະບໍ່ຖືກລົງໃນສ່ວນປະກອບ.

ໃນປີ 2007, ການສຶກສາຂອງ Campaign for Cosmetics ເພື່ອຄວາມປອດໄພ [27] ໄດ້ ອອກບົດລາຍງານທີ່ຊື່ວ່າ "Kiss A Poison" [28] ທີ່ທົດສອບຜະລິດຕະພັນລິບສະຕິກທີ່ມີຄວາມນິຍົມ 33 ຊະນິດ ສຳ ລັບເນື້ອໃນຜູ້ ນຳ. ການສຶກສາຄົ້ນພົບວ່າ 61 ເປີເຊັນຂອງລິບສະຕິກບັນຈຸສານກົ່ວທີ່ມີລະດັບສູງເຖິງ 0.65 ສ່ວນຕໍ່ລ້ານ (ppm). [29] ການສຶກສາໄດ້ຍົກສູງຄວາມຮັບຮູ້ຂອງປະຊາຊົນກ່ຽວກັບປະເດັນດັ່ງກ່າວ, ເຮັດໃຫ້ຄວາມກົດດັນຕໍ່ອົງການ FDA ດຳ ເນີນການສຶກສາຕໍ່ໄປໂດຍໃຊ້ວິທີການທົດສອບພິເສດ. [30] [31] ໃນປີ 2009, ອົງການ FDA ໄດ້ເຜີຍແຜ່ການສຶກສາຕິດຕາມ [32] ຕໍ່ບົດລາຍງານຂອງຂະບວນການກ່ຽວກັບເຄື່ອງ ສຳ ອາງທີ່ປອດໄພ, ເຊິ່ງພົບວ່າສານຂີ້ກົ່ວຢູ່ໃນຕົວຢ່າງທັງ ໝົດ 20 ຕົວຢ່າງທີ່ຖືກທົດສອບ. ລະດັບການນໍາພາແມ່ນຕັ້ງແຕ່ 0.09 ເຖິງ 3.06 ppm, [33]ມີລະດັບສູງສຸດທີ່ພົບໃນລິບສະຕິກເຮັດໂດຍ Cover Girl, L'Oreal, ແລະ Revlon. [29]

ໃນປີ 2010, ອົງການ FDA ໄດ້ ດຳ ເນີນການ ສຳ ຫຼວດທີ່ກ້ວາງຂື້ນ [34] ກ່ຽວກັບການສຶກສາທີ່ຜ່ານມາ, ເຊິ່ງໄດ້ຂະຫຍາຍການທົດສອບໃຫ້ເປັນລິບສະຕິກ 400 ຊະນິດທີ່ມີຢູ່ໃນຕະຫຼາດສະຫະລັດໃນເວລານັ້ນ. ການສຶກສາຄັ້ງນີ້ແມ່ນ ດຳ ເນີນໂດຍບໍລິສັດ Frontier Global Sciences, Inc ໂດຍໃຊ້ວິທີການທົດສອບດຽວກັນກັບປີ 2009. ການສຶກສານີ້ພົບວ່າສະເລ່ຍ 1,11 ppm ທຽບກັບສະເລ່ຍ 1.07 ppm ໃນການສຶກສາປີ 2009, ໃນຂະນະທີ່ປະລິມານສູງສຸດແມ່ນ 7.19 ppm ໃນ Maybelline's Color Sensational 125 - ສີບົວກີບດອກໄມ້. [33] ນີ້ແມ່ນຫຼາຍກ່ວາສອງເທົ່າຂອງ ຈຳ ນວນເງິນທີ່ສູງທີ່ສຸດທີ່ພົບໃນການສຶກສາປີ 2009.

ປະລິມານສານຂີ້ກົ່ວສາມາດປົນເປື້ອນສ່ວນປະກອບຂອງວັດຖຸດິບ, ໂດຍສະເພາະທາດປະສົມແຮ່ທາດ, ເພາະວ່າທາດນີ້ເກີດຂື້ນຕາມ ທຳ ມະຊາດໃນດິນ, ນ້ ຳ ແລະອາກາດ. [35] ຂະບວນການ ສຳ ລັບເຄື່ອງ ສຳ ອາງທີ່ປອດໄພໄດ້ສ້າງບັນຊີລາຍຊື່ສານເຄມີທີ່ ໜ້າ ເປັນຫ່ວງ [36] ເຊິ່ງສາມາດບັນຈຸສານເຄມີທີ່ເປັນພິດເຊັ່ນ: ນຳ.

ໃນຂະນະທີ່ມີພຽງແຕ່ ຈຳ ນວນຮ່ອງຮອຍຂອງ ສານພິດທີ່ ຖືກກືນກິນຈາກຮີມສົບ, ສານສະສົມກໍ່ຈະສະສົມຢູ່ໃນຮ່າງກາຍໃນໄລຍະເວລາ, ເຊິ່ງໃນທີ່ສຸດອາດຈະ ນຳ ໄປ ສູ່ການເປັນພິດຂອງສານກົ່ວ . ຜູ້ທີ່ໃຊ້ລິບສະຕິກທີ່ມັກໃຊ້ຫຼາຍທີ່ສຸດແມ່ນໄວລຸ້ນແລະຜູ້ໃຫຍ່, ແລະການສຶກສາທີ່ ດຳ ເນີນໂດຍມະຫາວິທະຍາໄລ California-Berkley ພົບວ່າຜູ້ຍິງໃຊ້ລິບສະຕິກຢູ່ທຸກບ່ອນຕັ້ງແຕ່ສອງ - ສິບສີ່ເທື່ອຕໍ່ມື້. ສິ່ງນີ້ແປໃຫ້ຜູ້ຊົມໃຊ້ຜະລິດຕະພັນເຖິງ 87 ມິນລີກຣາມຕໍ່ມື້. [31] ການກິນສານກົ່ວແມ່ນກ່ຽວຂ້ອງໂດຍສະເພາະ ສຳ ລັບແມ່ຍິງຖືພາເພາະວ່າສານກົ່ວສາມາດເຂົ້າໄປໃນລູກໃນທ້ອງຈາກແມ່. [37]

ການອາຫານແລະຢາແມ່ນອົງການຄວບຄຸມ [38] ຂອງຄວາມປອດໄພຂອງເຄື່ອງສໍາອາງພາຍໃຕ້ສະຫະລັດ FD & C ກົດຫມາຍວ່າດ້ວຍ. [39] ເຄື່ອງ ສຳ ອາງທີ່ຖືກຄວບຄຸມໂດຍກົດ ໝາຍ FD&C ບໍ່ ຈຳ ເປັນຕ້ອງໄດ້ຮັບການອະນຸມັດ ສຳ ລັບການຂາຍກ່ອນຕະຫຼາດ, ແຕ່ວ່າຕ້ອງມີການອະນຸມັດກ່ອນການ ຈຳ ໜ່າຍ ໃນຕະຫຼາດ ສຳ ລັບເຄື່ອງສີຕ່າງໆທີ່ໃຊ້ໃນການໃຊ້ລິບສະຕິກ. ປະຈຸບັນ, FDA ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ ກຳ ນົດລະດັບການ ຈຳ ກັດການ ນຳ ທີ່ຍອມຮັບໄດ້ ສຳ ລັບລິບສະຕິກໂດຍສະເພາະ, ແຕ່ມັນໄດ້ ກຳ ນົດສະເພາະ ສຳ ລັບສານຊືນໃນທາດ ນຳ ້ສີ [40] ທີ່ ໃຊ້ໃນລິບສະຕິກ. ລະດັບ ຈຳ ກັດການ ນຳ ສູງສຸດຂອງ FDA ແມ່ນ 20 ສ່ວນ ໜຶ່ງ ຕໍ່ລ້ານໃນເຄື່ອງ ສຳ ອາງ; ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຍ້ອນວ່າລິບສະຕິກຖືກດູດຊຶມຜ່ານຜິວແລະພຽງແຕ່ກິນໃນປະລິມານທີ່ ໜ້ອຍ ເທົ່ານັ້ນ, ອົງການ FDA ບໍ່ໄດ້ພິຈາລະນາເຖິງລະດັບຊັ້ນ ນຳ ທີ່ພວກເຮົາພົບໃນລິບສະຕິກຈະເປັນຄວາມກັງວົນດ້ານຄວາມປອດໄພ. [33]ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ CDC ລາຍງານວ່າບໍ່ມີລະດັບເລືອດທີ່ປອດໄພ ສຳ ລັບການ ນຳ ແລະວ່າການມີຂອງມັນ, ເຖິງແມ່ນວ່າໃນລະດັບຕໍ່າກໍ່ສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ IQ, ຄວາມສາມາດໃນການເອົາໃຈໃສ່ແລະຜົນ ສຳ ເລັດທາງວິຊາການ. ເມື່ອໃດທີ່ມີຢູ່ໃນປະຈຸບັນ, ຜົນກະທົບຂອງການ ສຳ ຜັດຂອງຜູ້ ນຳ ຢູ່ໃນຮ່າງກາຍບໍ່ສາມາດປ່ຽນຄືນໄດ້. [41]

ໃນດ້ານວິທະຍາສາດ

ຮ່ອງຮອຍຂອງຮີມສົບ, ເຄື່ອງ ສຳ ອາງ , ການທາ ເລັບ ຫລື "ຮອຍຍິ້ມ" ອື່ນໆສາມາດພົບເຫັນຢູ່ໃນຈອກດື່ມ, ຈອກ, ແກ້ວ, ຢາສູບແລະເຈ້ຍເນື້ອເຍື່ອແລະທັງ ໝົດ ອາດຈະເປັນຫຼັກຖານທາງການແພດທີ່ ສຳ ຄັນໃນການສືບສວນຄະດີອາຍາ, ໂດຍສະເພາະໃນກໍລະນີເຊັ່ນ: ທາງເພດ ການໂຈມຕີ, ການຂ້າຕົວຕາຍ, ແລະໃນລັດຖະບານ - ຫຼືການສໍ້ລາດບັງຫຼວງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບບໍລິສັດແລະການໂຕ້ຖຽງ.

ລິບສະຕິກ, ເປັນຫຼັກຖານທາງກາຍະພາບ, ອາດຈະພົບເຫັນຢູ່ໃນ ເສື້ອຜ້າ , ສ່ວນຕ່າງໆຂອງຜູ້ຖືກເຄາະຮ້າຍຫຼືຜູ້ທີ່ຖືກຕັດສິນລົງໂທດ, ເນື້ອເຍື່ອ, ຢາສູບແລະອື່ນໆໂດຍການປຽບທຽບສ່ວນປະກອບຂອງລິບສະຕິກ ສຳ ຜັດກັບຂອງຜູ້ເຄາະຮ້າຍຫລືພະຍານ, ນັກວິທະຍາສາດດ້ານການວິໄຈ ສາມາດສະແດງ ຫຼັກຖານສະແດງໂດຍກົງຫຼືທາງອ້ອມຂອງການພົວພັນຫລືຄວາມ ສຳ ພັນລະຫວ່າງໂຈດແລະ ຈຳ ເລີຍ. ນອກຈາກນີ້, ບາງຄັ້ງບາງຄັ້ງມັນສາມາດສະກັດເອົານໍ້າລາຍ DNA ຈາກການພິມ lipstick ເຊິ່ງອາດຈະເຊື່ອມໂຍງຜູ້ຕ້ອງສົງໄສກັບການມີຢູ່ຂອງພວກເຂົາໃນສະຖານທີ່ກໍ່ການຮ້າຍ. [43]

ມີການ ນຳ ໃຊ້ວິທີການອື່ນໆໃນການວິເຄາະລິບສະຕິກດ້ານປາກ. ຍົກຕົວຢ່າງ, ການໃຊ້ລິບສະຕິກ ຈຳ ນວນ ໜ້ອຍ ໜຶ່ງ (ປະມານ 10 couldg) ອາດຈະເຮັດໃຫ້ມີການປຽບທຽບທີ່ດີໃນ ການຜະລິດຊິລິໂຄນຊັ້ນບາງໆ .