ການຫົດຕົວຄວາມຍາວ

ການຫົດຕົວຄວາມຍາວ ແມ່ນປະກົດການທີ່ຄວາມຍາວຂອງວັດຖຸເຄື່ອນທີ່ຈະຖືກວັດແທກໃຫ້ສັ້ນກວ່າ ຄວາມຍາວທີ່ເຫມາະສົມ, ເຊິ່ງເປັນຄວາມຍາວທີ່ວັດແທກຢູ່ໃນ ກອບສ່ວນທີ່ເຫຼືອ ຂອງວັດຖຸ. ມັນຖືກເອີ້ນວ່າ ການຫົດຕົວຂອງ Lorentz ຫຼື ການຫົດຕົວຂອງ Lorentz-FitzGerald (ຫຼັງຈາກ Hendrik Lorentz ແລະ George Francis FitzGerald) ແລະປົກກະຕິແລ້ວແມ່ນສັງເກດເຫັນພຽງແຕ່ສ່ວນຫນຶ່ງຂອງ ຄວາມໄວຂອງແສງສະຫວ່າງ. ການຫົດຕົວຂອງຄວາມຍາວແມ່ນພຽງແຕ່ຢູ່ໃນທິດທາງທີ່ຮ່າງກາຍກໍາລັງເດີນທາງ. ສໍາລັບວັດຖຸມາດຕະຖານ, ຜົນກະທົບນີ້ແມ່ນມີຫນ້ອຍໃນຄວາມໄວປະຈໍາວັນ, ແລະສາມາດຖືກລະເວັ້ນສໍາລັບຈຸດປະສົງປົກກະຕິທັງຫມົດ, ພຽງແຕ່ກາຍເປັນຄວາມສໍາຄັນຍ້ອນວ່າວັດຖຸເຂົ້າໃກ້ກັບຄວາມໄວຂອງແສງສະຫວ່າງທຽບກັບຜູ້ສັງເກດການ.

ລໍ້ທີ່ເດີນທາງຢູ່ທີ່ 9/10 ຄວາມໄວຂອງແສງ. ຄວາມໄວຂອງລໍ້ເທິງແມ່ນ 0.994 c ໃນຂະນະທີ່ຄວາມໄວຂອງລຸ່ມແມ່ນສູນສະເຫມີ. ນີ້​ແມ່ນ​ວ່າ​ເປັນ​ຫຍັງ​ທາງ​ເທິງ​ແມ່ນ​ເຮັດ​ສັນ​ຍາ​ກັບ​ທາງ​ລຸ່ມ​. ພາບເຄື່ອນໄຫວນີ້ຖືກສ້າງຂື້ນໂດຍສົມມຸດຕິຖານວ່າໂຄ້ງຂອງລໍ້ແມ່ນມີຄວາມຍືດຫຍຸ່ນຫຼາຍກ່ວາເສັ້ນຮອບຂອງມັນ. ຖ້າບໍ່ດັ່ງນັ້ນ, ອາດຈະມີການແຕກຫັກຂອງໂຄ້ງຫຼືຂອງເສັ້ນຮອບ. ໃນກອບສ່ວນທີ່ເຫຼືອຂອງສູນກາງຂອງລໍ້, ລໍ້ແມ່ນເປັນວົງແລະໂຄ້ງຂອງມັນແມ່ນຊື່ແລະ equidistant, ແຕ່ circumference ຂອງເຂົາເຈົ້າຖືກສັນຍາແລະ exerts ຄວາມກົດດັນໃນ spokes ໄດ້.