ການຫາຍໃຈ (ສະລີລະວິທະຍາ)
ໃນ ສະລີລະວິທະຍາ, ການຫາຍໃຈ ແມ່ນການເຄື່ອນໄຫວຂອງອົກຊີເຈນຈາກສະພາບແວດລ້ອມພາຍນອກໄປສູ່ຈຸລັງພາຍໃນ ເນື້ອເຍື່ອ, ແລະການກໍາຈັດ ຄາບອນໄດ ອອກໄຊ ໃນທິດທາງກົງກັນຂ້າມກັບສະພາບແວດລ້ອມອ້ອມຂ້າງ.[1]
ຄໍານິຍາມທາງຊີວະວິທະຍາຂອງການຫາຍໃຈແຕກຕ່າງຈາກ ຄໍານິຍາມທາງຊີວະເຄມີ, ເຊິ່ງຫມາຍເຖິງຂະບວນການ metabolic ທີ່ອົງການຈັດຕັ້ງໄດ້ຮັບພະລັງງານ (ໃນຮູບແບບຂອງ ATP ແລະ NADPH)[2] ໂດຍການ oxidizing ສານອາຫານແລະການປ່ອຍຜະລິດຕະພັນສິ່ງເສດເຫຼືອ. ເຖິງແມ່ນວ່າການຫາຍໃຈທາງກາຍະພາບແມ່ນມີຄວາມຈໍາເປັນເພື່ອຍືນຍົງການຫາຍໃຈຂອງເຊນແລະດັ່ງນັ້ນການມີຊີວິດຂອງສັດ, ຂະບວນການຕ່າງໆແມ່ນແຕກຕ່າງກັນ: ການຫາຍໃຈຂອງເຊນເກີດຂື້ນຢູ່ໃນແຕ່ລະຈຸລັງຂອງອົງການຈັດຕັ້ງ, ໃນຂະນະທີ່ການຫາຍໃຈທາງກາຍະພາບກ່ຽວຂ້ອງກັບ ການແຜ່ກະຈາຍ ແລະການຂົນສົ່ງຂອງ ທາດແປ້ງ ລະຫວ່າງສິ່ງມີຊີວິດແລະສະພາບແວດລ້ອມພາຍນອກ.
- ↑ Introductory Animal Physiology.
- ↑ Molecular Biology of the Cell.