ສົງຄາມຈີນ-ຫວຽດນາມ
ສົງຄາມຈີນ-ຫວຽດນາມ ແມ່ນການປະທະກັນໂດຍຫຍໍ້ທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນຕົ້ນປີ 1979 ລະຫວ່າງ ຈີນ ກັບ ຫວຽດນາມ. ຈີນ ໄດ້ເປີດການບຸກໂຈມຕີຢ່າງເປັນທາງການເພື່ອຕອບໂຕ້ ການບຸກລຸກແລະຍຶດຄອງກຳປູເຈຍ ຂອງຫວຽດນາມໃນປີ 1978, ເຊິ່ງໄດ້ສິ້ນສຸດການປົກຄອງຂອງ ຂະເໝນແດງ ທີ່ໜູນຫຼັງຈາກຈີນ. ການປະທະກັນໄດ້ດຳເນີນມາເປັນເວລາປະມານ 1 ເດືອນ, ໂດຍ ຈີນ ໄດ້ຖອນທະຫານອອກໄປໃນເດືອນມີນາ 1979.
ເດືອນກຸມພາປີ 1979, ກອງທັບຈີນໄດ້ບຸກໂຈມຕີທາງພາກເໜືອຂອງຫວຽດນາມ ແລະ ໄດ້ຍຶດເອົາຫຼາຍເມືອງທີ່ຢູ່ໃກ້ ຊາຍແດນຈີນ-ຫວຽດນາມ ຢ່າງວ່ອງໄວ. ໃນວັນທີ 6 ເດືອນມີນາຂອງປີນັ້ນ, ຈີນ ໄດ້ປະກາດວ່າພາລະກິດລົງໂທດຂອງຕົນໄດ້ສຳເລັດ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ທະຫານຈີນໄດ້ຖອນອອກຈາກຫວຽດນາມ. ແນວໃດກໍດີ, ຫວຽດນາມຍັງສືບຕໍ່ຍຶດຄອງກຳປູເຈຍມາຮອດປີ 1989, ໂດຍສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ, ຈີນບໍ່ບັນລຸເປົ້າໝາຍທີ່ລະບຸໄວ້ໃນການຫ້າມ ຫວຽດນາມ ເຂົ້າຮ່ວມກຳປູເຈຍ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ການປະຕິບັດງານຂອງຈີນຢ່າງໜ້ອຍໄດ້ປະສົບຜົນສຳເລັດຢ່າງໜ້ອຍໄດ້ບັງຄັບໃຫ້ຫວຽດນາມຖອນບາງໜ່ວຍຄືກອງທະຫານທີ 2 ອອກຈາກກຳລັງບຸກໂຈມຕີ ກຳປູເຈຍ ເພື່ອເສີມຂະຫຍາຍກຳລັງປ້ອງກັນປະເທດ ຮ່າໂນ້ຍ.[1] ການປະທະກັນໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງຕໍ່ການພົວພັນລະຫວ່າງ ຈີນ ແລະ ຫວຽດນາມ, ການພົວພັນທາງການທູດລະຫວ່າງສອງປະເທດບໍ່ໄດ້ຟື້ນຟູຢ່າງເຕັມທີ່ຈົນຮອດປີ 1991. ຫຼັງຈາກ ສະຫະພາບໂຊວຽດຖືກສະຖາບັນ ໃນປີ 1991, ເສັ້ນຊາຍແດນຈີນ-ຫວຽດນາມໄດ້ຮັບການສໍາເລັດ. ເຖິງວ່າບໍ່ສາມາດກີດຂວາງຫວຽດນາມ ໃນການຂັບໄລ່ ໂປໂລຍ ອອກຈາກກຳປູເຈຍ, ແຕ່ຈີນໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ, ສະຫະພາບໂຊວຽດ, ສັດຕູກອມມູນິດ ສົງຄາມເຢັນ ບໍ່ສາມາດປົກປ້ອງພັນທະມິດຂອງຫວຽດນາມ.[2]
ເອກະສານອ້າງອີງ
ດັດແກ້- ↑ Vn, Baotintuc. "Nghệ thuật chỉ đạo đấu tranh trong Cuộc chiến đấu bảo vệ biên giới phía Bắc"
- ↑ "https://archive.org/details/modernchinesewar00elle". Modern Chinese Warfare, 1795–1989.
{{cite book}}: External link in|chapter=