ວິກິພີເດຍ

ເຂດບາງຂຸນທຽນ

ເຂດໃນບາງກອກ ປະເທດໄທ
ເຂດບາງຂຸນທຽນ
ບາງກອກ
ແຜນທີ່ບາງກອກ ເນັ້ນເຂດບາງຂຸນທຽນ
ຫຼວງພໍ່ໄປ່ວັດກຳແພງ ແຫຼ່ງກະເສດຕະກຳ ວັດທະນະທຳມອນບາງກະດີ່ ພື້ນທີ່ທະເລກຸງເທບ
ຂໍ້ມູນທົ່ວໄປ
ອັກສອນລາວ ເຂດບາງຂຸນທຽນ
ອັກສອນໂລມັງ Khet Bang Khun Thian
ລະຫັດພູມິສາດ 1021
ລະຫັດໄປສະນີ 10150
ຂໍ້ມູນສະຖິຕິ
ພື້ນທີ່ 120.687 ຕລ.ກມ.
ປະຊາກອນ 179,768 [1] ຄົນ (ຄ.ສ. 2016)
ຄວາມໜາແໜ້ນ 1,489.53 ຄົນ/ຕລ.ກມ.
ສຳນັກງານເຂດ
ບ່ອນຕັ້ງ ເລກທີ່ 164 ຖະໜົນພະຮາມທີ່ 2 ແຂວງສະແໝດຳ ເຂດບາງຂຸນທຽນ ບາງກອກ 10150
ພິກັດ 13°39′39″N 100°26′9″E / 13.66083°N 100.43583°E / 13.66083; 100.43583
ໝາຍເລກໂທລະສັບ 0 2415 1694, 0 2415 2425
ໝາຍເລກໂທລະສານ 0 2416 4291
ເວັບໄຊຕ໌ ເວັບໄຊຕ໌ສຳນັກງານເຂດບາງຂຸນທຽນ
ສາລານຸກົມປະເທດໄທ ສ່ວນໜຶ່ງຂອງສາລານຸກົມປະເທດໄທ

ເຂດບາງຂຸນທຽນ ແມ່ນ 1 ໃນ 50 ເຂດການປົກຄອງ ຂອງບາງກອກຢູ່ໃນກຸ່ມເຂດກຸງທົນໃຕ້ ສະພາບພື້ນທີ່ທາງດ້ານຕາເວັນສຽງເໜືອຂອງເຂດແມ່ນແຫຼ່ງທີ່ຢູ່ອາໄສ ການຄ້າ ແລະອຸສາຫະກຳ ໃນຂະນະທີ່ພື້ນທີ່ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນເຂດກະເສຕະກຳແລະແຫຼ່ງທ່ອງທ່ຽວເຊິງນິເວດ ເນື່ອງຈາກແມ່ນເຂດດຽວຂອງບາງກອກທີ່ມີພື້ນທີ່ຕິດກັບອ່າວໄທ (ແມ່ນໄລຍະທາງ 5 ກິໂລແມັດ) ແລະຍັງມີປ່າຊາຍເລນຫຼົງເຫຼືອຢູ່ ແລະແມ່ນເຂດທີ່ມີຈຳນວນປະຊາກອນຫຼາຍເປັນອັນດັບທີ 5 ໃນບາງກອກຮອງຈາກເຂດຄອງສາມວາ

ບ່ອນຕັ້ງແລະອານາເຂດ ດັດແກ້

ຕັ້ງຢູ່ທາງໃຕ້ສຸດຂອງບາງກອກ ມີອານາເຂດຕິດຕໍ່ກັບພື້ນທີ່ການປົກຄອງຕ່າງໆ ຮຽງຕາມເຂັມໂມງດັງນີ້

ທີ່ມາຂອງຊື່ເຂດ ດັດແກ້

ມີຄຳບອກເລົ່າວ່າ ຍ່ານບາງຂຸນທຽນ (ປະຈຸບັນຢູ່ໃນພື້ນທີ່ເຂດຈອມທອງ) ເຄີຍເປັນແຫຼ່ງຊຸມນຸມກອງກວຽນທີ່ໄປມາຄ້າຂາຍຈາກສຸພັນບຸລີ ໂດຍທຸກກອງກວຽນຈະມີຜູ້ນຳເຮັດໜ້າທີ່ຄຸ້ມກັນປະຈຳກອງເອິ້ນວ່າ "ຂຸນ" ບໍລິເວນທີ່ຫຍຸດຮວມກອງກວຽນນີ້ ຊາວບ້ານຈຶງພາກັນເອິ້ນວ່າ "ບາງຂຸນກວຽນ" ແລ້ວພ້ຽນເປັນ "ບາງຂຸນກຽນ" ຕໍ່ມາຂຽນສະກົດເປັນ "ບາງຂຸນທຽນ" ຮອດທຸກວັນນີ້ ຍັງມີຄວາມເຫັນອີກວ່າ ຊື່ບາງຂຸນທຽນມາຈາກນາມແລະຕຳແໜ່ງບຸກຄົນວ່າ "ຂຸນທຽນ" ເປັນຮັກສາສວນຫຼວງທີ່ຄົງມີສ່ວນເຂົ້າມາດູແລສວນບໍລິເວນພື້ນທີ່ຄອງບາງຂຸນທຽນນັ້ນເອງ

ປະຫວັດສາດ ດັດແກ້

ອຳເພີບາງຂຸນທຽນ ເດີມເຄີຍເປັນທີ່ຢູ່ອາໄສຂອງຊາວມອນທີ່ອົບພະຍົບມາຈາກຈັງຫວັດສະໝຸດສົງຄາມ ໃນຊ່ວງປາຍລາຊະການທີ່ 4[2]ແມ່ນອຳເພີທີ່ເກົ່າແກ່ ສັນນິດຖານວ່າກໍ່ຕັ້ງໃນປີ ຄ.ສ. 1867 ເດີມຂຶ້ນຢູ່ກັບຈັງຫວັດທົນບຸລີ ເຊິ່ງຕໍ່ມາພື້ນທີ່ທາງທິດຕາເວັນອອກສຽງເໜືອ (ບໍລິເວນຮິມຄອງດ່ານ ຄອງດາວຄະນອງ ແລະຄອງບາງຂຸນທຽນ) ມີຄວາມຈະເລີນແລະມີຊຸມຊົນຕື່ມຂຶ້ນ ທາງລາຊະການຈຶງໄດ້ຈັດຕັ້ງເທດສະບານນະຄອນທົນບຸລີຂຶ້ນໃນປີ ຄ.ສ. 1936 ໂດຍໃຫ້ຕຳບົນບາງຄໍ້ຢູ່ໃນທ້ອງທີ່ນຳ ແລະຈັດຕັ້ງສຸຂາພິບານບາງຂຸນທຽນຂຶ້ນໃນພື້ນທີ່ບາງສ່ວນຂອງຕຳບົນບາງຂຸນທຽນແລະຕຳບົນບາງມົດໃນປີ ຄ.ສ. 1965

ພາຍຫຼັງໄດ້ມີການຮວມຈັງຫວັດທົນບຸລີແລະຈັງຫວັດພະນະຄອນແມ່ນນະຄອນຫຼວງກຸງເທບທົນບຸລີແລະປ່ຽນເປັນກຸງເທບມະຫານະຄອນແບ່ງພື້ນທີ່ອອກເປັນເຂດແລະແຂວງແທນອຳເພີແລະຕຳບົນ ອຳເພີບາງຂຸນທຽນຈຶງໄດ້ຮັບການປ່ຽນແປງຖານະແມ່ນ ເຂດບາງຂຸນທຽນ ບາງກອກ ມີເຂດການປົກຄອງ 7 ແຂວງ ໄດ້ແກ່ ແຂວງບາງຂຸນທຽນ ແຂວງບາງຄໍ້ ແຂວງຈອມທອງ ແຂວງບາງມົດ ແຂວງທ່າຂ້າມ ແຂວງບາງບອນ ແລະແຂວງສະແໝດຳ

ຕໍ່ມາໃນພື້ນທີ່ເຂດມີປະຊາກອນໜາແໜ້ນຂຶ້ນຫຼາຍເພື່ອໃຫ້ໜ່ວຍງານຕ່າງໆ ສາມາດເບິ່ງແຍງປະຊາຊົນໄດ້ຢ່າງທົ່ວເຖິງ ບາງກອກຈຶງຕັ້ງສຳນັກງານເຂດບາງຂຸນທຽນ ສາຂາ 1 ເບິ່ງແຍງພື້ນທີ່ 4 ແຂວງ ເຊິ່ງໄດ້ແຍກອອກໄປແມ່ນເຂດຈອມທອງໃນປີ ຄ.ສ. 1989 ແລະເມື່ອປີ ຄ.ສ. 1997ໄດ້ມີປະກາດກະຊວງມະຫາດໄທ ແຍກແຂວງບາງບອນອອກໄປຕັ້ງເປັນເຂດບາງບອນ

ການແບ່ງເຂດການປົກຄອງ ດັດແກ້

ເຂດບາງຂຸນທຽນແບ່ງເຂດການປົກຄອງຍ່ອຍອອກເປັນ 2 ແຂວງ (khwaeng) ໄດ້ແກ່

ອັກສອນລາວ ອັກສອນໂລມັງ ພື້ນທີ່
(ຕລ.ກມ.)		 ຈຳນວນປະຊາກອນ
(ພະຈິກ 2016)		 ຈຳນວນບ້ານ
(ພະຈິກ 2016)		 ຄວາມໜາແໜ້ນປະຊາກອນ
(ພະຈິກ 2016)
ທ່າຂ້າມ Tha Kham
84.712
56,880
27,774
671.45
ສະແໝດຳ Samae Dam
35.975
122,722
56,773
3,411.31
ທັງໝົດ
120.687
179,602
84,547
1,488.16

ປະຊາກອນ ດັດແກ້

ສະຖິຕິປະຊາກອນຕາມທະບຽນລາຊະດອນ
ເຂດບາງຂຸນທຽນ[3]
ປີ (ຄ.ສ.) ປະຊາກອນ ການເພີ່ມແລະການລົດ
1992 124,881 ບໍ່ຊາບ
1993 133,500 +8,619
1994 139,096 +5,596
1995 147,646 +8,550
1996 156,437 +8,791
1997 164,570 +8,133
1998 101,728 ແບ່ງເຂດ
1999 105,616 +3,888
2000 109,723 +4,107
2001 113,865 +4,142
2002 118,611 +4,746
2003 123,525 +4,914
2004 127,697 +4,172
2005 132,313 +4,616
2006 137,934 +5,621
2007 141,698 +3,764
2008 145,294 +3,596
2009 150,492 +5,198
2010 155,821 +5,329
2011 161,642 +5,821
2012 165,693 +4,051
2013 169,614 +3,921
2014 173,144 +3,530

ການຄົມມະນາຄົມ ດັດແກ້

ຖະໜົນສາຍຫຼັກໃນພື້ນທີ່ເຂດບາງຂຸນທຽນ ໄດ້ແກ່

  • ຖະໜົນການຈະນາພິເສກ ເລິ່ມຕົ້ນເຂົ້າສູ່ທ້ອງທີ່ເຂດບາງຂຸນທຽນຈາກທາງລົດໄຟສາຍວົງວຽນໃຫຍ່-ມະຫາໄຊ ແຂວງສະແໝດຳ ຕໍ່ເນື່ອງມາຈາກແຂວງບາງບອນ ເຂດບາງບອນ ແລະໄປສິ້ນສຸດທີຄອງບາງມົດ ກ່ອນຈະຕັດຜ່ານເຂົ້າສູ່ແຂວງບາງມົດ ເຂດທຸງຄຸຕໍ່ໄປ
  • ຖະໜົນພະຮາມທີ່ 2 ເລິ່ມຕົ້ນເຂົ້າສູ່ທ້ອງທີ່ເຂດບາງຂຸນທຽນຈາກຄອງວັດກົກ ແຂວງທ່າຂ້າມ ຕ່ເນື່ອງມາຈາກແຂວງບາງມົດ ເຂດຈອມທອງ ແລະໄປສິ້ນສຸດທີ່ເສ້ນແບ່ງເຂດການປົກຄອງລະຫວ່າງບາງກອກກັບຈັງຫວັດສະໝຸດສາຄອນ ກ່ອນຈະຕັດຜ່ານເຂົ້າສູ່ທ້ອງທີ່ຕຳບົນພັນທ້າຍນໍລະສິງ ອຳເພີເມືອງສະໝຸດສາຄອນ ຈັງຫວັດສະໝຸດສາຄອນຕໍ່ໄປ
  • ຖະໜົນບາງຂຸນທຽນ ຕັດຜ່ານພື້ນທີ່ທາງເໜືອຂອງເຂດ ເຂົ້າສູ່ທ້ອງທີ່ເຂດຈາກທາງລົດໄຟສາຍວົງວຽນໃຫຍ່-ມະຫາໄຊ ແຂວງສະແໝດຳ ຕໍ່ເນື່ອງມາຈາກແຂວງບາງບອນ ເຂດບາງບອນ ແລະໄປສິ້ນສຸດທີ່ຖະໜົນພະຮາມທີ 2
  • ຖະໜົນບາງຂຸນທຽນ-ຊາຍທະເລ ຕັດຜ່ານພື້ນທີ່ຕອນກາງແລະຕອນໃຕ້ຂອງເຂດ ເລິ່ມຕົ້ນຈາກຖະໜົນພະຮາມທີ່ 2 ແຂວງສະແໝດຳ ແລະໄປສິ້ນສຸດທີ່ຖະໜົນລຽບຄອງພິທະຍາລົງກອນເຊິ່ງຕັດອອກສູ່ທ້ອງທີ່ຕຳບົນພັນທ້າຍນໍລະສິງ ອຳເພີເມືອງສະໝຸດສາຄອນ ຈັງຫວັດສະໝຸດສາຄອນ

ສ່ວນຖະໜົນສາຍຮອງແລະທາງລັດ ໄດ້ແກ່

ສະຖານທີ່ສຳຄັນ ດັດແກ້

ວັດ ດັດແກ້

  • ວັດກົກ
  • ວັດກຳແພງ
  • ວັດທ່າຂ້າມ
  • ວັດແທນວັນດີສຸຂາຮາມ
  • ວັດທຳຄຸນາຮາມ (ຫຼວງພໍ່ເຕົ່າ)
  • ວັດບົວຜັນ
  • ວັດບາງກະດີ່
  • ວັດປະທີບພີພົນ
  • ວັດປະຊາບຳລຸງ (ວັດລູກງົວ)
  • ວັດພົມມະຮັງສີ
  • ວັດເລົາ
  • ວັດສະແກງາມ
  • ວັດສະແໝດຳ
  • ວັດຫົວກະບື

ສະຖານສຶກສາ ດັດແກ້

ມະຫາວິທະຍາໄລ ດັດແກ້

ໂຮງຮຽນສັງກັດສຳນັກງານເຂດພື້ນທີ່ການສຶກສາບາງກອກ ເຂດ 1 ດັດແກ້

ໂຮງຮຽນສັງກັດສຳນັກງານເຂດບາງຂຸນທຽນ ບາງກອກ ດັດແກ້

ໂຮງໝໍ ດັດແກ້

ທາງນ້ຳ ດັດແກ້

ສະຖານທີ່ທ່ອງທ່ຽວ ດັດແກ້

ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນອື່ນ ດັດແກ້

ອ້າງອິງ ດັດແກ້

  1. ↑ สำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย,กองปกครองและทะเบียน สำนักปลัดกรุงเทพมหานคร. สถิติประชากรและบ้าน - จำนวนประชากรแยกรายอายุ [ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก: http://stat.dopa.go.th/stat/statnew/upstat_age.php . สืบค้น 2 มกราคม 2560.
  2. ↑ "ข่าวฟ้ายามเย็น". ฟ้าวันใหม่. 12 September 2014. Retrieved 13 September 2014.
  3. ↑ สำนักบริหารการทะเบียน. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "จำนวนประชากรและบ้าน." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.dopa.go.th/xstat/popyear.html 2556. สืบค้น 3 เมษายน 2556.
ດຶງຂໍ້ມູນຈາກ "https://lo.wikipedia.org/w/index.php?title=ເຂດບາງຂຸນທຽນ&oldid=104871"