ສະມາທິ: Difference between revisions

ການຝຶກສະມາທິໝາຍເຖິງການພັດທະນາຈິຕໃຈໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ ໃຫ້ມີສະຕິຮູ້ທຸກອີຣິຍາບົດການເຄື່ອນໄຫວຂອງຕົນຢູ່ຕະຫລອດເວລາໃຫ້ມີ[[ສະຕິ]]ຮູ້ທຸກ[[ອີຣິຍາບົດ]]ການເຄື່ອນໄຫວຂອງຕົນຢູ່ຕະຫລອດເວລາ,ເປັນການພັດທະນາຈິດໃຈໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ ໃຫ້ມີຄຸນນະພາບ ກ້າໃຫ້ໃນທາງທັມກ້າໃຫ້ໃນທາງ[[ທັມ]], ການເຮັດໃຫ້ຈິຕລວມເປັນໜຶ່ງດຽວ ເອີ້ນວ່າສະມາທິ.

ໃນພຣະພຸດທະສາສນານີ້ໃນ[[ພຣະພຸດທະສາສນາ]]ນີ້ ມີການຝຶກສະມາທິຢູ່ ໒ ປະເພດຄື

ນັບໃນໃຈໄປເລື້ອຍໆ ຈົນຮອດ ໑໐ ຫລື ກາຍກວ່ານັ້ນ ແລ້ວນັບກັບຄືນໄປມາແບບອານຸໂລມແລ້ວນັບກັບຄືນໄປມາແບບ[[ອານຸໂລມ]]-[[ປະຕິໂລມ]] ເພື່ອລໍ້ໃຫ້ຈິຕສະຫງົບ ໃຫ້ຈິດນິ້ງ ເມື່ອໃດຈິຕນິ້ງ ເອີ້ນວ່າຈິຕມີສະມາທິ.

'''ວິປັສສນາກັມມະຖານ''' ແປວ່າ ກັມມະຖານເປັນອຸບາຍເຮັດໃຫ້ໃຈເກີດປັນຍາ ຮູ້ແຈ້ງເຫັນຈິງ ຄືເຫັນປັດຈຸບັນ, [[ຮູບນາມ]], [[ພຣະໄຕຣລັກ]], [[ມັກຄ໌]](ຫົນທາງດັບທຸກ), [[ຜົລ ]]ແລະ [[ນິພພານ]]. ວິປັສສນາກັມມະຖານມີ '''ປະຣະມັຕຖ໌'''ເປັນອາຣົມ ໄດ້ແກ່ [[ຂັນທ໌ ໕]], ອາຍະຕະນະ໑໒[[ອາຍະຕະນະ ໑໒]], [[ທາດ ໑໘]], [[ອິນຊີ ໒໒]], [[ອະຣິຍະສັຈ ໔]], [[ປະຕິຈຈະສະມຸບບາດ ໑໒]] ຫຍໍ້ໃຫ້ສັ້ນລົງໄດ້ແກ່ ຮູບນາມ ຄື ກາຍກັບໃຈ.

'''ເຫດໃດຈິ່ງເອີ້ນວ່າ ມີບັນຍັຕມີ[[ບັນຍັຕ]] ແລະ [[ປະຣະມັຕຖ໌]] ເປັນອາຣົມ?'''